‘De regering-De Croo tast het internationaal imago van België aan’

Al maakt niet alleen de zaak-Lahbib dat België slecht dreigt te scoren in het buitenland, schrijft Alain Mouton.

Al twee weken ligt minister van Buitenlandse Zaken Hadja Lahbib (MR) onder vuur voor haar rol in de toekenning van visa aan een omstreden Iraanse delegatie. Onder hen de burgemeester van Teheran, een hardliner van het regime, die in Brussel lachend poseerde op een internationale burgemeestersconferentie.

Ze werd al drie keer aan de tand gevoeld in de federale Kamer. Aanvankelijk leek ze zich van geen kwaad bewust en schoof ze elke verantwoordelijkheid van zich af.

Maar de zaak zette de federale regering onder druk, toen niet alleen de oppositie maar ook de groene en de socialistische meerderheidspartijen excuses eisten.

Maandagavond betuigde de liberale politica haar spijt in een marathonvergadering van de Kamercommissie. Dat deed ze eerder voor haar onhandige communicatie dan over de grond van de zaak.

Een reprimande voor België tijdens het Europese voorzitterschap: het zou niets anders dan een vernedering zijn.

Niet genoeg voor de linkerflank van de regering-De Croo, die druk blijft zetten. De zaak is volledig in partijpolitiek vaarwater terechtgekomen.

De regering zal hoogstwaarschijnlijk niet vallen over de crisis, maar het is duidelijk dat het echte doelwit MR-voorzitter Georges-Louis Bouchez is geworden. Door zijn protegee aan te vallen hopen de groenen en de socialisten het Franstalige liberale woelwater te raken. Ze hebben het gehad met Bouchez, die constant schoten afvuurt op het regeringsbeleid.

De MR-voorzitter zal beschadigd uit de zaak komen, net als de minister van Buitenlandse Zaken. Dat is geen goed nieuws voor België. Als hoofd van de Belgische diplomatie wacht Lahbib de komende maanden een zware agenda.

De Belgische visa-affaire kreeg in de buitenlandse pers weinig aandacht. Een crisette of een instabiele regering in België is geen nieuws. De Europese nieuwssite Politico vormde een uitzondering. Die vermeldde dat Lahbib niet alleen federaal minister van Buitenlandse Zaken is, maar ook van Europese Zaken en Buitenlandse Handel.

Dat is niet onbelangrijk, want vanaf 1 januari 2024 neemt België het voorzitterschap van de Europese ministerraad op. Dat wil zeggen dat Lahbib tal van vergaderingen zal moeten voorzitten. Het Belgische voorzitterschap moet worden gestut door een sterk verzwakte minister van Buitenlandse Zaken.

Dat is slecht voor het Belgische imago in het buitenland. De andere EU-ministers zullen wel op de hoogte zijn van het brokkenparcours van hun Belgische collega. Om nog te zwijgen over het scenario waarin Lahbib ontslag neemt en nog snel iemand anders aan het hoofd van de Belgische diplomatie komt.

Al maakt niet alleen de zaak-Lahbib dat België slecht dreigt te scoren in het buitenland. De hele Vivaldi-regering draagt daarin een grote verantwoordelijkheid. Premier Alexander De Croo (Open Vld) ziet het Belgische voorzitterschap als een unieke kans om zich op het internationale toneel te profileren, waar hij zich beter thuis voelt dan in de Wetstraat. Het zou misschien geen kwaad kunnen om in die periode een zekere bescheidenheid aan de dag te leggen. Het Belgische begrotingstekort gaat volgens de Nationale Bank dit jaar richting 4,7 procent van het bruto binnenlands product (bbp). Beterschap is niet in zicht. Een reprimande van de Europese Commissie over het onbestaande beleid om de overheidsfinanciën te saneren wenkt. Dat net tijdens het Europese voorzitterschap: het zou niets anders dan een vernedering zijn.

Volgende maand is er een NAVO-top in Vilnius. Daar zal opnieuw gesproken worden over de behoefte om minimaal 2 procent van het bbp te besteden aan militaire uitgaven. Alle landen hebben sinds de invasie van Oekraïne een tandje bijgeschakeld. Maar België loopt achterop. Ondanks extra investeringen komt ons land niet boven 1,5 procent. Vandaar dat België probeert dat thema niet prominent op de agenda te plaatsen. In andere landen wordt daar schande over gesproken.

De impact van de imagoschade mag niet worden onderschat. Wie op het internationale diplomatieke toneel een mal figuur slaat, is ook als investeringsland minder aantrekkelijk.