‘Nu moet de EU doorpakken’

Een Europese aanpak is niet de enige, maar wel de beste om deze crisis door te komen. Dat zegt Jef Poortmans, redacteur bij Trends.

‘Een typisch Europees akkoord’. Zo omschrijven EU-watchers het financieel-economische reddingspakket dat de eurogroep vorige week overeenkwam. Gezien de acute nood van deze crisis zou je denken dat de Europese ministers van Financiën zo’n akkoord bijna reflexmatig in enkele uren in elkaar boksen. In plaats daarvan duurde het weken. Over Europese maatregelen om de gezondheidskosten te dekken had geen discussie mogen bestaan. Daar had de solidariteit instant moeten zijn.

In plaats daarvan hielden de noordelijke en zuidelijke regeringen elkaar en een mogelijk akkoord gegijzeld, uit angst voor de charlatans van de eurosceptische partijen in eigen land. In plaats van dat eurosceptische gebluf voorgoed de mond te snoeren door solidair de Europese kaart te trekken, vervielen ze in oude gewoontes.

Een Europese aanpak is niet de enige, maar wel de beste om deze crisis door te komen. Dit rotvirus kent geen grenzen en slaat overal even hard toe. Wat is een unie waard als haar leden elkaar niet de financiële ademruimte gunnen om aan het einde van een gezondheidscrisis niet op een sociaal-economisch kerkhof te belanden?

De ironie wil dat de Europese Unie en het Europees model van de welvaartsstaat beter geplaatst zijn om deze crisis te overwinnen dan andere geavanceerde economieën. Overal in Europa rollen regeringen economische stabilisatoren zoals tijdelijke werkloosheid uit. Daar kunnen de meer dan 6 miljoen Amerikaanse werklozen slechts van dromen. Bovendien staat de Europese Unie er met een gemiddelde schuldgraad van 90 procent beter voor dan de rest van de wereld.

Het zou van politiek leiderschap getuigen nu dat Europees model volop zijn werk te laten doen zodat de EU aan het einde van deze crisis sociaal en economisch mijlen voorsprong heeft op andere economische machtsblokken.