Jeroen Blokland, de oprichter van het Blokland Smart Multi-Asset Fund, houdt het hoofd koel in turbulente tijden. “Alles moet wijken voor de Amerikaanse overheidsschuld”, zegt de Rotterdamse fondsbeheerder. “Dat betekent dat de inflatie omhooggaat en de rente omlaag. Beleg dus in schaarse activa, niet in obligaties.”
De afgelopen acht maanden waren zelfs voor de meest koelbloedige belegger een beproeving. Trumps strapatsen, de dreiging van handelsoorlogen, de geopolitieke spanningen en de grillige dollar joegen de volatiliteit op de financiële markten flink op. Vooral de zwakke dollar woog zwaar.
“Net als elke Europese belegger hebben wij last van de dollar”, vertelt Blokland. “Het gros van onze portefeuille zit in dollar. Iedereen ziet de S&P 500 record na record aantikken, maar omgerekend in euro sta je 6 à 7 procent lager. En dat is opmerkelijk, want normaal zie je dat de dollar juist aantrekt in onzekere tijden. Nu gebeurt dat niet. Ik begrijp de redenen wel, maar als ik kijk naar de zwakke overheidsfinanciën in Frankrijk en de politieke chaos in Nederland, denk ik: deze euro kan dit niet volhouden. Dat zeg ik ook tegen klanten: dit is lastig, maar de euro gaat echt weer terrein verliezen.”
Groene kernwapens
De valutadruk raakte vooral Europese exportbedrijven, zoals in de autosector. “Wij beleggen in zo’n driehonderd aandelen, wereldwijd en gespreid. Daardoor heb je automatisch ook exportbedrijven in portefeuille, en die hebben het hier en daar slecht gedaan. De zwakke dollar speelt hen parten.”
Ook andere trends werkten door. “We hebben een periode gehad waarin techbedrijven wat onder druk stonden, en daar hadden we last van. En in Europa zie je dat bijna iedereen naar defensieaandelen rent. Daar zitten wij nauwelijks in. Wij beleggen gespreid en kijken puur naar kwaliteit, niet naar hypes.”
Blokland ergert zich aan de krampachtige houding rond duurzaamheid in Europa. “Europa is volledig doorgeslagen. Zogenoemde groene fondsen beleggen nu zelfs in nucleaire wapens – niet in energie, maar in wapens. Eerst moest alles wijken voor ESG, maar zodra het rendement achterblijft, volgen fondsbeheerders toch de benchmark. Slappe hap, noem ik dat.”
Fiscale dominantie
Achter de valutabewegingen schuilt volgens Blokland iets groters: politieke druk op de centrale banken. “Trump wil dat de rente omlaaggaat, zodat de kosten van de overheidsschuld laag blijven. Dat noemen we fiscale dominantie. In elke crisis gaat het over het opkopen van overheidsschulden in plaats van inflatiebestrijding. Onder Trump is dat nu openlijk zichtbaar. Het is naïef te denken dat de Fed vasthoudt aan die magische inflatiedoelstelling van 2 procent.”
Blokland neemt geen blad voor de mond. “Traditionele beleggers die nog altijd denken dat centrale banken zich aan hun mandaat houden, zijn extreem naïef. Trump zet overal mensen neer die bereid zijn de rente te verlagen. Overheden kunnen niet bezuinigen. Belastingen verhogen is in de Verenigde Staten politiek onhaalbaar, en in Europa haken mensen af zodra er nieuwe heffingen komen. Wat overblijft, is dat de inflatie omhooggaat en rente omlaag. Trump zegt het hardop, Lagarde doet het subtieler.”
De logica is eenvoudig, zegt hij. “Bij hoge inflatie en lage rente weet je wat je niet moet doen: sparen of in obligaties beleggen. Je geld smelt weg met 2 tot 5 procent per jaar. Je moet beleggen in schaarse zaken die hun waarde behouden, zoals aandelen. Daarom vluchten beleggers daarheen, ondanks de hoge waarderingen.”
Zijn fonds kiest daarom resoluut voor kwaliteitsaandelen, goud en bitcoin. “Trump zegt zelf dat hij geld en schulden minder waard gaat maken. Dan vluchten beleggers naar activa die hun waarde behouden.”
Rally
De technologie- en AI-rally op de beurs lijkt voorlopig niet te stoppen, met Nvidia als boegbeeld. Toch blijft Blokland genuanceerd. “Of er een bubbel is, weet ik niet. De traditionele waarderingen zijn hoog, maar je moet corrigeren voor de huidige rentestand. Tijdens de internetbubbel stond de rente op 5 à 6 procent en verlaagde de Fed niet. Nu is de rente laag en daalt die waarschijnlijk nog verder.”
Lees ook: ‘We vergeten alle lessen van de dotcombubbel’
Beleggers bewegen vaak van te voorzichtig naar te enthousiast, stelt Blokland vast. “Bij Nvidia vertraagt de groei wat en staan de leveringen naar China op nul. Komt er een akkoord, dan keert die markt terug en de groeicijfers ook. Er komt onvermijdelijk een moment waarop beleggers te ver extrapoleren. Dan corrigeert de koers scherp. Voorlopig is dat moment er nog niet.”
Voor de tweede jaarhelft verwacht hij dat de rally breder wordt gedragen. “De equal weight-index doet het beter dan de marktgewogen index. Dat wijst op een bredere rally, waarin meer bedrijven stijgen dan alleen de bekende techreuzen. Als dat doorzet, kan deze rally nog lang voortduren.”
‘Als een centrale bank of groot familyoffice zegt dat ze bitcoin opnemen in hun portefeuille, valt het reputatierisico grotendeels weg. Dan wordt het ineens normaal’
Jeroen Blokland
Bitcoin (iets) minder polariserend
Ook bitcoin kende zijn portie volatiliteit. “In dollars hebben we nieuwe records gezien, in euro’s net niet. Wat opvalt, is dat er dit jaar eigenlijk geen spectaculair nieuws is. De hype rond ETF’s was vorig jaar. Dit jaar zie je vooral hoe sterk de scheiding is tussen bitcoin en andere cryptomunten.”
Tegelijk verschuift de aandacht naar stablecoins, cryptomunten die een-op-een gekoppeld zijn aan een klassieke munt zoals de dollar. “Stablecoins zijn intussen een instrument van de Amerikaanse overheid om meer staatsobligaties te verkopen. Slim van de Verenigde Staten, maar het verandert niets aan het systeem. In Amerika is het simpel: een dollar is een dollar. In Europa ontbreekt die duidelijkheid. Zonder eurobonds blijft het een rommeltje. Ik wacht op het moment dat een land een stablecoin lanceert met goud als onderliggende waarde. Dat zou écht interessant zijn.”
Institutionele adoptie van bitcoin komt dichterbij, maar het proces verloopt in kleine stappen. “Ik zie meer interesse, maar je moet een onderscheid maken tussen marketing en serieuze strategie. Er zijn misschien tien bedrijven die bitcoin écht strategisch gebruiken. De rest doet het vooral om haar beurswaarde op te krikken of als marketingstunt.”
Wat hem meer vertrouwen geeft, is dat de discussie over bitcoin normaler wordt. “Op verjaardagen ben je geen zonderling meer als je het over bitcoin hebt. De discussie of bitcoin een plaats heeft in een portefeuille is minder gepolariseerd. Dat opent de deur naar familyoffices en institutionele beleggers die zeggen: we beginnen met een procentje en zien wel waar het naartoe gaat.”
Ook bij centrale banken ziet hij een voorzichtige beweging. “In Zwitserland en Tsjechië speelt het onderwerp. De vraag is heel normaal: je hebt enorme valutareserves, je taak is die goed te beschermen en te spreiden. Mag je daar een beetje bitcoin bijzetten? Dat is geen gekke vraag meer.”
Hij verwacht dat één publieke endorsement het startschot kan zijn. “Als een centrale bank of groot familyoffice zegt dat ze bitcoin opnemen in hun portefeuille, valt het reputatierisico grotendeels weg. Dan wordt het ineens normaal. Iedereen wacht op elkaar, maar dat kan snel kantelen, net zoals bij goud.”
Rust bij klanten
Over de koersbewegingen in de nabije toekomst blijft hij nuchter. “Historisch gezien zou je rond eind 2026 een correctie verwachten. Maar omdat bitcoin steeds meer ingebed raakt in de reguliere markt, zal zo’n terugval waarschijnlijk minder diep zijn. Denk eerder aan een gematigder daling, geen -80 procent meer.”
Naast bitcoin blijft goud een hoeksteen van zijn strategie. “De case voor goud is sterker dan ooit. Veel landen willen minder afhankelijk zijn van de dollar, maar er is geen geloofwaardig alternatief. Dan kom je uit bij goud. En omdat obligaties niet meer werken als veilige haven (de rente op veel staatsobligaties ligt lager dan de inflatie, en de prijsvorming wordt gedomineerd door beleid, niet door marktmechanismen, nvdr.), zoeken beleggers bescherming in goud. Als de allocatie naar goud in portefeuilles stijgt van 1 naar 5 procent, gaat er enorm veel kapitaal die kant op.”
Ondanks de turbulentie blijven zijn klanten kalm. “Niet iedereen vindt verliezen even makkelijk, maar de meesten begrijpen onze filosofie en zien het grotere plaatje. Er hebben zelfs meer mensen bijgestort. Dat geeft rust, want het betekent dat ze niet in paniek raken bij schommelingen.”