Krantenwinkels vragen wettelijke definitie en lagere sociale bijdragen
Vakvereniging Perstablo, die krantenwinkels vertegenwoordigt, vraagt zaterdag om een wettelijke definitie. Te vaak verkopen uitbaters enkele papieren uitgaven om een gokautomaat te kunnen plaatsen. De Vlaamse regering moet daarom werk maken van een duidelijke omschrijving, klinkt het op de eerste Dag van de Perswinkel.
In de sector storen heel wat uitbaters van traditionele krantenwinkels zich aan de opkomst van ‘pseudo-perswinkels’. Die hebben een minimale selectie kranten en magazines, maar mogen wel automaten plaatsen voor sportweddenschappen.
‘Er is vandaag nog steeds geen eenduidige definitie van wat een perswinkel is’, zegt Gyssens. Die vraagt om een definitie ‘die de pseudo-perswinkels ervan tussen kan halen en de echte winkels opnieuw kan doen schitteren’. De vakvereniging hoopt op een herwaardering van de traditionele krantenwinkel en voert naar analogie met de Waalse ‘Jour du Libraire Presse’ een Vlaamse tegenhanger in.
De sector heeft tijdens de coronacrisis haar waarde bewezen als ‘sociaal en economisch centrum in een dorp, gemeente of stad’, klinkt het. Zowat 200 winkels nemen deel aan de Dag van de Perswinkel. Er wordt ook aandacht gevraagd voor de hoge werkdruk in de sector. Perstablo stelt een verlaging van de sociale bijdragen voor om uitbaters financeel te steunen.