Beursblog: FOMO en Europese defensieaandelen

Europese defensieaandelen zitten in de lift. Net als hun waarderingen, waardoor beleggers ze nu het best even links laten liggen.

Het is in korte tijd een huizenhoog cliché geworden dat het historische tijden zijn voor Europa. En als er één sector is waarvan de aandelenkoersen die historische ontwikkelingen weerspiegelen, dan zijn het wel de Europese defensiebedrijven. Die koersen beginnen de jongste weken covidachtig exponentiële trekken te vertonen, en al zeker een aantal individuele spelers uit de sector.

Toegegeven, de hogere defensie-uitgaven doen veel verhopen, maar de EU-defensiebeleggers mogen zich stilaan wel beginnen af te vragen of ze niet te ver op de verwachtingen vooruitlopen.

De mooiste illustratie van dat losgeslagen enthousiasme is het aandeel van Duitse Rheinmetall. In de prehistorische jaren kabbelde dat aandeel voort tegen een koers-omzetverhouding van 0,6 à 0,7. Die ratio is ondertussen meer dan verzesvoudigd.

Het bedrijf komt deze week met resultaten en dan zullen we meer weten over de vooruitzichten. Bij de vorige resultaten was het bedrijf uiteraard euforisch over de groei, maar was de boodschap ook steevast dat de bestellingenachterstand groter en groter werd.

Alle Europese defensiespelers vertonen min of meer hetzelfde patroon: hoge verwachtingen en uit de pan rijzende waarderingen. Afgelopen maandag krikten de analisten van JP Morgan hun koersdoel voor de Europese defensiesector voor 2025 omhoog met 25 procent. Ondertussen is daar in een week tijd al 10 procent van afgelegd.

Het is een hoek van de beurs die voornamelijk op nieuws en veel minder op fundamenten drijft. Getuige daarvan de koerssprong van het Franse Eutelsat, dat een alternatief kan zijn voor de Starlink-satellieten van Elon Musk. Beleggers lijken ook te vergeten dat de Europese defensie een gefragmenteerd lappendeken is en dat weinige ondernemingen in het leven meer geduld vragen dan de ontwarring en vereniging van Europese versnippering.

Het is het toonbeeld van FOMO – fear of missing out. Beleggers zijn doorgans bang voor verlies – ‘verliesaversie’ heet dat in psychologenjargon – maar in FOMO-modus zijn ze nog banger om de rendementen mis te lopen die andere beleggers zouden kunnen halen dan van hoge waarderingen die toekomstig verlies kunnen betekenen. Spijtaversie haalt het van verliesaversie.

FOMO is een zoveelste bewijs dat mensen kuddedieren zijn, ook op de beurs, en erg bezig zijn met hoe ze zich verhouden tegenover anderen. Keeping up with the Jones’, oftewel: ‘als die van Janssens dat kunnen/doen/hebben, dan wij ook’, maar dan voor beleggers.

De beste remedie tegen beleggers-FOMO? Beleg volgens een vooraf bepaald plan met duidelijke richtlijnen en houd je daaraan.

Lees ook: