“Ik verzet mij altijd tegen het concept ‘cadeaus voor werkgevers’, als men het heeft over de lastenverlagingen die de huidige regering doorvoert.” Dat zei VBO-topman Pieter Timmermans vorige week tijdens een Trends Inside Lunch. “Als de loonkostenverlagingen al een cadeau zijn, dan is het er een voor de jobcreatie.”
Pieter Timmermans heeft het gehad met de kritiek dat de werkgevers tegenover de loonkostenverlagingen en de indexsprong van de regering-Michel geen engagementen voor nieuwe banen zetten. Vooral de vakbonden lieten zich horen: de bedrijven zien hun concurrentiepositie versterkt, maar ze koppelen daar niet automatisch extra banen aan vast. En dus spreken ze van een cadeau voor de werkgevers.
“Als loonlastenverlagingen al een cadeau zijn, dan is het er één voor de werkgelegenheid en jobcreatie. Ik begrijp dan ook niet dat de vakbonden tegen cadeaus zijn aan de werkgelegenheid, maar wel een engagement eisen dat economisch gezien geen steek houdt”, stelt Timmermans. “Je kunt geen banen decreteren alsof het om een exacte wetenschap gaat. Wel exact is dat elk procentpunt loonkostenhandicap ons land 20.000 banen kost. Wat ook klopt, is dat ondernemers creatieve personen zijn die behoefte hebben aan een overheid die een goede omgeving voor hen creëert. Jobcreatie in de private sector en koopkracht voor de werknemer volgen dan vanzelf. Dat is de enige weg die tot resultaat leidt.”
Timmermans bevestigt dat de loonkostenhandicap die ons land sinds 1996 (het jaar dat de wet op het concurrentievermogen in werking trad) ten opzichte van onze buurlanden heeft opgebouwd, tegen eind volgend jaar volledig weggewerkt zal zijn. Maar de loonkostenhandicap die daarvoor al bestond – zo’n 12,5 procent – blijft nog bestaan. “Door de bijkomende maatregelen van de taxshift zal de werkelijke loonkostenhandicap tegen het einde van deze legislatuur afklokken op 8 à 9 procent, op voorwaarde dat onze loonstijgingen voor het overige gelijke tred houden met die in de buurlanden”, zegt de VBO-topman. “Daarom is een hervorming van de fameuze wet van 1996 op de loonnorm een must.”
Aanvullende pensioenen
Tijdens zijn uiteenzetting op de Trends Inside Lunch verdedigde Timmermans voorts het akkoord dat de sociale partners onlangs gesloten hebben over het gewaarborgd rendement voor de tweede pensioenpijler (groepsverzekeringen via de werkgever). Zoals bekend, konden de verzekeraars het in 2003 opgelegde minimumrendement van 3,25 procent niet meer garanderen. Dat betekent dat de werkgevers het verschil tussen het effectieve en het wettelijk opgelegde rendement zouden moeten bijpassen. Dat kon per bedrijf oplopen tot vele honderdduizenden euro’s.
“Uiteindelijk zijn de sociale partners erin geslaagd samen met de vakbonden een oplossing te vinden”, zegt Timmermans. “Het resultaat is dat de gewaarborgde rente voortaan zal variëren in functie van de marktrente met een minimum van 1,75 procent en een maximum van 3,75 procent. Dankzij dit akkoord wordt de verdere democratisering van de tweede pensioenpijler mogelijk, ook voor arbeiders, en zullen werknemers opnieuw vertrouwen hebben in het systeem. Verzekeraars en pensioenfondsbeheerder zijn verlost van het zwaard van Damocles dat boven hun hoofd hing. Van een loose-loose-situatie naar een win-win-situatie voor alle betrokkenen.”
Rechtspersoonlijkheid vakbonden
Pieter Timmermans kwam ook kort terug op de vakbondsacties in het Luikse van een paar weken geleden, waarbij een snelweg werd versperd. “Het VBO heeft zich uitgesproken voor een herziening van het stakingsrecht in de Groep van Tien, een herziening van het fameuze herenakkoord van 2002. Veel kan ik er niet over kwijt. De gesprekken zijn aan de gang. Maar wat tegen de wet is, moet bestraft worden. Snelwegen blokkeren, werkwilligen fysiek bedreigen, de bedrijfsleiding gijzelen, zulke zaken zijn nu al strafbaar. Naast het stakingsrecht bestaat er eveneens het recht op werken.”
En wat met de rechtspersoonlijkheid van de vakbonden? De VBO-topman is bereid het debat over de rechtspersoonlijkheid van de vakbonden te voeren. “In 2002 hebben wij al aan de vakbonden aangeboden gezamenlijk de stap naar een juridische rechtspersoonlijkheid te zetten. De vakbonden konden toen niet op onze vraag ingaan. Vandaag zouden de geesten gerijpt moeten zijn. We leven per slot van rekening in de 21ste eeuw en in andere landen is dat de normaalste zaak van de wereld. Of het er komt? Ik weet het niet. We zullen zien. En voor alle duidelijkheid: ik hoef de stakingskassen niet te kennen.”
ALAIN MOUTON
“De geesten zouden rijp moeten zijn voor rechtspersoonlijkheid voor vakbonden”
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier