Vermandere en Lafosse: ‘Je geeft vertrouwen en dus krijg je vertrouwen terug’

Als klant en als familiebedrijven uit dezelfde regio waren ze al decennialang kind aan huis bij elkaar. Eind vorig jaar bundelden de familiebedrijven Lafosse en Vermandere – allebei toeleveranciers voor de professionele horeca – ook formeel de krachten.

Het pand waarin Karel Lafosse en zijn vennoot Benjamin Vandorpe sinds enkele maanden met het fusiebedrijf hun intrek hebben genomen, oogt strak, modern en open. In die zin kan het perfect symbool staan voor de stevige transformatie die het nieuwe bedrijf zelf ook onderging nadat Lafosse vorig jaar zijn streek- en sectorgenoot Vermandere heeft overgenomen.

“Oorspronkelijk zaten wij in dit gebouw in Gullegem met ons familiebedrijf”, blikt Marijke Vermandere, een derdegeneratietelg, terug. “Na de overname begin dit jaar had het fusiebedrijf uiteraard meer ruimte nodig. En dus verhuisden Karel en Benjamin vanuit Wevelgem naar Gullegem. Daardoor onderging ons oude bedrijfsgebouw een stevige gedaanteverwisseling. En zie, vandaag zitten alle veertig werknemers samen in een volledig gerenoveerd gebouw.”

Historisch verweven

Samen met nog een derde broer vormden Marijke en Rik Vermandere de derde generatie in een familiebedrijf dat zich al bijna zestig jaar toelegde op de productie en plaatsing van dampkappen en inoxmeubilair voor grootkeukens. Lafosse, een familiebedrijf dat gespecialiseerd was in het ontwerp en de installatie van professionele keukens, was er al tientallen jaren lang een goede klant.

“Mijn vader richtte ons bedrijf op in 1979”, blikt Karel Lafosse terug. “Ik had nog twee broers en een zus, maar was eigenlijk de enige van de familie die de zaak wilde voortzetten. En dus ben ik al 21 jaar aan de slag. Acht jaar geleden nam ik het bedrijf volledig over, samen met mijn vennoot.”

Karel herinnert zich nog levendig hoe hij als kind samen met zijn vader op bezoek ging bij Vermandere. “Dat bedrijf leverde toen al maatwerk voor ons aan. Ik overdrijf dus niet als ik stel dat er een historische verwevenheid bestond tussen beide bedrijven.”

Twee jaar geleden klopten Karel en Benjamin aan de deur bij Vermandere. “We zochten een goede plek, zodat ons bedrijf zijn stevige groeispurt kon voortzetten. Maar Vermandere was in onze ogen ook voldoende complementair met onze eigen activiteiten. Op die manier zouden we ook in de breedte uitbreiden. Bij Vermandere was er niet meteen opvolging bij de vierde generatie. Met al die elementen zetten wij zelf de eerste stap richting overname. Wij waren toen iets groter in omzet. Vermandere had dan weer iets meer medewerkers.”

Totaal verrast

“Uiteraard hadden ook wij binnen de familie al over de opvolging gepraat”, pikt Marijke Vermandere in. “Wij van de derde generatie werkten nog in het bedrijf, maar onze kinderen hadden al duidelijk aangegeven dat ze niet geïnteresseerd waren in de opvolging. Enkele jaren voordien waren we al eens op de koffie geweest bij een externe adviseur voor een verkennend gesprek. Daar was het voorlopig bij gebleven. De bal is pas echt aan het rollen gegaan medio 2017, toen Lafosse contact opnam. Een van onze beste medewerkers wilde bij hen gaan werken. Lafosse vond het niet meer dan correct ons dat te melden. In één adem lieten ze ons toen ook weten dat ze eigenlijk wel interesse hadden in een volledige overname (lacht). Dat hadden we echt niet zien aankomen.”

“Ook Lafosse is een familiebedrijf, waarmee we op de koop toe al jarenlang heel nauwe contacten onderhielden. Zoiets vergemakkelijkte uiteraard de gesprekken”, klinkt het bij Rik Vermandere. “We waren hoegenaamd niet op zoek naar een investeringsmaatschappij die ons wilde overnemen. De bezorgdheid over de toekomst van onze werknemers speelde ook een grote rol. De zekerheid dat zij aan de slag zouden kunnen blijven in deze regio en in een ander familiebedrijf was een hele geruststelling.”

