De kust: ‘Op toerisme, tweede verblijven en senioren bouw je geen grote toekomst’

Trends-journalist Jozef Vangelder heeft het in zijn opiniestuk over de kust, ‘de stille uithoek van België’.

Wie in de wintermaanden ’s avonds op de dijk van een kustgemeente wandelt, zal niet veel lichten zien branden achter de ramen van de lange appartementenmuur. Het is al jaren het probleem van de Belgische kust: iedereen wil er graag een tweede verblijf, maar niemand wil er wonen. Tenzij de senioren dan. Zij slijten er graag hun oude dag. Tussen 1992 en 2022 zag de kust het aantal 75-plussers verdubbelen. Die groep maakt nu 16 procent van de kustbevolking uit, tegen 10 procent van de totale Vlaamse bevolking.

In een epicentrum van tweede verblijven en vergrijzing is het voor jonge gezinnen zoeken naar een toekomst, en naar een betaalbare woonst in het bijzonder. De gevolgen laten zich raden. De jongeren trekken weg, en zonder jeugd ook geen ziel. Dat vervolledigt het totaalbeeld van de kust: een oord waar het sociale weefsel in winterslaap verkeert, maar waar het vertier in de zomer even opzwelt, als het weer eens volstroomt met strandtoeristen en festivalgangers.

Economische boost?

Toch is de kust niet meer de boom & bust economy van weleer, toen horeca-uitbaters in de winter hun zaak sloten en elders gingen bijklussen. Nu blijven veel horecazaken open, en wordt er gewerkt aan de kwaliteit en de verbreding van het gastronomische en ook culturele en sportieve aanbod. In de winter kan je zowel de vijftig vaste werken van het beeldenpark Beaufort bezoeken als deelnemen aan moutainbikewedstrijden op het strand. De kust kreeg een hedendaagser cachet.

Maar op toerisme, tweede verblijven en senioren bouw je geen grote toekomst. Zeebrugge is een haven, maar geen economische groeipool. In de Oostendse haven ontkiemt een circulaire en blauwe economie, maar de luchthaven is geen groeimotor voor de regio. Zeelucht is gezond, maar op een economische boost voor de kust blijft het nog wachten.

Lees ook: