Myriem El-Kaddouri vertelt ze hoe ze haar loopbaan hertekende, waarom ze zich pas schrijver voelde toen ze zichzelf zo durfde te noemen, en hoe ze haar succes liever afmeet aan vrijheid dan aan cijfers.
Bekijk/beluister de podcast hier of lees eronder verder:
Je bent stadsdichter, jurist en ondernemer. Wat was het moment waarop jij besloot: ik ga niet kiezen?
MYRIEM El-KADDOURI. “Lang dacht ik dat ik wél moest kiezen. Dat je ofwel creatief bent, ofwel rationeel. Dat mensen die van alles wat doen, niet weten wat ze willen. Tot ik inzag dat ik energie haal uit beide. In het recht gebruik ik taal om helderheid te scheppen, in poëzie om emotie te vatten. Die combinatie is geen beperking, het is net mijn kracht. Ik ben mezelf pas echt als ondernemer en dichter beginnen te zien toen ik het ook hardop durfde te zeggen. En dan gebeuren er dingen.”
Hoe lukt het je om die verschillende zaken te combineren?
El-KADDOURI. “Structuur. Zonder planning red ik het niet. Elke zondagavond plan ik de hele week, inclusief ruimte voor sport en rust. Die discipline geeft me net de vrijheid om creatief te zijn. Ik probeer in elke setting – of het nu een juridisch advies of een poëzievoordracht is – dezelfde persoon te blijven. Dat voorkomt dat ik telkens een nieuwe rol moet aannemen.”
Wat zeggen mensen in je omgeving over die combinatie van poëzie en recht?
El-KADDOURI. “De meeste mensen zijn positief verrast. Ze zeggen dat het zeldzaam is iemand te ontmoeten die even goed thuis is in het rationele als in het intuïtieve. Dat geeft mij energie. Soms vragen mensen of ik toch geen echte keuze zal maken, maar voor mij is dit net de keuze: het samengaan van verschillende identiteiten.”
Je dichtbundel kreeg lovende reacties. Hoe is die tot stand gekomen?
El-KADDOURI. “Ik schrijf al van kinds af, maar pas in 2018 ben ik mezelf ‘dichter’ beginnen te noemen. Dat was een kantelpunt. Tot dan dacht ik dat je pas schrijver bent als je uitgegeven wordt. Eigenlijk is het net omgekeerd: je moet eerst zelf geloven dat je schrijver bent. Die bundel is een zoektocht naar mijn roots, mijn identiteit. Ik vroeg me af wie ben ik, en wat mijn waarheid is. Dat leidde tot persoonlijke, maar tegelijk universele gedichten.”
Je bent ook mentor van jong schrijftalent. Leer jij iets van hen?
El-KADDOURI. “Heel veel. Ze hebben een andere blik, stellen andere vragen, nemen taal anders vast. Door met hen te werken blijf ik fris. Het herinnert me eraan hoe waardevol het is oprechte nieuwsgierigheid te koesteren, zelfs als je al langer meedraait.”
Is het moeilijk in Vlaanderen van poëzie te leven?
El-KADDOURI. “Van de verkoop van dichtbundels zeker wel. Daar word je niet rijk van. Maar als je een boek hebt, volgen er wel lezingen, betaalde schrijfopdrachten, misschien prijzen. Sindsdien krijg ik aanvragen voor teksten die niets met de bundel te maken hebben. Dat is heel fijn, maar het blijft zoeken. Hoeveel vraag je voor zo’n opdracht? Wanneer ben je te goedkoop? Ik leer daarover nog elke dag bij.”
‘Als je jezelf niet durft te waarderen, waarom zou een ander dat dan wel doen?’
Hoe bepaal jij wat je werk waard is?
El-KADDOURI. “Door gesprekken te voeren met collega’s, met ondernemers in vergelijkbare sectoren. Dat is het voordeel van een sterk netwerk: je leert wat gangbaar is, maar ook als je mag afwijken. Als mensen afhaken omdat je prijs te hoog is, dan is dat maar zo. Jezelf serieus nemen is een deel van het proces. Als je jezelf niet durft te waarderen, waarom zou een ander dat dan wel doen?”
Ben je van nature een ondernemer?
El-KADDOURI. “Niet op de klassieke manier. Ik heb rechten en economie gestudeerd, en ben dus redelijk academisch gevormd. Maar ik was ook student-ondernemer. Ik ontwierp totebags en verkocht er meer dan duizend, zelfs internationaal. Dat ondernemerschap is dus niet nieuw. Sinds april werk ik volledig zelfstandig – ik geef juridisch advies, schrijf poëzie in opdracht en begeleid jonge schrijvers als stadsdichter. Die vrijheid werkt voor mij.”
Waar geef je graag geld aan uit?
El-KADDOURI. “Aan belevenissen. Reizen, lekker eten, tijd met mijn familie. En ja, ook aan handtassen (lacht). Maar ik investeer ook, we hebben onlangs een eigendom gekocht. Financieel verantwoord zijn en jezelf iets gunnen hoeven elkaar niet uit te sluiten. Voor mij is geld geen doel op zich, maar een middel om voluit te leven.”
Je klinkt vastberaden, maar twijfel je ook?
El-KADDOURI. “Zeker. Ik heb best vaak last van het impostor syndrome, het gevoel dat je elk moment ontmaskerd kunt worden. Ik leer dat die onzekerheid universeel is. Zelfs mensen van wie je denkt dat ze alles onder controle hebben, twijfelen. Ik heb ooit een speech mogen geven voor de Raad van de Europese Unie (een instelling waar ministers van de lidstaten samenkomen om beleid te coördineren, nvdr) en daar zaten mensen bij die me achteraf feedback vroegen, net zoals ik zou doen. We zijn allemaal maar mensen.”
Wat betekent succes voor jou?
El-KADDOURI. “Vrijheid. Niet geld of roem, maar mijn tijd kunnen indelen zoals ik wil. Werken aan dingen waar ik voldoening uit haal. Met mijn werk iets voor iemand kunnen betekenen – al is het maar één persoon. Als mijn bundel iemand raakt, dan is dat voor mij al een succes. Alles daarbovenop is extra.”
Wat betekent voor jou ‘CEO van je leven’ zijn?
El-KADDOURI. “De touwtjes in handen nemen. Je niet laten leiden door verwachtingen of externe druk, maar trouw blijven aan jezelf. Als ik dat doe, kom ik vanzelf op de plekken waar ik hoor te zijn.”
CEO van Mijn Leven
In de podcast CEO van Mijn Leven (bekijk het overzicht) praten Esohe Weyden en Julien De Wit wekelijks met jonge, ambitieuze mensen over hun leven en carrière. De podcast wordt ook uitgezonden op Trends Z.
