Domo en Balta: een consolidatie die er geen is
De verkoop van Domo Floorcoverings aan Balta is een belangrijke stap voor de individuele spelers. Maar het is onvoldoende om de gehavende sector weer gezond te maken.
De kogel is door de kerk. Enkele maanden na de openlijke sollicitatie van Jules Noten gericht aan de potentiële kandidaten om nu maar eens echt werk te maken van een consolidatie is een eerste en uiterst belangrijke stap gezet.
De externe CEO van Balta slaagde waar zijn voorgangers tot nog toe faalden. Hij kreeg een belangrijke medespeler zover dat die de emotionaliteit van dergelijk dossier – de textielsector bulkt van de familiebedrijven en bloedverwanten- opzij kon zetten en de economische ratio liet zegevieren. Balta koopt met Domo Floorcoverings een performant productieapparaat, toegang tot een nieuwe productrange en nieuwe markten. Voor Domo kadert de verkoop in een verdere stroomlijning van de activiteiten, waarbij de groep meer dan ooit een koepel wordt boven een gedifferentieerde portefeuille van onafhankelijke bedrijven met elk een eigen strategie en dynamiek.
Door de verkoop, die Domo doet breken met de historische tapijtroots, stoppen de hoofdbrekens van de groep over de minieme marges, die het bedrijf met zijn vloerbedekkingsactiviteiten in een houdgreep hielden. Balta kan door zijn schaalgrootte veel meer profiteren van de diversificaties. De transactie is bijgevolg goed voor beide protagonisten, maar zal op zichzelf niet meteen oplossingen bieden voor een sector die al langer geplaagd wordt door een overcapaciteit. Toch mag deze stap niet onderschat worden en verdienen beide hoofdrolspelers -Jules Noten en Gregory De Clerck – lof, ongeacht hun persoonlijke of strategische motivatie voor de transactie.
Geen eindstation
Na de overname zal Balta goed zijn voor een groep van zowat 700 miljoen euro en in totaal ongeveer 4.000 mensen tewerkstellen voornamelijk in België, Turkije en de Verenigde Staten. Voor Noten breekt nu het moment aan om die verschillende activiteiten en producten dusdanig te richten tot een optimale synergie zodat ook Balta de vruchten ervan kan plukken.
Als hij daarin slaagt, dan beantwoordt hij aan de opdracht die zijn hoofdaandeelhouder, Doughty Hanson, hem bij zijn aanstelling meegaf. Want enkel door een industrieel groeiproject kan de private equityspeler zijn exit succesvol afronden. Dat scenario ligt voor en weet Jules Noten als geen ander, en daar zal hij ook op afgerekend worden.
In de zomer van 2007 nam Doughty Hanson Goldman Sachs onder de arm voor een exit, vandaag zijn we 2010, en men is nog geen stap verder. Correctie, was men nog geen stap verder. Door de overname van de vloerbedekkingsactiviteiten van Domo is het staus-quo opgegeven. Die pluim kan Noten op zijn hoed steken. En hij lost er meteen ook zijn probleem van capaciteit mee op, zonder extra productiecapaciteit in de markt te zetten. Balta kan verder groeien op volumebasis.
Dat hiermee niet het eindstation is bereikt, noch voor Balta, zeker niet voor de textielindustrie zelf, beseft Jules Noten ook. Volume is één ding, winstgevendheid een ander. Die winstgevendheid zal altijd onder druk staan zolang er een structurele overcapaciteit is. Hoe hard het ook klinkt, maar er komen bijgevolg nog herstructureringen. Net omwille van het feit dat die capaciteit nog verder moet afgebouwd worden. Er is geen andere keuze. En dat zal zowel goedschiks – via overnames – of kwaadschiks – via faillissementen en afvloeiingen – gebeuren.
Voor Domo is de verkoop een breuk met de historische roots. Gregory De Clerck poogde nog wel om het familiebedrijf in zijn stand alone positie te handhaven, en timmerde de voorbije drie jaar hard aan de weg. Maar de almaar krimpende marges in de tapijtsector dwongen hem om alsnog de feiten onder ogen te zien.
De vloerbedekking gaat de deur uit en Domo wordt daardoor een gediversifieerde investeringsmaatschappij met chemie, vastgoed en private equity als drie steunpilaren. Met de verkoop krijgt Domo nu middelen om elk van deze activiteiten verder te ontwikkelen, de toekomst zal uitwijzen of dit organisch, dan wel via gerichte acquisities zal gebeuren. Het is de verdienste van Noten en De Clerck dat ze de daad bij het woord voegden. Al de rest zijn speculaties en achterhoedegevechten. En daar heeft deze sector echt wel te lang mee gejongleerd. En dat betalen ze vandaag in harde cash.
De volledige analyse met commentaren van Gregory De Clerck en Jules Noten leest u deze week in Trends.
Lieven Desmet
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier