Separatisten en confederalisten danken de Waalse vakbonden

De acties van de Waalse socialistische vakbond FGTB zijn koren op de molen van de N-VA. Dat schrijft Alain Mouton, redacteur bij Trends.

Het was het plan van de PS om de regering-Michel en vooral aartsvijand N-VA van aan het begin onder druk te zetten door acties van de Waalse socialistische vakbond FGTB. Maar die acties zijn dermate uit de hand aan het lopen dat ze koren op de molen zijn van de N-VA. Voorzitter Bart De Wever aanvaardt dit communautair geladen conflict met veel dank. Tot overmaat van ramp voor de PS schurkt een deel van de FGTB almaar dichter aan bij de radicaal-linkste PTB.

Een kaart van het Belgische spoornet deed donderdagochtend de ronde op de sociale media. De Vlaamse spoorlijnen, waar een meerderheid van de treinen reed, waren groen gekleurd. Hoe dichter bij de taalgrens en Brussel, hoe meer gele kleuren (beperkt aantal treinen). In Wallonië kleurde alles rood: geen treinen.

De reacties op Facebook en Twitter waren unaniem: deze wilde Waalse spoorstaking is een cadeau voor Vlaamse confederalisten en separatisten. Daar kwam nog bij dat een topman van de Waalse socialistische overheidsvakbond in Terzake kwam verklaren dat dit geen staking is voor betere arbeidsvoorwaarden, maar een politieke actie om de regering-Michel te doen vallen. En dan zijn er nog de Franstalige cipiers die al een maand staken. Ook duidelijk politiek geïnspireerd, want hun Vlaamse collega’s hebben de hervormingen van minister van Justitie Koen Geens (CD&V) goedgekeurd.

Allemaal koren op de molen van de N-VA. De Vlaams-nationalisten stapten in een regering zonder communautair akkoord (dat kon ook moeilijk anders aangezien de vorige regering geen artikels ter herziening van de grondwet had gestemd), maar kunnen nu dankzij de Waalse socialistische vakbond vanuit de regering een Vlaams-Waals discours hanteren. Dat komt de Vlaams-nationalisten niet slecht uit, nu ze het in de peilingen zo slecht doen.

De grote verliezer is de PS van Elio Di Rupo. Voor de Franstalige socialisten was deze federale regering zonder de PS een toevallige vergissing. Al van bij het aantreden van de ploeg-Michel hoopten Di Rupo en co dat de coalitie onder aanhoudend syndicaal protest uiteen zou vallen. Ondanks de interne verdeeldheid van wat al te vaak een ‘kibbelkabinet’ is, is dat niet gebeurd. Geen enkele partij uit de federale regering heeft er belang bij de stekker eruit te trekken.

De PS heeft zich in de eigen voet heeft geschoten. Ze pookte het vuur op bij de achterban van de Waalse socialistische vakbond, met als resultaat dat dit nu een zelden geziene communautaire verdeeldheid toont in het nochtans sterk unitaire ABVV. Het is ook zo dat Di Rupo én de top van het FGTB almaar minder controle hebben over de basis de rode Waalse vakbond. Harde acties waren welkom, maar moesten binnen de perken blijven. Het tegendeel gebeurde, zoals de geweldplegingen op het kabinet van minister Geens en de vechtpartijen na de betoging op 24 mei aangetoond hebben.

Almaar grotere delen van het Waalse FGTB schurken aan tegen het radicaal-linkse PTB/PvdA. Dat is ook te merken aan de almaar hardere acties van de vakbonden. De vaak intimiderende sfeer bij stemmingen in de FGTB tonen aan dat de vakbond ‘genoyauteerd’ is door radicaal-links. Onder andere de recente publieke stemmingen (vaak stemming ‘bij handopheffing’) over het plan-Geens in een aantal Franstalige gevangenissen doen denken aan de manier waarop Lenin dissidente stemmen in de Sovjet-raden het zwijgen oplegde.

De PS heeft zelf schuld aan de situatie. De top van de partij kondigde vanuit haar lofts en herenhuizen sociaal protest af. De PTB van volkstribuun Raoul Hedebouw ging op de werkvloer ronselen en stapte de Waalse volkshuizen binnen. De PS-bobo’s zetten daar al jaren geen voet meer binnen. Resultaat: de PTB piekt in de Waalse peilingen en zou zelfs de derde partij worden. De PS kalft verder af.

Waals minister-president Paul Magnette (PS) probeert die PTB-kiezers terug te winnen met flauwe verklaringen dat de PS eigenlijk hetzelfde denkt als radicaal-links. Zijn discours overtuigt niet. Magnette heeft bovendien andere zorgen aan het hoofd: de Waalse overheidsfinanciën zien er slechter en slechter uit. Wallonië kijkt aan tegen een begrotingstekort van 375 miljoen en moet dat wegwerken tegen 2018. De PS moet de komende jaren in Wallonië hard besparen. De kans dat rivaal PTB daardoor verder zal stijgen in de peilingen is groot.