SnowWorld is de nieuwe speeltuin van Marc Coucke

Marc Coucke is onlangs aandeelhouder geworden van SnowWorld, een beursgenoteerde Nederlandse uitbater van indoorskiparken. Koos Hendriks, de oprichter en CEO van SnowWorld, doet zijn verhaal. “Ik sta voor alles open.”

Koos Hendriks had zijn loopbaan comfortabel kunnen vullen met het uitbaten van zijn succesvolle wintersportspeciaalzaken. In plaats daarvan verkocht hij zijn winkels en investeerde hij de opbrengst in een indoorskihal met echte sneeuw. Die opende hij ruim twintig jaar geleden in Zoetermeer nabij Den Haag. Hendriks doopte zijn nieuwe bedrijf SnowWorld, dat nu naast het flink uitgebouwde skipark in Zoetermeer ook ‘s werelds grootste indoorskicomplex in Landgraaf omvat (zie kader De business van Koos Hendriks). Om zijn ambitieuze plannen te financieren, trok Hendriks ruim drie jaar geleden naar de beurs. Terwijl nog slechts één politiek obstakel in de weg staat van prestigieuze indoorskiprojecten in Barcelona en Parijs, droomt de bijna 68-jarige Hendriks al openlijk van skipistes in New York en Londen. En laat net nu ene Marc Coucke komen aanwaaien als nieuwe belangrijke aandeelhouder, een evolutie waar Hendriks verheugd op reageert. Dat de twee ondernemers het goed met elkaar zullen vinden, staat in de sterren geschreven. Net als Coucke bruist Hendriks van het enthousiasme wanneer hij ons – tegenpruttelen haalt niets uit – door zijn Zoetermeerse complex leidt.

U bent nochtans begonnen met sportwinkels?

Koos Hendriks:“Ik heb enorm veel gesport. Ik heb zelfs nog op het punt gestaan een profcontract te tekenen bij de eredivisieclub Feijenoord. Toch heb ik ervoor gekozen te ondernemen. Op mijn 23ste ben ik een sportwinkel begonnen. Die ene winkel werden er al snel drie en daarna had ik ook een sportsupermarkt, wat toen een nieuw concept was. Dat ging heel goed, onder meer omdat ik er een belevingswereld van maakte, met televisieschermen die spectaculaire skifilms toonden, met koffie en glühwein en met personeel dat in het weekend traditionele Tiroler-kleding droeg. Ik moest en zou heel onderscheidend zijn. Er kwamen trouwens veel Belgen naar mijn winkels. Wat me dreef? Je kunt niet verkopen waar je niet van houdt. Je moet dus sport in je bloed hebben.”

Toch hebt u die winkels verkocht.

Koos Hendriks:“Ik heb ze 25 jaar gehad, maar ik wou iets nieuws. Ik stak mijn nek uit, want ik hoefde eigenlijk niet meer te werken. Maar rijk worden, is nooit een drijfveer geweest. Ik wou wel succesvol zijn. En toen rijpte het idee een skihal te openen, met veel faciliteiten eromheen, zoals fitness, wellness, horeca en diverse zalen voor andere activiteiten. Toen was dat een nieuw concept. Het kostte 9 miljoen euro. Ik ben bij alle banken geweest voor financiering, maar niemand geloofde erin. Ze vonden het een gek plan. Maar in 1996 gingen we wel open, en zes jaar later had ik een tweede vestiging, in Landgraaf nabij Belgisch Limburg.

