‘Weg met het populisme over een vermogenstaks’

Een taxshift met lagere loonkosten en een hervormde personenbelasting is de beste manier om meer koopkracht te bereiken.

“De begrotingstabellen beperken tot de bijdrage van de multinationals en de superrijken, is een slogan die laag-bij-de-gronds is. Dat kun je enkel gebruiken tijdens een verkiezingscampagne. Ik herinner u eraan dat die voorbij is.” Dat zei Maxime Prévot, de voorzitter van Les Engagés, maandagochtend op de tv-zender LN24. Hij was misnoegd over de starre houding van Vooruit-voorzitter Conner Rousseau, die tijdens de federale regeringsonderhandelingen halsstarrig een “faire bijdrage van de grootste vermogens” bleef eisen.

Prévot heeft gelijk. Het is om meer dan één reden onzinnig nu nog een extra vermogensbelasting in te voeren. Tijdens regeringsonderhandelingen moet je pragmatisch zijn, anders dan tijdens een verkiezingscampagne. Het klopt gewoonweg niet dat een extra belasting op de hoogste inkomens en vermogens de gemakkelijke manier is om een begroting te saneren. De opbrengsten van een vermogenstaks worden steevast zwaar overschat, gewoon omdat kapitaal heel mobiel is. Bij Vooruit en zeker bij de studiedienst van de Vlaamse socialisten zijn er vast mensen die dat goed beseffen.

Maar Conner Rousseau blijft volharden. Misschien omdat hij geen Arizona-coalitie wil, misschien omdat hij weet dat zijn achterban hem niet zal volgen in een regering die eerder richting centrumrechts overhelt. Nochtans heeft Vooruit al een trofee binnen: blijkens de supernota van federaal formateur Bart De Wever (N-VA) komt er een meerwaardebelasting op aandelen, en wellicht een uitbreiding van de effectentaks. Alleen mag dat volgens Rousseau geen deel uitmaken van een taxshift en dienen als compensatie voor lagere lasten op arbeid. Terwijl Rousseau al jaren de mond vol heeft over “meer koopkracht voor de gewone mens”. Wel, een taxshift met lagere loonkosten en een hervormde personenbelasting is de beste manier om dat doel te bereiken.