Tom Goorman (Stanton Chase) over headhunten: ‘Executive search is geen verborgen business meer’

Executive searcher Stanton Chase is tien jaar actief in België. Managing partner Tom Goorman zag het headhunten van topprofielen veranderen. De business vervelde van de loutere aanwerving naar hr-dienstverlening rond successieplanning in bedrijven, talentontwikkeling, internationalisering en diversiteitsplannen voor het directiecomité en de raad van bestuur.

Stanton Chase behoort met een achtste plaats in de wereldranking van de headhunters tot het koppeloton, al is het niet zo bekend als de grote vijf: Korn/Ferry, Russell Reynolds, Egon Zehnder, Spencer Stuart en Heidrick & Struggles. Nochtans heeft het 73 kantoren in 45 landen, waaronder België. Hier werken vijf mensen. “Uiteraard willen we verder groeien, maar vijf is genoeg voor wat we doen”, zegt de Belgische managing partner Tom Goorman. “We zijn geen volumebusiness met onze searchopdrachten voor CEO’s en directieleden. We werken wel in alle sectoren, zowel voor multinationals als kleine bedrijven.”

Stanton Chase is tien jaar in België actief en surft mee op de veranderingen in de sector. “Executive search was tien jaar geleden een verborgen business. Je succes hing af van je adresboek”, zegt Goorman. “Door LinkedIn is dat nu minder relevant, zeker in België. De digitalisering heeft de business uit de schaduw gehaald. Headhunters doen nu meer dan louter aanwerven. Je moet vooruitkijken en inschatten welke competenties organisaties op korte en middellange termijn nodig hebben. Ik heb enkele jaren geleden op een bijeenkomst van de managing directors in de Verenigde Staten al gezegd dat we werk moesten maken van leadershipassessments en loopbaanontwikkeling voor CEO’s.”

Dat gebeurde ook op verzoek van de klanten. Bedrijven vragen advies over successieplanning, de samenstelling van de raad van bestuur, diversiteit, de internationalisering van het management en de verschuiving van competenties richting duurzaamheid. Zo worden die bedrijven hr-dienstverleners voor het topniveau.

Duurzaam imago

Door de jaren heen zag Goorman de competenties en de profielen van directies verschuiven. Hij stelt vast dat CEO’s vandaag niet meer de traditionele verkoopgerichte en extraverte mensen zijn à la Jordan Belfort, op wie de film The Wolf of Wall Street is geïnspireerd. “De referentie is eerder Satya Nadella van Microsoft. Hij heeft een duurzaam imago en denkt minder hiërarchisch. Er is almaar meer vraag naar verbindende profielen, die op een empathische manier vanuit de achtergrond leiding geven. Door de digitale realiteit waarin veel bedrijven opereren, moeten CEO’s vaak een veranderingsproces kunnen begeleiden. In het verlengde daarvan is de commerciële directeur sterker gericht op het centraal zetten van de klant, wordt de hr-directeur meer geconfronteerd met de cijfers en is hij of zij in de diepte van de business actief, en heeft de financieel directeur een grotere focus op de strategische groei en het risicobeheer dan op de loutere boekhouding. Om te vermijden dat er bij klanten een soort tunnelvisie ontstaat, durft Stanton Chase daarom al wat vaker aparte profielen voor te stellen ¬ mensen uit andere sectoren bijvoorbeeld.”

Al jaren wordt gesproken over een toenemende internationalisering van directiecomités en raden van bestuur van Belgische bedrijven. “Bedrijven staan veel meer open voor internationale profielen dan vroeger, al is er nog werk aan de winkel”, zegt Goorman. “Door de aanwerving van internationale profielen wordt ook de analyse van de culturele match tussen bedrijven en kandidaten belangrijker. Om dat te meten zijn er nieuwe tools die meer wetenschappelijke validiteit bieden. De tijd dat een directeur per se een Belg moest zijn, is voorbij. Dat beseffen de ondernemingen ook.”

“Een Belgisch bedrijf met buitenlandse klanten, maar met een Belgisch directiecomité, is geen wereldwijde speler. Kijk naar Barco. Daar heb je Amerikanen en Indiërs mee aan de top. Dat bedrijf is fundamenteel veranderd. De tijd is ook allang voorbij dat een raad van bestuur gebaseerd is op ons-kent-ons. Zeker in België, waar men vaak gewoon in elkaars raad van bestuur zat. De raad van bestuur is vandaag meer een reflectie van de klantenpopulatie en de samenleving.”

Meer diversiteit

Een reflectie van de samenleving betekent ook: meer diversiteit aan de top van het bedrijf. “Er is natuurlijk de wetgeving over quota in de raden van bestuur, maar ik merk dat bedrijven daar zelf over beginnen, los van de wetgeving”, zegt Goorman. “Ik had een offerte gemaakt voor een klant, waarop hij me liet weten dat hij bijna niet voor Stanton Chase had gekozen omdat ik het aspect diversiteit niet expliciet had vermeld. Ik zie dat er meer aandacht is voor vrouwelijk leiderschap.”

Moeten we in België het voorbeeld van Duitsland volgen, waar elke raad van bestuur van meer dan drie leden ten minste één vrouw moet tellen? Goorman denkt dat quota alleen niet volstaan: “Ze zijn een goed begin, maar er is een beter plan nodig om diversiteit te verduurzamen. Belgen denken nog altijd heel erg voorzichtig, vanuit een traditioneel competentiekader. Vrouwen brengen vaak andere vaardigheden in een leiderschapsteam. We moeten diversiteit met een andere bril bekijken. Er is meer aandacht voor in België, maar het werk is zeker niet af – niet op genderniveau, maar ook niet etnisch of intergenerationeel. Leidinggevenden zijn nu jonger, net zoals in de politiek. Anciënniteit kan een foute perceptie geven. Een leeftijdmix is belangrijk.”