Umicore: ‘Inflation Reduction Act verandert niets fundamenteel aan onze strategie’

De Amerikaanse overheid hoopt met de Inflation Reduction Act duurzame investeringen uit Europa aan te trekken. Jan De Nul, noch Umicore, laten zich verleiden door de lokroep van de Amerikaanse subsidiesirene.

Met de Inflation Reduction Act (IRA) subsidieert de Amerikaanse overheid met 600 miljard dollar duurzame projecten op eigen bodem of bij nauwe handelspartners, zoals Canada. Het wil ook Europese groepen aantrekken voor investeringen, die hoogtechnologische banen creëren. De baggeraar Jan De Nul en het materiaaltechnologiebedrijf Umicore zijn alvast niet van plan om activiteiten van Europa naar de Verenigde Staten weg te laten subsidiëren. Maar ze zijn wel actief in Noord-Amerika.

Umicore maakte vorig jaar plannen bekend om een recyclage- en productieproject voor batterijmateriaal op te starten in Ontario. In principe kan dat project rekenen op steun uit de IRA-fondsen. Dat geldt ook voor gelijkaardige projecten, die Umicore momenteel in de Verenigde Staten zelf bestudeert.

“Die activiteiten staan echter los van groene of andere subsidies”, reageert woordvoerder Caroline Jacobs. “Wereldwijd is er een sterke vraag naar batterijen. Wij willen met onze producten die vraag ondersteunen, maar wensen dat te doen op een C02-neutrale manier. Met andere woorden: door zo weinig mogelijk materiaal te moeten vervoeren. Daarom opteren we voor lokale productiesites. We gaan voor plaatselijk aanbod voor de plaatselijke vraag. Dat staat los van de IRA. Die subsidies zijn mogelijk mooi meegenomen, maar veranderen niets fundamenteel aan onze strategie: klimaatneutraal bijdragen aan duurzame projecten.”

Meesurfen op IRA-wind

“De IRA speelt vooral in op de productie van bepaalde goederen, door financiële middelen vrij te maken voor subsidies en belastingkredieten”, stipuleert Heleen Schellinck, woordvoerder van Jan De Nul. “Jan De Nul Group levert echter diensten, geen goederen. Wij maken geen componenten voor offshore windprojecten, zoals kabels of windturbines.” Van een verschuiving van de productie kan dus geen sprake zijn. “We zijn evenmin actief in de VS als investeerder. De IRA zal daar niet onmiddellijk iets aan wijzigen.”

Jan De Nul was al actief in de VS, onder meer met een project aan de kust van Virginia. Het transporteerde funderingen en windturbinecomponenten van Europa naar de VS, om die ter plaatse te installeren. In 2023 start het Vineyard Wind 1-project, waar de groep kabels levert, die windturbines op zee met elkaar verbinden.

Jan De Nul hoopt mee te surfen op de groene IRA-wind, die door het Amerikaanse bedrijfsleven waait. “De IRA kan leiden tot meer offshore windprojecten en dus tot meer opportuniteiten als aannemer voor de bouw van windmolenparken in Amerikaanse wateren”, hoopt Schellinck.