‘Dan liever geen fiscale hervorming’

Eerst was sprake van 6 miljard euro lagere lasten op arbeid, maar de regering heeft haar ambities al fel bijgesteld. Het wordt een taxshift van maximaal 2 miljard euro. Een mager beestje. Wie denkt dat er nog een deal komt die werken significant aantrekkelijker maakt dan leven van een uitkering, vergist zich.

Arbeidseconoom Stijn Baert (UGent) kwam met ontluisterende cijfers: “Voor elke 100 euro die een werkgever betaalt voor een alleenstaande werknemer gaat een dikke 53 euro naar de schatkist. Met een taxshift van amper 2 miljard wordt dat ongeveer… 52 euro.”

Geen belastinghervorming is te verkiezen boven zo’n minitaxshift. Dat de regering-De Croo er maar niet uit raakt, heeft te maken met ideologische verschillen. De socialisten en de groenen zijn van oordeel dat enkel hogere lasten op kapitaal kunnen worden gebruikt om de lagere belasting op arbeid te compenseren. Sleutelen aan de btw is taboe.

Dat we op minder dan een jaar van de verkiezingen zijn, speelt ook een rol. Daarom zou het beter zijn de fiscale hervorming op te nemen in een regeerakkoord dat aan het begin van de volgende legislatuur wordt afgesloten. Dan is de kans groter dat sommigen hun taboes laten vallen.

Bovendien wordt een belastinghervorming het best gekoppeld aan een staatshervorming met meer fiscale autonomie voor de deelstaten. Want een reden waarom de taxshift minder ambitieus is, is te zoeken bij de regio’s, vooral bij Wallonië en Brussel, die een hoge schuldenlast torsen. Elke verlaging van de personenbelasting kost hen ook geld, terwijl de compenserende maatregelen via andere of hogere taksen vooral de federale schatkist ten goede komen. Dat is niet houdbaar.