Steven De Tollenaere (CEO Meyvaert Glass Engineering): ‘Bescherming tegen terreur wordt belangrijker’

Vitrinekasten voor musea in de hele wereld. Daarmee werd het Gentse Meyvaert Glass Engineering bekend. Maar veiligheidsglas tegen terreur wordt almaar belangrijker voor de groep rond CEO Steven De Tollenaere. En de Franse markt blijkt een onverwacht groot succes.

Hoe beveilig je een schilderij dat eind vorig jaar werd geveild voor 485 miljoen dollar, terwijl je maar een aansprakelijkheidsverzekering hebt tot 20 miljoen euro? Steven De Tollenaere stelt de vraag over het werk van Leonardo da Vinci, terwijl hij een rondgang maakt door de bedrijfsgebouwen van Meyvaert Glass Engineering. Het Gentse bedrijf is een specialist in onder meer de bouw van glazen vitrines en kasten die kunstvoorwerpen beschermen in musea.

“De markt voor musea is gigantisch”, zegt de 49-jarige gedelegeerd bestuurder. “De uitdaging is dat het altijd om openbare aanbestedingen gaat, wereldwijd. Overheidsbudgetten krimpen. Er is een verschuiving van kwaliteit naar prijs. Daarom werken wij enkel in de hoogkwalitatieve niche van topbeveiliging. Wij kunnen niet concurreren met alle meubelmakers in de wereld. Die niche is goed voor 200 tot 300 miljoen euro per jaar.”

De bekendste en ingewikkeldste opdracht was het Louvre in Abu Dhabi, dat eind vorig jaar de deuren opende. “Een fantastisch project, mooi voor de reputatie. Het was een statement van kennis en kunde, we hebben technisch enorm bijgeleerd. Maar de winst was laag, want de eisen waren bijzonder hoog.”

Meyvaert heeft tot drie meter hoge, luchtdichte vitrinekasten geplaatst, bestand tegen aardbevingen. Het zijn volautomatische glazen kasten, die door één persoon kunnen worden geopend. Er is een onzichtbaar openingsmechanisme, zodat het niet stoort wanneer iemand naar het kunstwerk kijkt. “Wij zijn niet zozeer een hoogtechnologisch bedrijf, veeleer sterke ambachtslui. Je moet een technische oplossing vinden voor het ontwerp van de klant. Dan volgt de productie en de hele installatie. Dat heeft veel met mensen te maken, en met vakmanschap. Wij hebben een heel sterk netwerk van onderaannemers en toeleveraars.”

Spiegelfabriek

In de museumwereld is Meyvaert Glass Engineering een naam als een klok. Onder de opdrachtgevers zijn onder meer het Louvre in Parijs, de Hermitage in Sint-Petersburg, het Victoria & Albert Museum in Londen en het MAS in Antwerpen. Het project met de hoogste omzet was het Huis van de Europese geschiedenis, dicht bij de gebouwen van de Europese Commissie in Brussel.

Musea zijn niet de enige activiteit van de onderneming. In 1826 startte het bedrijf als een spiegelfabriek. Met Frédéric Meyvaert stond in 2010 de zevende generatie aan het roer. Maar de onderneming ging door enkele verliesjaren. In 2013 trok Pierre Macharis, de voorzitter van de raad van bestuur, aan de mouw van Steven De Tollenaere. Hij had ruim een decennium zijn sporen bewezen bij Shurgard. Van 2005 tot 2010 was hij directeur Europa bij de Amerikaanse verhuurder van opbergruimten. “Shurgard was mijn baby”, zegt De Tollenaere over het bedrijf dat plannen heeft voor een notering op de beurs van Brussel. “We hebben 190 verhuurgebouwen neergezet in 15 jaar. Toen ik vertrok, haalden we een bedrijfskasstroom van 90 miljoen euro per jaar.”

In november 2013 kwam De Tollenaere aan het roer van Meyvaert Glass Engineering. Hij verwierf ook een meerderheidsbelang, via de holding Haerens Glass. Die controleert hij samen met zijn echtgenote Carole Machelart. “Meyvaert was operationeel in moeilijkheden geraakt. Het bedrijf had weliswaar een goede reputatie, met een mooi product en een mooie markt. Alle overnames van Haerens Glass zijn reconversies. Het zijn bedrijven die wat zijn ingeslapen, maar waarop je kunt bouwen. We zetten een goede organisatiestructuur op poten en maken een doorstart.”

Met Meyvaert Glass Engineering gaat het weer beter. Eind 2014 stopten de aandeelhouders 2,75 miljoen euro verse middelen in de onderneming. Sinds 2016 geloven ook de banken er weer in, want de onderneming kreeg een kredietlijn voor 3,3 miljoen euro.

Macron-effect

Een even belangrijke tak is de productie van veiligheidsglas: kogelwerend, inbraakvrij glas, en glas bestand tegen bomaanslagen. “Het aantal bankkantoren daalt. Die markt is eigenlijk verdwenen”, analyseert Steven De Tollenaere. “Een groeimarkt is de bescherming tegen terreur. Veel publieke gebouwen worden tegen terreurdaden beschermd. We gebruiken bombestendig glas en glas dat bescherming biedt tegen zware vuurwapens.” In het segment van veiligheidsglas heeft de onderneming honderd projecten per jaar: van een deur in een crèche tot de inrichting van grote gebouwen, zoals gevangenissen, kerncentrales en ziekenhuizen.

In die markt geldt nog altijd een strikte nationale regelgeving. Meyvaert Glass Engineering is daarom uitsluitend actief in België en Frankrijk in die niche. “In Parijs zijn we nog maar achttien maanden actief. De groei is enorm en al goed voor een derde van onze omzet. De Parijse markt is zo groot als de Belgische markt. De Franse bouwmarkt boomt enorm sinds de verkiezing van president Emmanuel Macron. Er wordt heel veel geïnvesteerd. We hebben ons twee jaar voorbereid op de Franse markt, maar we hadden ook wel een beetje geluk. Eén concurrent heeft het operationeel moeilijk, een tweede zit in een overnameproces. Dat heeft een gat in de Franse markt gecreëerd.”

En het Franse offensief is nog maar anderhalf jaar aan de gang. Al die groei maakt dat de groep in 2020 in een nieuw gebouw trekt, samen met de zustervennootschap Charles Haerens (zie kader Unizo-prijs voor beste productiebedrijf). “We blijven in het Gentse. En we zullen nog actiever worden in het buitenland. De Spaanse markt trekt weer aan. Maar we zullen gecontroleerd en evenwichtig groeien. Geen zotte dingen.”