“Nu klinkt het allemaal heel romantisch, maar ik heb gigantische problemen moeten overwinnen. Zeker de eerste jaren was het dag en nacht werken. Je thuisfront moet dan in orde zijn. Ik had ook al zes kinderen toen ik met SnowWorld begon. Er was toen nul kennis over indoorbanen. De architect ging ook al meteen dwarsliggen over de tekeningen. Onze eerste laag sneeuw kostte bijna een miljoen gulden (ongeveer 454.000 euro, nvdr). Dat maakte je met stikstof en water, ‘s nachts in tentjes, en zo kregen we heel mooie sneeuw. Maar na een zeer druk weekend was die sneeuw lang niet meer zo mooi. We zijn die sneeuw dan zelf gaan ontwikkelen en kregen almaar meer kennis over luchtvochtigheid en de ideale temperatuur. We zijn al die jaren winstgevend geweest, dus moeten we wel iets goeds doen, niet? Maar het gevaar loert om de hoek. We moeten tijdig innoveren, blijven verrassen en nieuwe dingen doen. We hebben bijvoorbeeld vorig jaar een piste in Zoetermeer verlengd tot 300 meter en er de steilste indoorpiste van Europa van gemaakt. Nu, vijf maanden na de opening, heeft de omzet een sprong van 20 tot 25 procent gemaakt. Succesvol zijn is een uitdaging, maar de grootste uitdaging is dat succes vasthouden.”

Bent u daarom naar de beurs getrokken?

Koos Hendriks:“Zo’n acht jaar geleden zijn we begonnen met de ontwikkeling van projecten in Parijs en Barcelona. De beurs is dan de beste weg om geld op te halen, omdat de strenge regels die je zo opgelegd krijgt een uitstekende basis voor financiering vormen. Bij financiers geeft dat vertrouwen. Vaak willen mensen via de beursgang een exit uit hun bedrijf. Dat is bij mij nooit een overweging geweest.”

Hoe ziet de aandeelhoudersstructuur van SnowWorld eruit?

Koos Hendriks:“Ik heb 68,2 procent. De investeringsmaatschappij Value8 heeft haar belang onlangs afgebouwd van 20,1 tot 12,7 procent. Waarschijnlijk had Peter Paul (de Vries, de topman van Value8, nvdr) wat geld nodig. En dan is er Marc Coucke, met bijna 10 procent. Het maakt dat nog erg weinig aandelen vrij verhandeld worden.”

Nochtans wou u van SnowWorld een volksaandeel maken.

Koos Hendriks: “Ik hoop dat het aandeel (dat eind 2016 nog onder 8 euro trappelde maar nu al flirt met 9,5 euro, nvdr) de komende tijd wat meer in de richting gaat die de meeste analisten ook voorspellen, naar 15 à 16 euro, en dan kunnen we het een keer splitsen en wordt het verhandelbaarder. Als we het door vier delen, komen er veel meer aandelen op de markt.”

Zult u de beleggers kunnen overtuigen?

Koos Hendriks:“Nou, Peter Paul heeft met onze aandelen in minder dan drie jaar een rendement van 50 procent gehaald (naar verluidt 1,9 miljoen euro, nvdr), wat uiteraard erg veel is.”

In Landgraaf hebt u ook een rodelbaan, een klimpark en een hotel.

Koos Hendriks: “Een hotel met 420 bedden. In Barcelona willen we er een met 800 bedden bouwen, en een enorme fitness. Op het dak van die fitnesszaal komt een gigantisch zwembad. Op het dak van het hotel komt dan weer een grote ruimte voor businessarrangementen, en onder de skibaan komen de parkeerfaciliteiten en een schaatsbaan. Ook hier in Zoetermeer willen we een hotel. We hebben dat geïnitieerd bij de gemeente. Er is vraag naar. Gezien de lengte van de grootste baan, zouden we ook skiteams naar hier kunnen halen. Nu trekken die allemaal naar Landgraaf.”

De bouwwerken in Barcelona moeten nog beginnen?

Koos Hendriks:“We waren er enkele jaren geleden al klaar voor, maar toen werd de activiste Ada Colau totaal onverwacht verkozen tot burgemeester. Omdat de authenticiteit van Barcelona onder druk staat, mag er voorlopig geen nieuw hotel of attractiepark komen. Maar de buurt juicht ons plan toe. De werkloosheid is er hoog, en wij bieden 400 à 500 directe arbeidsplaatsen. We moeten alleen nog de burgemeester overtuigen. Of het plan nog kan crashen? Neen.”

Ligt het project Parijs ver achter op dat van Barcelona?

Koos Hendriks: “Neen. We trekken geregeld naar Parijs om een doorbraak te forceren. We hebben gekozen voor Elancourt, een voorstadje van Parijs. Een fantastische locatie. Maar ook daar houdt één politieke figuur het project tegen. Helaas kunnen mensen puur uit eigenbelang zo’n project jaren doen verstenen. Het zal er uiteindelijk wel komen, maar het is jammer van die verloren jaren.

