Vastgoedicoon Ingrid Ceusters: ‘Wees niet beschaamd om hulp te vragen’

In deze rubriek bevragen we ondernemers over hun ervaringen met carrière en stijl. Ingrid Ceusters is CEO en bestuursvoorzitter van CEUSTERS nv. In de immobiliënwereld staat ze met kleurrijke details haar mannetje tussen de grijze maatpakken. ‘Mijn advies aan jonge vrouwen: maak een statement met je kledij en val op in de massa. Dan moeten mensen wel luisteren.’

Het stond niet meteen in de sterren geschreven dat Ingrid Ceusters, meisjesnaam Luyten, een sleutelpositie in de Belgische vastgoedwereld zou opnemen. Zoals de tijdgeest van haar studentenjaren betaamt, was ze voorbestemd om hetzelfde pad als haar vader te volgen: een carrière als arts. Het werd tandheelkunde ‘met een aangenaam intens contact met de patiënten’, zoals Ceusters haar eerdere loopbaan omschrijft.

‘En toen werd ik verliefd op een passionele man, die ook passioneel sprak over vastgoed’, zegt Ceusters. Die man is Antwerps vastgoedtycoon Hugo Ceusters, oprichter van het gelijknamige vastgoedbedrijf. ‘We trouwden al snel, kregen twee zonen, en de rest is geschiedenis. Ik liet de medische sector voor wat het was, stapte mee in het familiebedrijf en heb de leiding overgenomen sinds het overlijden van mijn echtgenoot in 2007.’

Als CEO en bestuursvoorzitter van CEUSTERS nv heeft Ceusters twee belangrijke doelen: de volgende generatie opleiden (een van haar zonen werkt ondertussen al een aantal jaren voor het bedrijf en is sinds kort lid van de raad van bestuur, red.) en blijven groeien om de beste, onafhankelijke vastgoeddienstverlener in de Benelux te zijn.

Hoe combineer je werk en privé?

Ceusters: ‘Ik denk door een typisch vrouwelijke eigenschap: goed kunnen organiseren. Als je opgroeiende kinderen hebt, moet je prioriteiten kunnen stellen. En dat kan je alleen doen als je flexibel bent en je duidelijke plannen maakt.

‘Mijn kinderen zijn al enige tijd het huis uit. Nu probeer ik tijd vrij te maken voor mijn kleinkinderen. Ze zijn erg belangrijk voor mij, maar toch ben ik niet slaafs aan opvang- en andere problemen. Ik kan mij niet structureel vrijmaken voor hen. Ik heb ook maar 24 uren in een dag. Ik ben van mening dat ook moeders en grootmoeders het recht hebben om privétijd voor zichzelf vrij te maken.

‘Die raad geef ik ook mee aan andere jonge vrouwen. En daarom is betaalbare kinderopvang ook zo belangrijk. Je mag niet vergeten dat je er op latere leeftijd waarschijnlijk ook de zorg voor je ouders moet bijnemen. Wees daarom niet bang om hulp van buitenaf in te roepen. Mijn moeder is vrij vroeg overleden, dus ik heb dat zelf ook vaak gedaan. In je netwerk zijn er vast wel mensen die bereid zijn om je te ontlasten, door bijvoorbeeld administratieve taken over te nemen of te helpen om de tuin te onderhouden.

Ben je soms bewust offline?

Ceusters: ‘Heel weinig. Ik doe regelmatig een detox, zowel lichamelijk als mentaal. Daar hoort ook een korte digitale detox van een dag of twee bij. Maar ik ga geen twee of drie weken uit de digitale wereld verdwijnen. Dan zit je achteraf met een vloedgolf berichten en e-mails die je moet verwerken. Als ondernemer heb je nu eenmaal altijd contacten die moeten worden onderhouden.

‘Gelukkig zie ik werk niet als stress. Meer nog: werken is écht een plezier. Als dat niet zo is, zit er iets grondig fout.’

Wat is voor jou ultieme luxe?

Ceusters: ‘Alles kunnen combineren in een grote graad van sereniteit. Daarmee bedoel ik: rust vinden in en rond jezelf. Die rust krijg ik bijvoorbeeld van de warme gevoelens van de mensen die me omringen. Maar ook van de natuur om me heen. Je bent omgeven door mooie dingen, je hoort vogels fluiten op de achtergrond. Daarom werk ik graag buiten op mijn laptop. Je ziet al het moois groeien en bloeien.

‘Ik ben dan ook bezorgd om de klimaatopwarming. Het waterpeil daalt, de parken staan droog. Onze Belgische natuur heeft veel te bieden, maar dat zien we niet altijd. En dus dragen we er niet altijd goed zorg voor. Dat maakt me bedroefd.’

Wat is het hoogste dat je wil bereiken in het leven?

Ceusters: ‘Dit vind ik een erg moeilijke vraag. Alweer hetzelfde: die sereniteit bereiken. Met mezelf en anderen in vrede kunnen zijn, zonder dat het saai wordt en je in slaap valt door je eigen leven. Het is belangrijk om te aanvaarden dat er al eens tegenslagen kunnen zijn. Het loopt niet altijd perfect. Je moet successen samen kunnen vieren en tegenslagen samen verwerken.’

Hoe slaag je erin om voldoening te halen uit je werk?

Ceusters: ‘Door felicitaties te krijgen over ons werk en de werknemers. Ik vind het ook belangrijk om te zien dat zij graag komen werken. Hoe je zoiets opmerkt? Door vriendschappen te zien ontstaan op de werkvloer. Voor mij is dat het teken dat ze respect hebben voor elkaar en het bedrijf. En het creëert een zekere loyaliteit.

‘De bottom line van een bedrijf blijft uiteraard goede resultaten behalen. Als iedereen graag komt werken, zullen de resultaten navenant zijn. En dan kunnen wij als bedrijf werkzekerheid blijven bieden.’

Wat is de meest waardevolle carrièreles die je ooit kreeg?

Ceusters: ‘Dat je niet naïef mag zijn, maar toch wel je buikgevoel en intuïtie moet kunnen volgen. Als je ergens spontaan een goed gevoel bij krijgt, hoef je niet meteen te beslissen. Toch speelt dat buikgevoel nét dan een grote rol. Dat uit zich bijvoorbeeld tijdens sollicitaties. De ene kandidaat kan betere referenties of “juistere” studies voorleggen dan de andere bij wie ik een beter gevoel heb. Ik zal de voor- en nadelen tegen elkaar afwegen, maar ik laat mijn intuïtie zeker meebepalen.’

Hoe kleed jij je voor je job?

Ceusters: ‘Ik kleed me altijd comfortabel. Ik moet me vooral goed voelen in een outfit. Die pas ik wel aan volgens mijn agenda. Op een presentatie zal je me niet op sneakers zien. Tijdens interne meetings durf ik wel zo te verschijnen.

‘Ook netwerken is in onze job erg belangrijk. Op recepties is het cruciaal om discreet op te vallen. Ik ben redelijk klein. Een kleurrijk accent, waardoor ik me onderscheid van de grijze pakken in de mannenwereld, kan dan helpen. Vroeger droeg ik een kleurrijke jurk die een statement maakt. Dat raad ik jongere vrouwen nog altijd aan. Zo spring je uit de massa en kunnen de anderen je niet negeren.’