De kraaienmars voorbij

Twee jaar lang heerste er stilte, vandaag knoopt NCR weer aan met de traditie en reikt opnieuw de NCR Literatuur Prijs uit, de belangrijkste literaire prijs voor beginnende auteurs.

Het was VRT-journalist Bavo Claes die, voor zijn debuutroman Kraai, de negende editie van de literaire prijs NCR Literatuur in ontvangst mocht nemen. De jury koos zijn werk uit een reeks van vijf genomineerde boeken. Naast Kraai waren dat Altrapsodie van Geert Van Istendael, Grensbewoners van Jos de Wit, Terug naar Oosterdonk van Guido Van Meir en Web van Paul Mennes.

De prijs werd in 1988 in het leven geroepen en verwierf algauw de reputatie van één van de belangrijkste erkenningen uit de Nederlandse literatuur. Debuterende auteurs (met niet meer dan drie prozawerken op hun naam) dongen en dingen mee naar een gift van aanvankelijk 300.000 frank. Inmiddels is het bedrag opgetrokken tot 500.000 frank. Tussen 1989 tot 1996 veranderde de prijs tot tweemaal toe van naam. Van de NCR-prijs werd het de AT&T-prijs toen NCR behoorde tot het AT&T-concern en werd onder die benaming twee keer uitgereikt. Toen NCR in 1996 opnieuw zelfstandig was, kreeg de prijs weer zijn vroegere naam. Door een gebrek aan fondsen werd hij echter twee jaar op rij niet uitgereikt. “De prioriteiten in ons land lagen toen anders. Als gevolg van reorganisaties kon het gebeuren niet plaatsgrijpen,” zegt Scarlett Van der Meulen (marketing communications Europe, Middle East). “Spontaan kregen we heel wat reacties van de buitenwereld met de vraag: bestaat die prijs niet meer? Na veel interne lobbying werd het thema op het directiecomité naar voren gebracht en hebben we hem toch opnieuw kunnen opstarten.” Niettegenstaande de marketing en de pr van NCR momenteel op Europees niveau zijn georganiseerd, wist het NCR-management een spaarpotje te verzamelen. Gevolg is dat het opzet iets minder groots was dan voorheen.

MENSELIJK GEZICHT.

De achterliggende gedachte was het computerbedrijf een menselijk gezicht te geven. “We werden in die periode gedeeltelijk gezien als een bedrijf van cash-registers. Veel mensen wisten niet dat we ook computers verkochten,” zegt Scarlett Van der Meulen. “Nu ‘verkopen’ we minder computers, wat we aanbieden zijn oplossingen. We werken heel gericht: 80% van onze activiteiten bestaat uit datawarehousing.”

Het opzet van het project bleef door de jaren heen vrij stabiel. “Als bedrijf kun je op verschillende manieren communiceren naar de buitenwereld toe. Je kan seminaries organiseren, maar dan richt je je altijd tot dezelfde doelgroep. Met de prijs en de uitreiking ervan leg je ook nieuwe contacten. Doel is niet op de eerste plaats meer computers te verkopen. Het is een relationeel, een sociaal project, waarmee we ons richten tot onze doelgroep: de klanten, de leveranciers, het personeel en de gemeenschap,” aldus Van der Meulen.

Het geeft het imago van het bedrijf een steuntje in de rug. Maar waarom doet men dan niet aan sportsponsoring? “Met voetbal bijvoorbeeld richt je je op de brede massa. We hebben geopteerd voor een cultureel project omdat we ons wilden focussen op een intellectuele doelgroep.” Bovendien kunnen we dankzij deze vorm van sponsoring onze firmanaam meegeven aan het project. Niet onbelangrijk ook is dat de toenmalige directeur van NCR in ons land, Piet De Keulenaer, het literaire project ten volle steunde.

COMMUNICATIE.

De communicatie staat dit jaar op een lager pitje, al was het maar vanwege het beperkte budget. Er werd een mailing verstuurd naar een selecte groep van mensen (onder wie journalisten) om de prijsuitreiking aan te kondigen. Maar, in tegenstelling tot de edities van begin jaren ’90, was er dit jaar geen rechtstreekse uitzending op tv. Het bedrijf hoopt immers op gratis reclame in het nieuwsuitzending, wanneer men de winnaar bekendmaakt.

Ondanks alles kreeg NCR-Literair einde maart veel belangstelling van de media. Ook de literaire wereld volgt de prijs op de voet en gaf de genomineerde boeken een extra wikkel, wat de aandacht van de koper vestigt op de waarde van het werk. Ondanks een stop van twee jaar is de NCR Literatuur Prijs een monument geworden in de literatuur. In 1991 kreeg het bedrijf met dit project zelfs de prijs voor de beste cultuursponsoring.

Er wordt een prijs uitgereikt aan de laureaat. Maar hoe succesvol is de prijsuitreiking voor het bedrijf? Een precies antwoord daarop, heeft Scarlett Van der Meulen niet: “We hebben niet echt onderzoek gedaan. Dat is misschien wel verkeerd. Maar aan de spontane reacties merken we dat het project succesvol is.” En NCR kreeg een menselijker gezicht. “Hoe we dat kunnen bewijzen? Klantenrelaties wijzen dat meer dan eens uit.”

AVP