Hoe Trump de wereld bijeenbrengt

De wereld valt niet te reduceren tot de marktplaats van Trump. Dat zegt Trends-redacteur Jozef Vangelder.

De Amerikaanse president Donald Trump blijft boven alles een zakenman, ook op het diplomatieke toneel. Internationale verdragen en supranationale instellingen zijn in feite bureaucratische overlast, die de Amerikaanse belastingbetaler meer geld kosten dan opbrengen. Van buitenlandse politiek moeten vooral de Amerikanen zelf beter worden. Met die zakenlogica in het achterhoofd trok Trump zijn land terug uit het klimaatakkoord van Parijs, blies hij een vrijhandelsverdrag af en eist hij klinkende munt voor de Amerikaanse bescherming onder de NAVO-paraplu.

De G20-top van afgelopen weekend in Hamburg toonde aan dat de wereld nog moet wennen aan een Amerikaanse grootmacht die niet langer geïnteresseerd is in leiderschap, maar in zichzelf. Terwijl de Duitse bondskanselier Angela Merkel zich uitsloofde als gastvrouw, stal Trump de show met een meer dan twee uren durend onderhoud met de Russische president Vladimir Poetin. Op een gegeven ogenblik liet Trump zich aan de G20-tafel vervangen door zijn dochter Ivanka, wat alles zegt over zijn achting voor multilaterale fora.

Maar een debacle werd de G20 evenmin. De slotverklaring oogt niet spectaculair, maar ze is er wel, ondanks de eigengereide Amerikaanse president. Tekenend is dat zelfs de traditionele medestanders van de Verenigde Staten achter het klimaatakkoord van Parijs blijven staan. De Amerikanen hebben zichzelf op een zijspoor gemanoeuvreerd in een kwestie van het hoogste belang.

Eigenbelang drijft misschien de politiek, maar de wereld valt niet te reduceren tot de marktplaats van Trump. Voor problemen als klimaatopwarming, veiligheid en migratie is samenwerking nodig. Trump heeft de geesten wakker geschud, maar allicht niet zoals hij had gewild.