“Nu, het heeft hier in Zoetermeer ook tien jaar geduurd voor we die baan mochten verlengen. Wetgeving is nodig, maar er zijn een heleboel regels die mensen kunnen misbruiken, en daar zijn die wetten niet voor bedoeld. Hier stond 98 procent van de gemeenteraad achter ons plan, maar die paar anderen konden het plan tegenhouden. Er zijn zelfs weddenschappen afgesloten. Mensen zeiden ‘dat krijg je er nooit door’. Nu staat het er en we blijven ontwikkelen en innoveren. Zo hebben we een koelinstallatie van 1,7 miljoen euro gebouwd, waardoor we bijna 30 procent besparen op onze energiekosten. We plaatsen nu ook 10.000 zonnepanelen. Al is dat veeleer een kwestie van imago.”

Kan uw model voor indoorbanen overal worden gebruikt?

Koos Hendriks: “Daar ben ik van overtuigd. Deze business komt nu pas uit zijn pioniersfase. De nieuwe ontwikkelingen zullen zelfs groter zijn en gebouwd worden op plaatsen waar miljoenen mensen wonen, zoals Barcelona. Je hebt gewoon zoveel mensen nodig, want slechts een klein deel van de bevolking doet aan wintersport. Voor Nederland bijvoorbeeld is dat 7 procent.

“Wij worden trouwens overal gevraagd voor advies, maar zijn daarin wat terughoudend omdat we zelf nog veel plannen hebben. Maar ik voorspel nu al dat we ook in de traditionele wintersportlanden indoorskibanen krijgen. Met de huidige technieken kun je die zo bouwen dat je ze in de winter kunt openschuiven. Een grote stad als Innsbruck bijvoorbeeld, heeft alle faciliteiten voor de toerist, inclusief een golfbaan, waterparadijzen, hotels en restaurants. Maar een van de nadelen van Oostenrijk is dat het daar veel regent, zeker in de zomermaanden. Als je dan een indoorbaan tegen een berg in het noorden van de stad legt, is het ook in de zomermaanden aantrekkelijk als skibestemming.”

Wilt u zelf zoiets aanbieden?

Koos Hendriks:“Wij staan daar heel dicht bij. Niet in Innsbruck, maar op een bijna vergelijkbare locatie. Uiterlijk over twee maanden komen we daarmee naar buiten. Ook in andere continenten zie ik ontwikkelingen die zullen leiden tot een enorme ontwikkeling in indoorskiën. (nadrukkelijk) Dat zal echt grote vormen aannemen. Zo is het mij een raadsel dat er niet zo’n baan staat in New York. Maar dat zal niet lang meer duren. Ik wil dat namelijk zelf doen. Daarnaast worden we erg vaak benaderd voor projecten of overnames, wekelijks zelfs.”

Wie stapt zoal op u af?

Koos Hendriks: “Neem het Engelse Milton Keynes. De skihal stond daar op omvallen. We zijn er geweest, maar ik heb niet toegehapt. De inrichting was zo verkeerd dat ik de hal helemaal had moeten afbreken om iets nieuws te bouwen. Met alle respect, maar onze aanpak is heel specifiek. We zullen dus eerder zelf bouwen dan overnemen.”

U hebt al contact gehad met Marc Coucke?

Koos Hendriks:“Jawel, en hij verheugt zich op een bijeenkomst. Binnenkort maken we een afspraak. Ik ken hem niet, maar ik heb hem natuurlijk wel gegoogeld.”

Er wordt gefluisterd dat hij een indoorskibaan wil in Oostende of in Durbuy.

