De prijsbreker van de volkskeuken

Nederlanders zijn er zowaar in geslaagd de eetlust van de Belgen op te wekken. Sinds het Nederlandse investeringsfonds H2 Equity Partners midden 2009 in de wegkwijnende restaurantketen Lunch Garden stapte, gaat het weer bergop.

Het is nog geen halftwaalf, maar aan de schepkeuken van Lunch Garden in de Inno aan de Nieuwstraat in Brussel, staat al een lange rij. En het is duidelijk dat de wachtenden uit zowat alle lagen van de bevolking komen. Lunch Garden positioneert zich al jaren als de prijsbreker van de volkskeukens. “We zijn niet beschaamd over onze positionering als budgetrestaurant”, zegt gedelegeerd bestuurder Annick Van Overstraeten. “Wij serveren geen sterrengerechten, maar de klassieke Belgische keuken. Wij willen aan iedereen eten kunnen bieden. Onze prijszetting is heel nauw afgestemd op de prijs van een maaltijdcheque, 8 euro.”

Het restaurant heeft wat van een veredelde bedrijfskantine. Toch kreeg de Lunch Garden aan de Brusselse Nieuwstraat al een fikse opknapbeurt. Met glazen panelen, andere verlichting en afzonderlijke hoekjes, wifi incluis, voor zakenlui. Want in de week vormen zij over de middag een belangrijk aandeel van de klanten.

Oude mannen bij de koffie

Het mag misschien verwonderlijk klinken dat een opgeknapt restaurant een prestatie lijkt. Maar Annick Van Overstraeten laat heel geregeld zaken als “verandering” of “we moeten vooruitgaan” vallen. Rampzalig, soms deprimerend en onderkomen. Zo omschrijft ze de toestand in een aantal van de restaurants op het moment dat ze in 2010 bij Lunch Garden begon. “Er was vijftien jaar niet geïnvesteerd in ovens, afwasmachines, de airconditioning”, vertelt ze. Laat staan dat het interieur vernieuwd zou zijn.

Een bezoek aan de aftandse en verouderde restaurants was dan ook niet langer een pretje. Lunch Garden kampte bovendien met een verkeerd imago: het was er voor de wat oudere mannen, die een koffie dronken en een sigaretje rookten terwijl hun echtgenotes in de ernaast gelegen Carrefour gingen winkelen.

Dat imago klopte niet, want ruim de helft van de klanten waren gezinnen met kinderen. Maar Lunch Garden bleef tot diep in 2009 zijn verleden meeslepen. De restaurantketen kwam uit de stal van Inno-GB-BM. De dinosaurus van de Belgische distributie is intussen volledig verkocht, maar het gros van de restaurants ligt nog steeds naast een Carrefour (ex-GB). In 2004 kwam Lunch Garden in handen van KBC Private Equity en twee financiers. Dat waren burggraaf Grégoire de Spoelberch, bij AB InBev bestuurder voor de Belgische referentieaandeelhouders, en baron Thibaut van Hövell tot Westerflier.

De drie partijen investeerden nauwelijks in de onderneming en de relaties met de werknemers waren vaak gespannen. Na vijf jaren van onduidelijk beleid gingen ze vanaf 2009 op zoek naar een nieuwe investeerder. Die werd eind juni 2009 gevonden in het Nederlandse investeringsfonds H2 Equity Partners. De oude aandeelhouders slikten op hun initiële investering een waardevermindering van 27,5 miljoen euro bij de interne bank Lunch Garden Finance. Annick Van Overstraeten kwam in 2010 aan boord. Zij was in een vorig leven als algemeen directeur verantwoordelijk voor de Quick-restaurants in België en Luxemburg.

De komst van het Nederlandse fonds en de gedelegeerd bestuurder bracht een nieuwe dynamiek. Tot eind 2014 wordt ruim 60 miljoen euro geïnvesteerd in de keten. Van de 63 restaurants kregen er al 29 een opsmukbeurt, dit en volgend jaar volgen er nog achttien.

Stijgende werkdruk

Ook het personeel voelt de nieuwe wind. Annick Van Overstraeten krijgt goede punten als mensenmanager. Haar directe betrokkenheid, het geregelde sociale praatje, staan in schril contrast met haar misschien vriendelijke, maar vrij onzichtbare voorgangers. Het personeel leeft graag mee met het nieuwe enthousiasme, de stijgende omzet en de uitbreidingsplannen van de keten. Toch blijft er een grote ‘maar’. De verfraaide winkels en het toenemende aantal klanten doen ook de werkdruk toenemen. Eind januari stapte de BBTK, de bediendevleugel van het ABVV, weg van de vergadertafel tijdens onderhandelingen over meer flexibiliteit en polyvalentie.

Annick Van Overstraeten beaamt dat ze niet altijd op één lijn staat met de vakbonden. “Het is een continue evenwichtsoefening. Ik weet ook wel dat de vakbonden me niet op een voetstuk zullen plaatsen”, observeert de dochter van Roger Van Overstraeten, de oprichter van het Leuvense onderzoekscentrum imec. “Maar dit bedrijf is volop in beweging. We komen van heel ver, maar nu is er een strategie waar we voor gaan. Ik weet dat we veel vragen van het personeel. Maar ze zien ook dat er opnieuw een toekomst is voor het bedrijf.”

Uitbreiding

Zo zijn er uitbreidingsplannen. Het concept Lunch Garden wordt voort uitgerold. Maar ook daar klinkt opnieuw het waarschuwend-remmende vakbondssignaal: uitbreiden is heel mooi, maar zorg dan wel voor voldoende personeel. Eind 2011 opende Lunch Garden al twee nieuwe vestigingen, een in Olen en een in Messancy. “Olen is een ongelooflijk succes, en wordt nu al uitgebreid”, weet Van Overstraeten. Ook dit jaar komen er twee nieuwe vestigingen bij, in Moeskroen en in Luik. Met de uitbater van tankstations Total is Lunch Garden in november vorig jaar een franchise aangegaan voor negen wegrestaurants langs de autosnelweg. En de keten is op zoek naar nog nieuwe uitbatingen, het liefst bij vernieuwde winkelcomplexen.

Die investerings- en uitbreidingsdynamiek weegt voorlopig op de bedrijfswinst. De investeringen leiden tot zware afschrijvingslasten. “Maar via de cashflow uit onze operaties kunnen we al onze investeringslasten terugbetalen. Onze bankiers zijn gelukkige mensen. De vernieuwde restaurants doen de omzet met 7 tot 15 procent stijgen. Onze cijfers zitten volledig op schema”, benadrukt de gedelegeerd bestuurder. “Tenzij de economie de volgende maanden volledig onderuitgaat.” Maar de lange rijen in de Lunch Garden in de Brusselse Nieuwstraat doen die kans vrij klein lijken.

WOLFGANG RIEPL, FOTOGRAFIE THOMAS SWEERTVAEGHER

“Ik weet ook wel dat de vakbonden me niet op een voetstuk zullen plaatsen”

Annick Van Overstraeten, CEO