Tom Duhoux van het duurzame jeanslabel HNST: ‘Mijn kinderen zorgen ervoor dat ik soms op de pauzeknop druk’

In deze rubriek bevragen we gedreven ondernemers wekelijks over hun ervaringen met carrière en stijl. Deze week: Tom Duhoux, de oprichter van het duurzame jeanslabel HNST. ‘Je hoeft geen ecologische romanticus te zijn om te zien dat de dingen anders moeten.’

De kledingindustrie is één van de vervuilendste industrieën ter wereld en is verantwoordelijk voor heel wat waterschaarste en de vervuiling van onze oceanen. En ook het vervaardigen van een jeans is geen lachertje voor het milieu. Daar wou Tom Duhoux iets aan veranderen. De jeans die in zijn atelier aan elkaar gestikt worden, bestaan voor vijftig procent uit gerecycleerde vezels en komen tot stand tijdens een productieproces waarbij geen schadelijke stoffen komen kijken. ‘Als ik op het einde van mijn leven kan terugkijken en zie dat ik iets positiefs heb bijgedragen, dan ga ik tevreden zijn.’

Hoe kleed jij je voor je job?

TOM DUHOUX: Als kleine zelfstandige zijn daar niet echt voorschriften voor. Ik zit ook vaak alleen op kantoor wat betekent dat ik niet echt rekening moet houden met iemand. Meestal kies ik voor een casual ensemble: een T-shirt, een jeansbroek en een paar sneakers. Ik draag meestal een jeans van HNST omdat ik natuurlijk trots ben op het product dat ik verkoop. Dat heb ik de voorbije weken, tijdens de hittegolf, ook nog een paar keer geprobeerd, maar uiteindelijk ben ik gezwicht en heb ik toch gewoon een korte broek aangetrokken. (lacht)

Hoe combineer je werk en privé?

DUHOUX: Dat is een grote uitdaging, want die twee lopen voor een groot deel door elkaar. Ik wil volledig betrokken zijn bij elke stap van het productieproces en daar kruipt veel extra werk in. Als start-up heb je ook nog eens vrij weinig financiële ruimte. Die intensieve aanpak zorgt ervoor dat elke dag er anders uitziet, maar levert ook een eindeloze to-dolijst op. Gelukkig heb ik twee kleine dochters waarvan de oudste nu naar de kleuterklas gaat. Ik vloek af en toe wel eens wanneer er kinderen naar de crèche gebracht moeten worden, maar anderzijds ben ik dan wel blij dat ik zo verplicht wordt om op de pauzeknop te drukken om gewoon even papa te zijn.

Ben je soms bewust offline?

DUHOUX: Ik laat mijn telefoon regelmatig links liggen en voel me ook niet onwennig als ik het huis verlaat zonder mijn gsm op zak. Ik voel niet de noodzaak om foto’s van mijn kop koffie te delen of om elke gedachte zomaar op het internet te gooien, dus dat maakt ook dat die impuls er niet is om te checken of er al reacties zijn. Voor mij zijn sociale media vooral een tool die ik gebruik voor het werk.

Wat is voor jou de ultieme luxe?

DUHOUX: Voor mij zit luxe vooral in kleine dingen. Wanneer ik mijn twee dochters zie lachen bijvoorbeeld, dan haal ik daar zelf ook veel voldoening uit. Tijd doorbrengen met de mensen die je graag ziet of samen met mijn lief een stad ontdekken en daar lekker gaan eten, dat vind ik ook luxueus. Materiële zaken zie ik minder gauw als luxe, al moet ik wel toegeven dat ik, als muziekliefhebber, enorm kan genieten van de oneindige muziekbibliotheek die Spotify aanbiedt.

Wat is het hoogste dat je wilt bereiken in het leven?

DUHOUX: Ik wil dat wat ik doe uiteindelijk een positief verschil maakt. Ik ga niet beweren dat ik eigenhandig alle problemen in de wereld kan oplossen, maar ik wil andere mensen wel inspireren. Die filosofie is niet altijd de eenvoudigste, maar je hoeft echt geen ecologische romanticus te zijn om te zien dat sommige zaken gewoon anders moeten. Aan dat doel je tijd kunnen spenderen, vind ik enorm waardevol. Als ik op het einde van mijn leven terugkijk en zie dat ik daar iets in gang heb gezet, dan ga ik tevreden kunnen zijn.

Hoe slaag je erin om voldoening te halen uit je werk?

DUHOUX: Wanneer ik merk dat waar ik mee bezig ben volledig binnen mijn moreel kompas valt, weet ik dat het goed zit. Ik heb daar geluk mee met HNST. In die zin voelt wat ik doe nooit echt aan als werk.

Wat is de meest waardevolle carrièreles die je ooit gekregen hebt?

DUHOUX: Dat je je moet durven omringen met mensen die beter zijn in wat ze doen dan jij. Ik werk samen met ongelofelijk getalenteerde mensen en daar mag je je niet te beroerd voor voelen. Het maakt me ook helemaal niet onzeker: ik wil vooral een groter doel bereiken, ik hoef de egotripper niet uit te hangen.