De cijfers van de Vlaamse begroting zullen almaar meer jojo-bewegingen maken

Kan een regering eigenlijk een degelijk begrotingsbeleid voeren als haar inkomsten bijna van maand tot maand zo schommelen? Dat vraagt Trends-redacteur Alain Mouton zich af.

De Vlaamse regering krijgt dit jaar dan toch 400 miljoen euro van de federale regering. Het gaat om een federale dotatie die ten gevolge van de zesde staatshervorming wordt doorgestort. In maart zag het er nog naar uit dat Vlaanderen dit bedrag zou mislopen. Waardoor de Vlaamse begroting plots een tekort vertoonde van 550 miljoen euro. Pijnlijk voor minister-president Geert Bourgeois (N-VA), een fervente verdediger van een begrotingsevenwicht. Door een herrekening kan de Vlaamse regering nu dus wel op die 400 miljoen euro rekenen. Het gevolg is dat de Vlaamse begroting dit jaar een tekort van amper 150 miljoen euro zal hebben.

Kan een regering eigenlijk een degelijk begrotingsbeleid voeren als haar inkomsten bijna van maand tot maand zo schommelen? Dat moet wel, want de Vlaamse regering moet leren leven met meer volatiele inkomsten. Door de zesde staatshervorming en de nieuwe financieringswet zijn de deelstaten voor hun financiering meer afhankelijk van schommelingen in de economische groei. Dat komt omdat de fiscale autonomie van de deelstaten met de zesde staatshervorming is gestegen van 20 naar 34 procent. De deelstaten kunnen via op- en afcentiemen op de personenbelasting rekenen op extra fiscale inkomsten. Maar de nieuwe financieringswet is zo’n ingewikkeld kluwen dat een kleine aanpassing van groei- en inflatieverwachtingen grote gevolgen heeft voor de fiscale inkomsten.

Elke daling van de groeiverwachting met 0,1 procent leidt tot een daling van de federale overdrachten naar Vlaanderen met 28,5 miljoen euro. Op het kabinet van Geert Bourgeois worden de komende jaren de vooruitzichten van het Planbureau ongetwijfeld met meer dan gewone aandacht bekeken.

De cijfers van de Vlaamse begroting zullen dus almaar meer jojo-bewegingen maken. Het gaat natuurlijk om zuiver conjuncturele effecten, maar in de perceptieoorlog die regering en oppositie voeren zal de discussie altijd gaan over het feit of Vlaanderen nu een begrotingsevenwicht heeft of niet.

Het enige alternatief is de financieringswet opzijschuiven en een vorm van transparanter fiscaal federalisme invoeren. Maar daar is – afgezien van de N-VA – geen enkele partij in geïnteresseerd.