‘Er mag danig worden gesleuteld aan het deugdelijk bestuur in het ‘huis van vertrouwen”

Politieke partijen zijn niet de finale aandeelhouder van overheidsbedrijven, zegt Trends-redacteur Wolfgang Riepl.

Volgens het Charter van Deugdelijk Bestuur van de openbare omroep “belichaamt de voorzitter van de raad van bestuur de hoge ethische normen van de VRT”. Die kregen de voorbije dagen een wel heel fikse knauw. In de weekendbijlage van de zakenkrant De Tijd bleek hoe voorzitter Luc Van den Brande (CD&V) informatie afschermde voor zijn collega’s-bestuurders in een conflict in het directiecomité. Dat leidde al tot het vertrek van gedelegeerd bestuurder Paul Lembrechts.

Er mag danig worden gesleuteld aan het deugdelijk bestuur in het ‘huis van vertrouwen’. De voorbije jaren timmerden private bedrijven naarstig aan een betere code voor deugdelijk bestuur, vaak aangepord door allerlei overheden en politici, die de les spelden. Terwijl nu net bij de VRT veel werk aan de winkel is. Een leeftijdslimiet voor de voorzitter? Onbestaande. Van den Brande is 74 en zag zijn mandaat nog eens twee jaar verlengd. Zijn belangrijkste wapenfeit was zijn functie als Vlaams minister-president. Dat is alweer ruim twee decennia geleden.

Diverse cv’s van de twaalf bestuurders van VRT zijn indrukwekkend. Alleen: ze zijn allemaal politiek benoemd. De regelgeving voor de VRT wijkt daardoor af van het Vlaams bestuurdersdecreet, dat ook in de aanstelling van onafhankelijke bestuurders voorziet. Voor een onderneming met een omzet van 425 miljoen euro in 2018 en ruim 2100 werknemers, lijkt de aanstelling van niet alleen politiek benoemde bestuurders geen overdreven eis. Aandeelhouders benoemen de bestuurders. Maar politieke partijen zijn niet de finale aandeelhouder van overheidsbedrijven.