Jongeren trekken lessen uit fouten ondernemers op ‘FuckUp Nights’

Irene Ingardi (l) en Kira Van den Ende van Antiheroes © Photo News
Benny Debruyne
Benny Debruyne Redacteur van Trends

Het is niet omdat je bedrijf mislukt, dat je een loser bent, zegt Kira Van den Ende, een van de organisatoren van de FuckUp Nights. Als je leert uit je fouten, is de kans groter dat je volgende onderneming wel slaagt.

Wie in ons land als ondernemer tegen een mislukking aanloopt, hoeft niet met de vinger te worden nagewezen, vinden Kira Van den Ende en Irene Ingardi, de oprichters van Antiheroes. Het is niet omdat je bedrijf mislukt, dat je als ondernemer een kluns bent. Als je leert uit je fouten, is de kans dat je volgende onderneming wel slaagt, juist groter. Antiheroes ontdekte het concept in Mexico en bracht het naar België. In oktober organiseerde het de eerste FuckUp Night. Sindsdien volgt er ongeveer om de maand een, en vandaag heeft er een plaats in de Beursschouwburg in Brussel. Ondernemers komen er openhartig praten over de fouten die ze hebben gemaakt. Ook de vader van Kira Van den Ende mislukte en ook hij komt daar op een van de volgende FuckUp Nights over getuigen. Net zoals de Failing Forward-conferentie, die het ondernemersnetwerk Startups.be elk jaar organiseert voor ICT-starters, wil Antiheroes bijdragen aan een beter ondernemingsklimaat in België.

Van den Ende en Ingardi werken als zelfstandige onder de merknaam Antiheroes, maar op termijn willen ze evolueren naar een cvba. Voor de FuckUp Nights doen ze een beroep op een team vrijwilligers en ze vonden een investeerder. Antiheroes haalt zijn inkomsten uit de workshops over mislukken die de oprichters geven aan incubators en bedrijven. Voor die workhops baseren ze zich op academisch onderzoek, dat ze vertalen in praktisch advies. Kira Van den Ende geeft vier tips om een mislukking te vermijden.

1. Wacht niet op feedback

“We hebben een blinde vlek in onze hersenen, waardoor we de fouten in onze eigen ideeën niet zien. Veel mensen zeggen dat ze openstaan voor feedback, maar in de praktijk klopt dat niet. Onze hersenen blijven informatie filteren waardoor we onze vergissingen niet zien. Je moet dus actief op zoek gaan naar feedback, ook bij mensen die met iets heel anders bezig zijn. Als iemand kritiek uit, bekritiseer hem dan niet, maar vraag door, om te achterhalen waarom hij dat zegt. Of de mate waarin je openstaat voor kritiek ook wordt bepaald door je karakter? Als je trots of onzeker bent, zal dat zeker niet helpen.”

2. Proces en resultaat hangen niet samen

“Als een project een succes wordt, lijkt het alsof het proces om dat resultaat te bereiken, daarvoor verantwoordelijk was. Maar toeval en geluk spelen vaak een grote rol. De koppeling tussen een proces en de uitkomst ervan is vaak losser dan veel mensen denken. Als je een succesverhaal wetenschappelijk wilt onderzoeken, moet je eigenlijk een controlegroep samenstellen om te kijken of dezelfde factoren daar niet tot een mislukking leiden. Daardoor hebben we het ook moeilijk om te leren uit de mislukkingen van anderen. Als iets fout loopt, zijn we geneigd het proces dat eraan vooraf is gegaan, veel strenger te beoordelen dan een proces dat tot succes heeft geleid.

“Je gaat er het beste van uit dat mensen hun werk goed willen doen en logische beslissingen willen nemen met de kennis die ze op dat moment hebben. In plaats van iemand de schuld te geven, kun je beter doorvragen om te achterhalen wat een mislukking precies heeft veroorzaakt.”

3. Misluk intelligent

“Een ondernemer moet intelligente mislukkingen inbouwen in zijn project. Als je aan een innovatief project bouwt, maak je vaak een prototype. Dat doe je om aan het management te bewijzen hoe goed een product is, terwijl het eigenlijk zou moeten dienen om de zwakke plekken ervan op te sporen. Aan de hand van zo’n prototype kun je kijken hoe klanten ermee omgaan en hoe je het nog kunt verbeteren.”

4. Prijs het harde werk

“Je kunt veel leren over de omgang met mislukkingen uit de manier waarop je anderen en jezelf motiveert. Zo maakt Carol Dweck, een hoogleraar van Stanford University, een onderscheid tussen een fixed en een growth mindset. Hoe vaker je bijvoorbeeld tegen iemand zegt dat hij goed kan pianospelen, hoe meer je hem in de richting van een fixed mindset duwt. Hij gaat dan denken dat hij aan zijn talent genoeg heeft en dat hij niet hard hoeft te werken. Met de tijd loopt zo iemand steeds vaker tegen zijn grenzen aan, omdat hij nooit heeft geleerd hard te werken. Hij kijkt zelfs neer op werken, alsof het iets is voor mensen die minder getalenteerd zijn dan hijzelf.

“Het tegenovergestelde is mensen te motiveren door hen complimenten te geven over hoe hard ze hebben gewerkt of hoe goed ze hun best hebben gedaan. Zo iemand voelt waardering voor dat werk. Hij weet dat hij zijn talent kan ontwikkelen en door hard te werken tot een resultaat kan komen.”

Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier

Partner Content