Hetzelfde valt te horen bij Benjamin Vandorpe, de vennoot van Karel Lafosse. “We kenden elkaar ruim voldoende. Beide bedrijven zitten met hun aanpak en communicatie min of meer op eenzelfde lijn. Uit die jarenlange samenwerking was ook een vertrouwen gegroeid. We wisten dus wel dat Vermandere een goede – ja bijna een veilige – partner was waarmee we in zee konden gaan. In familiebedrijven heb je nu eenmaal vaak een soort gemeenschappelijke dynamiek. Die maakt dat je elkaar vaak vlotjes vindt en aanvoelt. Als familiebedrijf denk je ook altijd op de lange termijn, het gaat nooit over de snelle winst.”

Twee sterke merknamen

Een van de eerste aspecten waarover beide bedrijven het eens waren, was de naam van het fusiebedrijf: dat zou beide bedrijfsnamen blijven dragen. De naam lag al vast nog voor de echte overnamegesprekken van start gingen.

“Vanuit een dubbele motivering”, blikt Karel Lafosse terug. “In eerste instantie omdat we aan de werknemers van Vermandere wilden tonen dat we echt in hen geloofden en dat we hun bedrijf als een sterk merk beschouwden. Daarnaast natuurlijk ook omdat we een signaal wilden geven aan alle andere bedrijven die, net zoals wij, al jarenlang klant waren bij Vermandere. We wilden hen duidelijk maken dat ook na de overname de kwaliteit op peil zou blijven.”

“Die bezorgdheid typeert wellicht ook een familiebedrijf”, bevestigt Benjamin Vandorpe. “Een professionele investeerder is vooral geïnteresseerd in het financiële aspect. Een familiebedrijf wil vooral binnen vijf of tien jaar nog goed blijven draaien.”

Zodra de grote lijnen van de overname duidelijk waren, benaderden de beide families zo snel mogelijk de belangrijkste klanten van Vermandere. Ze wilden hen duidelijk maken hoe de vork aan de steel zat. “We wilden hen overtuigen dat zij ook in de toekomst even belangrijk zouden blijven. Het fusiebedrijf wilde vooral de continuïteit benadrukken”, geeft Marijke Vermandere aan. “En toegegeven, ik zat daar wel een beetje mee. Nog dezelfde dag dat we het personeel hadden ingelicht, heb ik persoonlijk al onze grote klanten opgebeld. Dat liep allemaal verrassend vlot. Finaal heeft er maar één grote klant afgehaakt. Al de rest is gewoon aan boord gebleven.”

Zonder boeteclausules

Om het overnameproces in goede banen te leiden, deden beide families een beroep op een externe partner. Karel Lafosse en Benjamin Vandorpe haalden hun externe accountants erbij. Zij leverden technische ondersteuning in de laatste fase van de overname. De familie Vermandere nam een bedrijf gespecialiseerd in overnamebemiddeling onder de arm. “Toch kan ik het niet voldoende benadrukken: de overname is echt gebeurd op basis van wederzijds vertrouwen”, zegt Vandorpe. “We hebben wel een en ander op papier gezet, maar dat gebeurde niet bepaald vanuit de optiek dat we pakweg boeteclausules wilden inlassen als bepaalde mensen zouden vertrekken. We hebben in eerste instantie alles willen uitspreken, net omdat we elkaar ook al jarenlang door en door kenden en als een partner beschouwden. Dan geef je een stukje vertrouwen en krijg je dus ook een stukje vertrouwen terug.”

Het personeel van beide bedrijven zit sinds de zomer samen in het oude bedrijfsgebouw van Vermandere in Gullegem. Karel Lafosse: “Hoe goed sommige medewerkers elkaar ook al kenden, de samenwerking werd pas echt concreet toen we ook op één locatie samenkwamen. We wilden absoluut vermijden dat er een sfeertje van ‘overgenomen personeel’ versus ‘overnemers’ zou ontstaan. Daarom deden we enkele maanden voordien met alle werknemers een brainstorming- en teambuildingsessie. Want we wilden als één team samenwerken en naar buiten komen. Al heel snel hebben we toen de klik zien ontstaan.”

Tot eind dit jaar blijven Marijke en Rik nog aan boord bij het fusiebedrijf. “We waren het er al snel over eens dat dit noodzakelijk was. De overname vergemakkelijkt ook de overdracht van kennis. We blijven nog enige tijd beschikbaar voor het personeel en de klanten. Karel en Benjamin waren zelf ook vragende partij daarvoor. Samen kwamen we overeen daar een termijn van één jaar op te kleven. Het kan ook niet de bedoeling zijn dat wij hier als een schoonmoeder blijven rondhangen. Toch zullen wij, indien nodig, nog beschikbaar blijven. Intussen hebben we allemaal al gemerkt hoe we hier vooral van elkaar leren. Wat een mooie vaststelling.”