Slechts 30 procent van de juweliers is echt rendabel

Juwelierswinkels eisen zware investeringen in onder meer veiligheid en veel en dure voorraden. Het maakt dat slechts een minderheid van 30 procent echt rendabel is. Dat blijkt uit een analyse van Trends samen met de financieel-economische databank Trends Business Information.

Trends onderzocht samen met de financieel-economische databank Trends Business Information de sector van de juwelen, sieraden en hor­loges. Vlaanderen telt 1.124 van ondernemingen met de NACE-code 47770, ‘detailhandel in uurwerken en sieraden in gespecialiseerde winkels’. De provincie Antwerpen is de koploper met 476 bedrijven (42%), gevolgd door West-Vlaanderen met 199 ondernemingen (18%). Bij de 1.124 ondernemingen zijn 567 rechtspersonen, bedrijven die balansen neerleggen.

Onze top vijftien is een verzameling van bijzonder solide bedrijven. Diamantstad Antwerpen maakt haar reputatie waar, want vijf van de vijftien zijn daar gevestigd.

Het neemt niet weg dat de sector als geheel minder goed presteert. Het aantal juwelierszaken daalt stelselmatig (zie grafiek Meer stoppers dan starters). 63 procent van de bedrijven haalt een solvabiliteit van minstens een kwart, dat is de verhouding tussen eigen middelen en schulden. Dat is lager dan het cijfer van de Belgische economie in haar geheel: 66 procent.

Veel goud, weinig rentabiliteit

De belangrijkste vaststelling uit het onderzoek is de geringe rentabiliteit. Slechts 30,5 procent van de bedrijven die balansen neerleggen, is echt winstgevend. De beste barometer voor de rentabiliteit is de cashflow, zegt Pascal Flisch, analist bij Trends Business Information. “Dat is de cash die aan het einde van het boekjaar overblijft, na de betaling van alle kosten, dus ook de leninglasten en de belastingen. Het geeft een beeld van de reële rentabiliteit van de onderneming. Met dat geld kan de winkelier investeren, groeien of dividenden uitkeren.”

145 bedrijven van de 567 rechtspersonen die balansen neerleggen halen een cashflow van minstens 50.000 euro per jaar. Dat is dus een magere 30,5 procent. “De drempel van 50.000 euro is niet zomaar gekozen”, zegt Pascal Flisch. “De inrichting van zo’n winkel kost veel meer dan die van een gewone winkel, met onder meer investeringen in beveiligings- en antidiefstalsystemen. Dat noodzaakt een hogere cashflow. De veiligheid leidt ook tot hoge verzekeringspremies, die ook almaar hoger worden. Ook daarvoor moet het een reserve aan­leggen. Het kan zelfs dat een winkel moet verhuizen, als de koopkracht in een wijk te sterk daalt. Dat noopt alweer tot bijkomende reserves. Ten slotte zou ik er nog een risicopremie aan toevoegen. Het blijft een gevaarlijk beroep. Voor minder dan 50.000 euro cashflow per jaar moet je het echt niet doen.”

Voorraad is cruciaal voor juweliers

Een cruciaal element is de voorraad. Bij de overgrote meerderheid van onze top vijftien vormen de balans­posten ‘voorraden en handelsvorderingen’ het gros van het balanstotaal. Het is heel belangrijk dat de winkels veel juwelen, sieraden, goud en horloges in huis hebben. “De waarde van die voorraad kan flink schommelen, door bijvoorbeeld de evolutie van de goudprijs de voorbije jaren. Dat vergt nog eens voldoende financiële capaciteit bij de onderneming”, duidt Pascal Flisch. “Een deel van de verkoop is bovendien emotioneel. Met een breed gamma kun je daar gemakkelijker op inspelen. Een klant komt binnen met een budget van 250 euro, maar gaat buiten met iets van 300 euro. Als de winkelier alles moet bestellen, zal de klant minder geneigd zijn tot zo’n impulsaankoop. Een van de gevolgen is dus dat wie wil starten in deze business, kapitaalkrachtig moet zijn. Dat zal ook veel beter zijn voor de solvabiliteit van de onderneming.”

Maar uit de balansanalyse blijkt dat ruim een kwart van de ondernemingen een negatieve cashflow haalt. En 44 procent heeft een cashflow van 0 tot 50.000 euro. “Die kunnen hooguit overleven”, zegt Pascal Flisch. “Ze verdienen te weinig.”

Lees hier meer over de top vijftien van meest rendabele juweliers van Vlaanderen