‘De belastingen op consumptie kunnen in België nog omhoog. En dat is de regering van plan.’

Meer en meer senario’s om de geplande taxshift te financieren halen dezer dagen de pers. Daarbij valt één zaak op: de federale regering is van plan de lagere lasten op arbeid vooral te compenseren met hogere belastingen op consumptie.

Met een impliciete belasting op consumptie van 21 procent (de totale lasten in verhouding tot de belastbare basis) bevindt België zich net boven het Europese gemiddelde (19,9%). Het tarief daalt al meer dan tien jaar. In de mix van belastingen op consumptie, arbeid en kapitaal is het aandeel van de belastingen op consumptie in België het kleinst. Die moeten dus omhoog. En dat is de regering van plan.

Het hoogste tarief van 21 procent zou niet stijgen. Maar de tarieven van 6 en 12 procent zouden op 8 procent worden gebracht. Daarmee is 1 miljard euro te verdienen. Ook zou de regering de absurde beslissing van de regering-Di Rupo om de btw op elektriciteit ter verlagen van 21 naar 6 procent, ongedaan maken. Dat kan nog eens 500 miljoen euro opleveren.

Al blijft de grote vraag in welke mate dit niet allerlei lobby’s in gang zal zetten. Onder andere de bouwsector is als de dood voor een hogere btw op de renovatie van woningen. Maar een paar weken geleden verklaarde Marc Lambotte, topman van Agoria, in een Trends-interview dat bedrijven moeten begrijpen dat lagere lasten op arbeid een prijs hebben: namelijk dat andere fiscale heilige huisjes sneuvelen. Naar verluidt zijn de sectoren in het Verbond van Belgische Ondernemingen (VBO) zich daar bewust van.

Een speculatietaks voor wie binnen de drie of zes maanden aandelen verkoopt lijkt ook al verworven. Cijfers over de mogelijke opbrengst worden niet vrijgegeven, maar het zal om een symbolisch bedrag gaan. Een speculatietaks moet vooral aantonen dat deze regering ook de sociale flank afdekt en naar extra inkomsten zoekt via een vermogenswinstbelasting.

De geplande verlaging van de lasten op arbeid – 3 miljard euro bovenop de al besliste en gefinancierde 2 miljard – is immers te omvangrijk om ze te laten financieren door onzekere inkomstenbronnen als een speculatietaks. Enkel belastingen op consumptie zorgen voor voldoende recurrente compenserende inkomsten.