‘Nu niks kopen, kan over een tot twee jaar veel spijt opleveren’, zegt Danny Reweghs, directeur strategie Inside Beleggen.
Veel studies van psychologen en sociologen komen tot dezelfde conclusie. We zijn niet gemaakt om in aandelen te beleggen. Een mens is een emotioneel kuddedier en dat rijmt niet altijd met het nemen van de juiste beslissingen op de aandelenmarkten. Als we begin januari zouden hebben gevraagd aan een beleggerspubliek of als de koers van AB InBev onder 40 euro, die van Solvay onder 60 euro of die van Royal Dutch Shell onder 15 euro zou zakken, men onmiddellijk zou kopen, zou bijna de volledige zaal volmondig ‘ja’ hebben geantwoord. Maar nu het zover is, dan wordt bijna niets gekocht. We deden de test op een beleggingsbijeenkomst deze week en slechts één van de 25 aanwezigen had al gekocht.
Nu capituleren is voor beleggers meer dan waarschijnlijk de slechtste beslissing.
Als de koersen enorm dalen, schrikken we daar allemaal van en denken we dat ze nog verder naar beneden zullen donderen. We willen allemaal op de bodem kopen, maar dat is een illusie. Het is puur geluk, want dat het de bodem was, kunnen we pas achteraf vaststellen. De vraag bij een aankoop is niet of we op de bodem hebben gekocht, maar of de kans groot is dat de gekochte aandelen over een of twee jaar – na deze afstraffing – beduidend hoger zullen staan.
De aanleiding voor de extreme beursdaling is de wereldwijde uitbraak van het coronavirus. Tot nader order is dat een tijdelijk fenomeen. Want er is ook goed nieuws over het covid-19-virus, en dat komt uit China. Het land met de meeste inwoners ter wereld en de bron van de besmetting is er intussen in geslaagd het coronavirus onder controle te krijgen. Het kan dus. Al zijn daar tijdelijk drastische maatregelen voor nodig, die een enorme impact hebben op de economie. In die zin is nu capituleren meer dan waarschijnlijk de slechtste beslissing. Van de tien beursorders zijn er vandaag acht of negen verkooporders, slechts een of twee kooporders. Niet alle reserves moeten direct worden aangesproken. Maar nu niks kopen, kan over een tot twee jaar veel spijt opleveren.
Cash is koning
Niet alleen op de aandelenmarkten worden forse verliezen geleden. Ook andere beleggingsvormen worden getroffen. Soms lijkt dat heel onlogisch, zoals de daling van de edelmetalen. Minder liquide beleggingen als goud en zilver worden geterroriseerd door verhoogde margin calls, het moeten bijstorten van geld om uitstaande posities af te dekken. Er moet dan worden verkocht en de dingen waarop nog winst kan worden gerealiseerd, vliegen het eerst buiten. Tegen elke prijs.
Dat hebben we al eerder gezien, bijvoorbeeld in 2008-2009. Dat was de zwaarste beurscrisis van de voorbije decennia. Ook toen dook het goud aan het begin van de bankencrisis (september-oktober 2008) lager, maar op het moment dat de beurzen in maart 2009 hun dieptepunt bereikten, stond de goudprijs al weer op recordniveau. De goudmijnen stonden al eind oktober 2008 op hun dieptepunt om tegen maart 2009 circa 150 procent boven de bodem te staan. We beschouwen de margin call-duik dan ook als een gouden kans.
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier