Ha! Een file!

Suzuki heeft met de Burgman 250 een scooter in het assortiment. Hoe anders is een “motorscooter”?

De importeurs van motoren hechten veel belang aan de nieuwe generatie scooters. Die zou de markt van gemotoriseerde tweewielers niet alleen nog meer kunnen uitbreiden, maar ook een alternatief bieden voor de auto, zo is de achterliggende redenering.

Helemaal ongelijk hebben ze wellicht niet, de fabrikanten. Maar motorrijders die de overstap maken naar de “motorscooter” – zoals de nieuwe generatie ook wordt genoemd – moeten zich wel flink aanpassen: de zitpositie van de motorscooter is anders, meer onderuitgezakt en bovendien is er geen tank tussen de knieën. Dat laatste betekent dat men niet meer kan sturen of corrigeren door – zoals op een motor – met de knieën tegen de tank te duwen.

Het uiterlijk van de eencilinder-kwartliter Suziki Burgman met automatische versnellingsbak houdt het midden tussen een aangeklede toermotor en een scooter: veel carrosserie dus. Dat biedt enerzijds het voordeel dat men, in vergelijking met een doorsnee motor, beter beschermd is tegen wind en regen. Maar anderzijds betekent het nog niet dat een regenpak of winterkleding nu meteen overbodig zijn geworden. Tijdens een rit in de regen kregen het gehelmde hoofd en de schouders de volle laag. Bovendien voert het windscherm de wind langs de (integraal)helm, zodat het windgeluid knap hard is. Oorbescherming is zeker geen overbodige luxe.

De grote vraag is: hoe rijdt zo’n new generation-scooter? Opmerkelijk goed. De scooter van weleer fladderde over de weg en men moest een groot hart hebben om zich met die tweewieler op de autoweg te wagen. De Burgman heeft iets grotere wielen dan een traditionele scooter, een goede voorvork en een degelijke gewichtsverdeling. Dat alles maakt dat deze motorscooter zich op de weg fijn gedraagt. De snelheid mag er ook zijn: op de snelweg kan men zeer goed met het verkeer mee. De kilometerteller gaf zelfs 135 aan. Maar dat was iets te enthousiast: 125 kilometer per uur is realistischer. Bij een verkeerslicht trekt de automaat redelijk fel op. In 1999 komt er ook en 400 cc-versie. De snelheid daarvan ligt iets hoger.

In de stad en de file is de scooter in zijn element. Brutaal gaat deze Burgman tussen de rijen auto’s door. Zozeer zelfs dat men na verloop van tijd stiekem verlangt dat er op de snelweg twee stilstaande rijen auto’s staan. Nadeel van de Burgman is zijn verbruik: vijf liter per honderd kilometer, en dat is dorstig voor een kwartliter.

AD VAN POPPEL