‘Wij willen een competitiever Catalonië’

De Catalaanse burgers hebben zich uitgesproken: ze willen onafhankelijkheid. “Wij ondernemers zullen ons aanpassen aan de realiteit, in welke richting die ook evolueert. Het wordt niet gemakkelijk”, zegt Antoni Abad, de voorzitter van de Catalaanse kmo-organisatie Cecot.

De separatistische partijen hebben gisteren een meerderheid veroverd in het Catalaanse parlement. Zij willen binnen de achttien maanden een onafhankelijk Catalonië. Critici wijzen op de vele risico’s. Maar volgens Antoni Abad, de voorzitter van de Catalaanse kmo-organisatie Cecot, is de huidige toestand niet houdbaar.

Bent u een voorstander van de Catalaanse onafhankelijkheid?

Abad: “Dat is het niet. Waar het om gaat, is dat 98 procent van onze leden vindt dat het zo niet verder kan. Ze willen een competitiever Catalonië, terwijl de rest van Spanje niet beweegt. Van Madrid krijgen wij al jaren geen antwoord, noch van premier Mariano Rajoy, noch van zijn voorgangers. Spanje is een immobiel land, terwijl wij een modern Catalonië willen.

“Nochtans betalen de Catalanen meer dan genoeg belastingen aan de Spaanse overheid. Het bedrag aan belastingen overtreft ruim het bedrag dat Catalonië terugkrijgt van Madrid. Het deficit bedraagt 9 procent van het Catalaanse bruto binnenlands product. Nergens in Europa is dat deficit zo groot. Wij willen investeringen in onderwijs, infrastructuur en innovatie. Die investeringen moeten zichzelf terugbetalen in de vorm van hogere groei. Dat is ook voor de Spaanse staat interessant. Want een sterkere Catalaanse groei betekent meer belastinginkomsten voor de centrale overheid.”

Is onafhankelijkheid dan een betere oplossing?

Abad: “Nogmaals, de lijst met de Catalaanse wensen is al heel lang bekend, voor iedereen. Maar de centrale overheid reageert niet. Is onafhankelijkheid de oplossing? Het is misschien een manier om ons lot te verbeteren. Meer competitiviteit betekent meer groei en banen, en daarmee kunnen we onze welvaartstaat versterken. We hebben een nieuw land nodig. Dat brengt risico’s met zich, maar het valt te proberen.”

De separatisten hebben de meerderheid in Catalonië. Wat zal er nu gebeuren?

Abad: “De burger heeft zich uitgesproken. Wij ondernemers zullen ons aanpassen aan de realiteit, in welke richting die ook evolueert. Wij verwachten dat er een dialoog op gang komt, niet alleen met Madrid, ook met de Europese Unie. Het wordt niet gemakkelijk. Wat we vooral willen, is verandering. Onze problemen zijn al heel oud.”

Bent u niet bang dat een onafhankelijk Catalonië uit de euro vliegt?

Abad: “Niet enkel uit de euro. Europese leiders als de Britse premier David Cameron maakten al duidelijk dat een onafhankelijk Catalonië geen lid kan zijn van de Europese Unie. Anderzijds, het is ondenkbaar dat Catalonië uit eigen beweging uit de Europese Unie of de euro zou stappen. Het is dus logisch dat we aan de Europese deur zullen moeten kloppen om te onderhandelen. Maar we zijn niet bang.”

Een aantal bedrijven en banken heeft er al mee gedreigd te vertrekken uit Catalonië.

Abad: “De banken zeggen dat onder druk van Madrid. Vanuit de rest van de Spaanse bedrijfswereld hoor ik een heel ander geluid. Zakenlui weten dat de modernisering van een land meer behelst dan hogesnelheidstreinen. Je moet investeren in onderwijs, in innovatie, in infrastructuur en communicatie. ‘Als Catalonië die weg opgaat, dan komen wij af’, zeggen Spaanse ondernemers. Zij hanteren dus een heel andere logica.”

Vele Catalaanse senioren zijn bang dat ze hun pensioen verliezen bij onafhankelijkheid.

Abad: “De Spaanse sociale zekerheid is verplicht pensioenen uit te betalen aan degene die hebben bijgedragen. Als een Italiaan hier een aantal jaren komt werken en premies betaalt aan de Spaanse pensioenkas, dan moet Spanje hem later een pensioen betalen. Wie bijdraagt, heeft recht om te ontvangen. Zo simpel is het.”

Komt die Catalaanse onafhankelijkheid er ooit? Wat is uw persoonlijke inschatting?

Abad: “Ik weet één ding: de Catalanen hebben aan hun parlement een mandaat gegeven om te werken aan de onafhankelijkheid. Het wordt nu een zaak tussen enerzijds Catalonië en anderzijds Madrid, de Europese Unie en wellicht nog andere supranationale instanties. Zolang beide zijden maar respect opbrengen voor elkaar.”