‘Zolang er slechts 7 procent vrouwelijke CEO’s zijn, zal de oplossing van de 93 procent anderen moeten komen’

Er wordt steevast aan vrouwen gevraagd om opinies en oplossingen aan te reiken. Maar vooruitgang komt minder van diegenen die op de deur beuken, dan van diegenen die bij machte zijn om de deur te openen, schrijft Marion Debruyne. Zij is gasthoofdredacteur van Trends naar aanleiding van de Internationale Dag van de Vrouw.

Deze week weten we of Ryan Gosling een Oscar wint en zo de Barbie-hype naar een orgelpunt brengt. Of is het eerder een valse noot? Over zijn nominatie was veel te doen, vooral omdat hoofdrolspeelster Margot Robbie en regisseur en co-auteur Greta Gerwig géén nominatie kregen. Twee vrouwen schrijven en produceren een modern feministisch manifest dat vragen stelt bij onze patriarchale maatschappij. En aan het einde van de rit wint Ken de prijs.

Dit is ook de week van de Internationale Dag van de Vrouw. Tijd dus voor het jaarlijks opiniegevecht. Aan de ene kant degenen die van de gelegenheid gebruik maken om op de barricaden te gaan staan en nog maar eens aan te klagen dat we nog ver van gelijkheid zijn. Aan de andere kant degenen die met de ogen rollen en zich afvragen wat het probleem is. Want wie ambitie heeft en ervoor wil gaan, kan dat toch gewoon?

Beide kampen maken hun punt in de media waarna we overgaan tot de orde van de dag. Volgend jaar in maart houden we dit ritueel opnieuw. Ondertussen blijft de realiteit dat niemand van ons in dit leven de globale gender parity gap zal zien verdwijnen. En in Europa gaat het aantal vrouwen in leiderschapsfuncties zelfs achteruit in plaats van vooruit.

Eerlijk, enkele jaren geleden stond ik nog in het oogrollende kamp. Ik moest daarvoor wel een paar persoonlijke incidenten mentaal onder de mat vegen. Maar het is nu eenmaal veel makkelijker om door het leven en vooral je carrière te laveren als je gelooft dat niks je in de weg staat. De Gen X’ers zoals ik zouden die boomers weleens laten zien dat het allemaal best kan.

Dertig jaar later zijn de statistieken toch niet zo gek veel veranderd. Nu zie ik dezelfde hoop en verwachting bij onze jonge vrouwelijke studenten. En ik hoop dat deze Gen Z’ers wel gelijk krijgen. Maar ik denk niet meer dat het vanzelf zal gaan.

Talloze studies tonen aan dat het toch een parcours met obstakels is. Door in die onderzoeken te duiken, ben ik er zelf anders naar gaan kijken. Zo is er de studie die aantoont hoe een pitch van een ondernemer met een vrouwenstem minder investeringswaardig wordt gezien dan diezelfde pitch gebracht met een mannenstem. Of de studie die toont dat het cv met de vrouwennaam minder potentieel wordt toegedicht dan hetzelfde cv met een mannennaam.

In mijn eigen leefwereld tonen studies aan hoe vrouwelijke professoren systematisch anders geëvalueerd worden dan hun mannelijke collega’s. Het label ‘expert’ opgeplakt krijgen is een huzarenstuk voor vrouwen en kleeft bijna automatisch aan een man met de titel professor. Het begint al in de kindertijd: we schatten als ouder het IQ van onze zonen hoger dan dat van onze dochters, ook al zeggen de schoolresultaten iets anders.

Piloten kennen de 1/60-regel. Als je 1 graad uit koers raakt, ben je na 60 mijl een volle mijl van het doel af. Parallel daarmee: als elk van de bovengenoemde situaties vrouwen als groep een graad uit koers brengt, eindig je dertig jaar later met 7 procent vrouwelijke CEO’s en geen 50 procent.

Als we de zaken op dat moment nog proberen te corrigeren, zoals met quota op bestuurs- of directieniveau, dan zijn we gedoemd om een kleine vijver leeg te vissen. Wat we ons echt moeten afvragen, is hoe we die aaneenschakeling van kleine koersfouten kunnen aanpakken.

Tot slot misschien nog dit. Er wordt steevast aan vrouwen gevraagd om opinies en oplossingen aan te reiken. Maar zolang er slechts 7 procent vrouwelijke CEO’s zijn, zal de actie sowieso vooral van de 93 procent anderen moeten komen. Vooruitgang komt minder van diegenen die op de deur beuken, dan van diegenen die bij machte zijn om de deur te openen. Trends vraagt deze week dan ook vooral aan die laatste groep hoe ze deuren openen. Dat fantastisch jong vrouwelijk talent is het waard. Laten we het voor hen nu wel waarmaken!