Greg Parekh was tot voor kort CEO van het biotechbedrijf Biocartis. Nu stort de Amerikaans-Indiase topmanager zich op liefdadigheid en hij zet een fors investeringsfonds in de steigers. Als objectieve waarnemer laat hij niet na te wijzen op de verlammende wegeninfrastructuur in ons land.
Greg Parekh maakte naam en faam als hoofd fusies en overnames van de Zwitserse farmareus Novartis. Hij leidde tientallen grote transacties ter waarde van ruim 70 miljard dollar, met onder meer de overname van de oogproductenspecialist Alcon voor 39 miljard. Die heeft in Puurs een grote productieafdeling en is nu de partner van het Leuvense ThromboGenics voor de verdeling van diens oogmedicijn Jetrea.
Nadat Parekh het integratieproces van Alcon in Novartis had geleid, hield hij het in 2010 voor bekeken bij Novartis. Hij richtte de investeringsmaatschappij New Rhein Healthcare op. Een van de eerste investeringen was in Biocartis, het Zwitsers-Vlaamse biotechbedrijf dat werd opgericht door topwetenschapper Rudi Pauwels. Die vroeg Parekh eind 2011 om CEO te worden en prees diens managementvaardigheden. Parekh schortte daarop de activiteiten van New Rhein op en stortte zich op de uitbouw van Biocartis in Mechelen.
In de loop van vorig jaar bleek dat Parekh en de rest van het management van Biocartis niet meer op dezelfde lijn zaten. Een breuk was onvermijdelijk. Midden april nam Parekh afscheid van Biocartis, maar hij is vastbesloten in Brussel te blijven wonen. Vorig jaar had hij zijn gezin met vier kinderen laten overkomen uit Chicago en de familie is gehecht geraakt aan haar nieuwe thuis.
Fundraising
Vanuit Brussel heeft Parekh de tijd om zich op eerdere plannen te storten. Zo vraagt hij nadrukkelijk aandacht voor een benefietfestival dat hij samen met zijn kameraad Michael Kiriloff op 5 oktober organiseert in Antwerpen. “Het wordt als Tomorrowland, maar dan indoor”, zegt Parekh. De opbrengst gaat naar onderzoek naar borstkanker door het team van professor Patrick Pauwels. Die is in het Antwerpse ziekenhuis UZA coördinator van een tumorbank waarin stalen van kankerpatiënten worden bewaard en uitgewisseld voor onderzoek.
Parekh wil voor het UZA-project de komende vier jaar 200.000 euro ophalen uit de opbrengsten van concertorganisaties en aanvullende sponsoring door bedrijven. Mogelijk zal het project in een latere fase leiden tot een spin-off uit de UZA. Parekh is in Buffalo, New York geboren en hij wil België warm maken voor zulke liefdadigheidsevenementen. “Die Amerikaanse cultuur van fundraising en liefdadigheid, en schenkingen aan universiteiten heb je hier in België niet of nauwelijks. Dat is een belangrijke schijf van financiering van gezondheidszorg die hier ontbreekt.”
Parekh is ook ingehuurd als CEO ad interim van een niet nader genoemd Brits privaat chemiebedrijf, waar hij snel voor een ommekeer moet zorgen. In drie maanden wil hij het bedrijf weer op de rails hebben. Parekh verwacht nog interim-jobs. “Daar ben ik ook goed in”, klinkt het droog.
Parekh werd ook door de prestigieuze American Society for Clinical Oncology gevraagd om de leiding te nemen van het project Cancer Link. Dat moet een gigantische databank van medische dossiers van kankerpatiënten worden. Inmiddels zijn er al gegevens van 170.000 borstkankerpatiënten in verzameld, wat het ‘s werelds grootste databank voor borstkanker maakt. Cancer Link zou in een volgend stadium worden uitgebreid naar andere kankersoorten.
Parekh is vastbesloten om voor het project 20 miljoen dollar op te halen. “We gaan nog wat meer dinner parties organiseren”, lacht Parekh. Die diners richten zich vooral op zogenaamde high net worth people, zeg maar de vermogende medeburgers, die in ruil daarvoor kunnen tafelen met gevierde oncologen als de arts van de overleden Steve Jobs. Voorts moet de financiering komen van farmabedrijven en van gezondheidszorginstanties. Voor Cancer Link gaat Parekh wel aan de slag als vrijwilliger. “Er komt een tijdstip in je leven dat je moet beginnen terug te geven. Ik zie het als mijn plicht aan de maatschappij.”
Nog niet zo rijk als Mariën
Nu het hoofdstuk Biocartis is afgesloten, pikt Parekh de draad op van zijn investeringsmaatschappij New Rhein Healthcare. Die werkte voor de periode-Biocartis aan een fonds van zowat 100 miljoen dollar, gericht op bedrijven in de gezondheidszorg. “Het moet een growth equity fund worden dat mikt op de fase tussen durfkapitaal en de beursgang.
Nu legt Parekh samen met drie partners de lat wel een stuk hoger. Parekh mikt op een fonds van 200 tot 300 miljoen dollar, al zal het nog wel enkele jaren duren voor het zover is. Het fonds mikt hoofdzakelijk op Europa en de VS, maar ook op groeimarkten als China en Brazilië. Ook Rusland kan voorzichtig worden overwogen.
Als voorbeeld verwijst Parekh graag naar het New Yorkse Baker Brothers, een succesvol hefboomfonds gericht op gezondheidszorg dat wordt geleid door Julian en Felix Baker. Helemaal in eigen naam investeren, als de biotechexpert Rudi Mariën in ons land doet, zit er niet in. “Ik heb helaas het vermogen van Rudi niet”, zegt Parekh. “Nog niet.” (lacht)
Parekh stelt tevreden vast dat de Amerikaanse durfkapitaalmarkt het voorbije halfjaar weer in positieve richting evolueert. “Het vertrouwen keert weer en het wordt voor bedrijven weer gemakkelijker om geld op te halen. Onder meer de onverwachte herindustrialisering van de VS als gevolg van de spectaculaire ontginningsgolf van schaliegas en -olie, een meer flexibele arbeidsmarkt, een herademing van banken, en betere huizenprijzen hebben volgens Parekh voor die kentering gezorgd.
Gemakkelijk land
Parekh prijst de Vlaamse regering voor haar constructieve aanpak van de biotechsector. “Ze heeft het slim gespeeld door op lange termijn te bouwen aan een sterk ecosysteem voor biotechnologie en dat te ondersteunen met aantrekkelijke fiscale voordelen. Daarbovenop is het hier een vrij gemakkelijk land om in te leven, met levenskosten die goedkoper zijn dan in vele andere Europese landen. En zeer belangrijk, je vindt hier ook heel wat high net worth families, bijvoorbeeld de familie Colruyt of de familie van Paul Janssen.”
“Oké, voor het weer kan ik jullie niet verantwoordelijk houden (lacht), maar de wegeninfrastructuur is een complete ramp”, voegt Parekh er nadrukkelijk aan toe. “Dat is echt een klap voor het creëren van een meer vloeiende economie in dit land. Die rampzalige infrastructuur weegt op mensen en bedrijven. Uw regering moet zwaar investeren in betere treinverbindingen of in het wegwerken van de flessenhalzen op de wegen.”
BERT LAUWERS
“De rampzalige Belgische wegeninfrastructuur weegt op mensen en bedrijven.”
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier