‘Zelfstandige Delhaizes: een wrange cocktail van de Albert Heijn-aanpak en toegevingen aan vakbonden’

Delhaize stelt de eerste lichting voor van winkels die een zelfstandige eigenaar krijgen. Het Delhaize-bestuur danst op een slappe koord met enerzijds een Albert Heijn-aanpak en anderzijds de toegevingen aan de vakbonden.

Er is een akkoord gevonden over 15 winkels, nog 113 vestigingen te gaan. Delhaize maakt zich sterk dat er voor elke winkel minstens één kandidaat-overnemer is, zelfs twee of meer kandidaten bij 90 procent van de supermarkten. Met 15 overgedragen winkels, die geografisch mooi zijn verspreid, lijkt het een kwestie van tijd voor de bladzijde kan worden omgeslagen. In werkelijkheid kan de overdracht van de resterende 113 winkels nog een moeilijke opgave worden.

Maandag bestormden de vakbonden het hoofdkantoor van Delhaize bij het verschijnen van het nieuws over de eerste zelfstandige overnemers. Ze trapten de deur in. Nochtans nemen de zestien overnemers (één winkel wordt door een duo uitgebaat) alle personeelsleden over. En het personeel ontvangt een premie van 1.500 euro, exclusief een bonus van 100 euro voor elk jaar anciënniteit. De goednieuwsshow van Delhaize staat dus in schril contrast met de reactie van de vakbonden.

Grote gevolgen

Die onrust is makkelijk te verklaren. Een kandidaat-overnemer verbrak het afgelopen weekend anoniem het non-disclosure agreement van Delhaize, om met HLN.be over de voorgestelde contracten te spreken. De man baat al een van de meer dan 630 zelfstandige Delhaize-winkels in ons land uit. De contracten die Delhaize wil afsluiten met de nieuwe overnemers, zijn een stuk strenger vergeleken met de bestaande formule voor franchises. Uitbaters mogen geen eigen leveranciers kiezen en de prijzen worden door Delhaize bepaald. Om een concreet voorbeeld van de mogelijke gevolgen te geven: als een leverancier van Delhaize geen komkommers kan leveren, zijn er ook geen te koop in de winkels van Delhaize.

De huidige uitbaters van zelfstandige Delhaizes vrezen dat zij straks dezelfde voorwaarden gepresenteerd krijgen. Dat betekent minder vrijheid. Daardoor komen ook de eigen bereidingen van de beenhouwerij onder druk te staan. Uiteraard verplicht niemand de huidige uitbaters de nieuwe voorwaarden te accepteren. Maar wanneer Ahold Delhaize zelf de winkelpanden bezit, zijn de opties heel beperkt.

Wrange cocktail

Delhaize-supermarkten krijgen dus als het ware een Albert Heijn-aanpak opgedrongen. Voor die strategie valt ook iets te zeggen. Als Delhaize aan producenten kan garanderen dat hun producten in alle franchises worden gekocht, staat de supermarktketen sterker in de prijsonderhandelingen. Alleen vormt die aanpak voor de uitbaters natuurlijk een wereld van verschil.

Het verhaal ligt nog eens extra moeilijk voor de 128 winkels die straks een zelfstandige eigenaar moeten krijgen. Niet alleen heeft de nieuwe winkelmanager minder te zeggen dan hij misschien zou willen, hij moet ook nog eens de hele personeelslast overnemen. Toch is dat bij sommige winkels uitgerekend waar het schoentje knelt: te hoge kosten. Die voorwaarde is het gevolg van een toegeving van Delhaize aan de vakbonden, maar het levert samen met de ‘Albert Heijn-aanpak’ een cocktail met een wrange smaak op.

Hecht nog daarom niet te veel waarde aan de eerste vijftien winkels die een zelfstandige eigenaar krijgen, want de volgende 113 kunnen een stuk moeilijker lopen. Delhaize deelt ook maar mondjesmaat details over de supermarkten met kandidaat-overnemers. Het is dus maar de vraag hoever de concrete interesse van de “400 kandidaat-overnemers” reikt. In de komende weken en maanden moet blijken of die eerste vijftien overnemers meer waren dan een mooie pr-mededeling.

Lees ook: