Siham Rahmuni, CEO van vastgoedmakelaar en -beheerder Quares, probeert vooral de natuur op te zoeken als ze niet aan het werk is.
“Had je me een jaar geleden gevraagd naar mijn weekends, dan had je een heel ander antwoord gekregen dan vandaag. Ik leefde toen in mijn vrije tijd nog in een ander ritme. Er kwamen altijd wel uitnodigingen voor activiteiten en ik ging er vaak op in. Of ik trok er spontaan op uit met mijn partner. Dat is nu anders. Ik heb heel hard genoten van die tijd, maar ik geniet er nu even hard van dat ik fysiek niet meer zo ver hoef te reizen om rust te vinden.
“Die evolutie is er heel natuurlijk gekomen, nu er een baby is om rekening mee te houden. Mijn weekends draaien nu hoofdzakelijk rond mijn zoontje van negen maanden en zijn dus behoorlijk rustig. De uitnodigingen stromen nog altijd binnen, maar ik probeer er heel selectief op in te gaan, om te vermijden dat ik mezelf voorbijloop. Bovendien kan ik even hard genieten van het bereiden van een vers groentepapje. Ik heb geleerd de plichten die bij het moederschap horen te zien als momenten van ontspanning.
“Wat niet wil zeggen dat er op elk ogenblik een perfect evenwicht is tussen mijn professionele en mijn privéleven. In de negen maanden van mijn zwangerschap heb ik bijvoorbeeld nog keihard gewerkt en ook nu helt de balans vaak nog over naar mijn beroepsbezigheden. Ik sta nu eenmaal ambitieus in het leven en als CEO van Quares draag ik verantwoordelijkheid.
“Ik houd er daarom ook van werk en vrije tijd in elkaar te laten overvloeien. Dat is mijn sterkte, denk ik. Op vakantie vind ik het bijvoorbeeld geen opgave om gericht aan een bepaald dossier te werken of mijn e-mails te lezen. Het omgekeerde geldt ook: als ik aan het werk ben en mijn zoontje heeft me nodig, dan organiseer ik het zo dat ik er voor hem kan zijn. Ik stel gewoon mijn prioriteiten.”
Sneller signalen herkennen
“Dat heb ik moeten leren, want ik ben wel eens tegen de muur gelopen. Er waren momenten dat ik me afvroeg waar ik eigenlijk mee bezig was. De kunst is dan even wat afstand te nemen, naar het geheel te kijken en keuzes te maken. Dan kom je er wel uit, want er zijn altijd zaken die belangrijker zijn dan andere. Door dat te beseffen heb ik ook op de werkvloer meer rust gevonden. Ik maak me minder snel druk als ik het even niet helemaal gebolwerkt krijg of tegen een deadline aanloop. Dat heeft me ook geleerd te delegeren en anderen vertrouwen te geven.
“Bovendien herken ik de signalen nu sneller als ik door een periode ga waarin ik niet weet wat eerst gedaan. Je hebt je werk dan niet meer in handen, je holt van de ene afspraak naar de andere, je wordt geleefd en je krijgt je dossiers niet meer afgewerkt. Ook de vermoeidheid slaat dan toe. Als je jezelf meetbare doelstellingen oplegt zoals ik, merk je dat vrij snel.”
Goed of fout
“Ik heb wel het geluk dat ik veel aankan, metaal en fysiek, maar dat is natuurlijk ook een valkuil. Ik moet dus mijn grenzen bewaken. Vorig jaar in juni studeerde ik af als master in de rechten, na een avondstudie van vijf jaar. Dat was een hele goede leerschool als het ging over gedisciplineerd je baan en je studie bewaken.
“Nu probeer ik vooral de natuur op te zoeken als ik niet aan het werk ben. Ook in de winter. Als ik door de stad wandel, ben ik toch vaak opnieuw met mijn werk bezig. Als je in de vastgoedsector werkt, ontsnap je daar niet aan als je tussen gebouwen loopt. Ook dat vind ik niet erg. Ik ben niet de persoon die afgebakend leeft. Is dat goed, is dat fout? Dat moet iedereen voor zichzelf uitmaken.”