Koos Hendriks:“Ik kan me een beetje een beeld schetsen van wat hij doet en waarin hij actief is, en ik verheug me buitengewoon op een samenwerking. Ik geloof dat we veel voor elkaar kunnen betekenen in de sector waarin ik actief ben, want dit sluit naadloos aan bij de manier waarop hij zijn zaken uitbouwt. Ik weet ook zeker dat hij niet zomaar een participatie heeft genomen in SnowWorld. Hij heeft me al verteld dat hij zich ernstig heeft verdiept in ons bedrijf, cijfermatig en in de exploitatiedossiers. Als hij dan investeert – en dat gaat over miljoenen – is hij duidelijk weloverwogen in onze richting gekomen.”

Zou u bereid zijn meer aandelen richting Coucke te verschuiven?

Koos Hendriks: “Ik sta voor alles open. Als het ten goede komt van de ontwikkeling van SnowWorld, zoals ik denk dat die voor de deur staat, dan ben ik een groot voorstander van een hechte samenwerking.”

U zou zich tevreden kunnen stellen met een minderheidsbelang?

Koos Hendriks:“Dat zou een gezonde gedachte zijn. Ik word 68 jaar. Ik denk op geen enkel moment aan stoppen, maar ik moet natuurlijk wel blijven nadenken over de toekomst van dit bedrijf. Het lijkt me dus bijvoorbeeld heel goed dat er een SnowWorld International ontwikkeld wordt. Daar doen we de eerste stappen voor. Een aparte afdeling van SnowWorld moet zich bezighouden met de ontwikkeling van de buitenlandse locaties.”

Maar u zult er nooit volledig uitstappen?

Koos Hendriks:“Zeg nooit nooit. Maar ik zal altijd beschikbaar blijven om mee te kijken naar en na te denken over projecten. Ik heb nu eenmaal de ervaring en weet dat er zoveel zaken belangrijk zijn om tot een gezonde exploitatie te komen. Daar draag ik graag toe bij.”

Stoomt u uw kinderen klaar om de leiding over te nemen?

Koos Hendriks: “Ja, drie van hen werken in het bedrijf. De jongste doet nog hotelschool en werkt hier af en toe. Een andere zoon beëindigt zijn studies commerciële economie aan de universiteit van Leiden, en de derde heeft lichamelijke opvoeding gestudeerd en houdt zich meer bezig met de sport.”

Waar wilt u SnowWorld over tien jaar zien staan?

Koos Hendriks: “In Barcelona, Parijs, Londen, en uiteraard New York. Die stad is gemaakt voor een SnowWorld. Dat zijn plaatsen waar we met de juiste locatie en exploitatie gegarandeerd succes hebben. Je moet een gemeenschap hebben van zeker 5 à 6 miljoen mensen, op een rijafstand van maximum een uur.”

Is Brussel een optie?

Koos Hendriks: “Ik heb een locatie bij Anderlecht bekeken. Maar na marktonderzoek heb ik besloten het niet te doen. Dat zou onze locatie in Landgraaf te veel pijn doen. Die ligt op een uur rijden van Brussel. En in Antwerpen komt er al een nieuwe indoorskipiste (ter vervanging van de Wilrijkse skipiste Aspen, naast de A12, nvdr). Ook Nederland is nu vol. Lelystad en Groningen benaderen ons, maar ze voldoen niet aan het profiel. Als we een gezonde exploitatie willen hebben, dan kun je niet in the middle of nowhere gaan zitten.”

En stel dat Coucke zegt dat er een SnowWorld moet komen in Durbuy?

Koos Hendriks: “Dan komt die er.”

En in Oostende?

Koos Hendriks: “Dan niet. Hij wil ook geld verdienen, denk ik. Er zijn al voorbeelden genoeg van skihallen die failliet zijn gegaan.”

Kijkt u soms verbaasd naar wat u allemaal hebt verwezenlijkt?

Koos Hendriks:“We hebben in december onze twintigste verjaardag gevierd. De drukte en het plezier die ik recent weer heb ervaren, geven me hetzelfde gevoel als hardlopen aan het strand, waar ik woon. Ik loop daar met een grote glimlach rond. Merken dat iedereen plezier heeft in het succes, dat vind ik geweldig. Dat geeft hetzelfde gevoel als een wedstrijd winnen of een marathon lopen. Vaak vroeg ik mezelf tijdens zo’n marathon af waar ik in godsnaam aan begonnen was, maar eenmaal over de streep, was de euforie geweldig.”