Stille Fortuinen: de familie Van de Velde, bescheidenheid en zuinigheid in een glamoursector
Bij de beursgenoteerde lingeriegroep Van de Velde blijven de families Laureys en Van de Velde onwrikbare sleutelaandeelhouders. Gaandeweg komen ook telgen van de vierde en vijfde generatie in beeld bij het 105 jaar oude familiebedrijf.
Versleet de lingeriegroep sneller CEO’s dan beha’s? Met die vraag trapte Trends begin vorig jaar een interview af met Herman Van de Velde, voorzitter van de raad van bestuur van het beursgenoteerde familiebedrijf uit het Oost-Vlaamse Schellebelle. Ignace Van Doorselaere, vanaf 2004 in duo met Herman Van de Velde de eerste niet-familiale CEO in het toen al 85 jaar oude bedrijf, hield het lang vol, tot in 2016. Maar dan volgden in korte tijd vier nieuwe CEO’s. Karel Verlinde bekleedt de functie inmiddels ruim een jaar, sinds eind 2022. Voordien was hij de CFO.
De vele wissels zijn vooral opmerkelijk omdat het bedrijf decennialang stabiliteit kende. Van de oprichting in 1919 tot einde 2014 stonden telgen van drie generaties aan het roer. “Ik ben altijd bezeten geweest door continuïteit bij Van de Velde. Dat staat op één”, liet Herman Van de Velde in het najaar van 2014 optekenen in De Tijd.
Harde opvoeding
Het verhaal van het bedrijf begon in 1919. Het echtpaar Achiel en Margaretha Van de Velde (zie stamboom) richtte een korsettenfabriek op. Tijdens en kort na de Tweede Wereldoorlog kwam de tweede generatie aan het roer, onder meer met de schoonzoon Raoul Laureys. En vanaf de jaren zeventig was het tijd voor de derde generatie. Herman Van de Velde, vandaag nog altijd het meest bekende gezicht van het familiebedrijf, werkt er sinds 1981. Hij bleef tot eind 2014 operationeel actief, en werd vanaf 2016 voorzitter van de raad van bestuur.
Lees verder onder de afbeelding
De familiale topmensen waren allemaal decennia actief in het bedrijf. De tweedegeneratietelg William Van de Velde liefst een halve eeuw, van 1947 tot aan de beursgang in 1997. Hij schreef daarover een boek, Honderd jaar verleiding.
In de zomer van 2011 gaf William zijn eerste interview ooit, aan Trends. In contrast met het beeld van de fotomodellen die de jaarverslagen opfrissen, benadrukte de 87-jarige bescheidenheid en zuinigheid. “Je mag nooit op je lauweren rusten. Weelde is niet goed. Opvoeding is daarin heel belangrijk. Ik heb een harde opvoeding gekregen, en ik heb mijn kinderen ook een harde opvoeding gegeven. Als de financiële situatie erop vooruit gaat, is dat niet altijd even gemakkelijk. Je wilt als vader toch dat je kinderen het goed hebben. Ook daarin schuilt soms het gevaar van een familiebedrijf. Het is de taak van een bedrijf om welvaart te creëren, en onvermijdelijk druipt die welvaart op de familie.”
Lingerie genereert veel cash
De beursgang op 1 oktober 1997 bracht welvaart voor de familie en de niet-familiale aandeelhouders. De introductieprijs bedroeg 1.575 frank, iets meer dan 39 euro. In 2006 volgde een aandelensplitsing door vijf. De lingerieproducent is bovendien een goede dividendenbetaler, dankzij de zeer solide balans (zie cijfertabel). De families, die hun aandelen groepeerden in het controlevehikel nv Van de Velde Holding, genieten mee van de dividendenstroom (zie grafiek Dividenden van nv Van de Velde Holding). Omdat het bedrijf veel cash heeft, koop het bovendien al jaren eigen aandelen in.
‘Elke vader droomt er wel eens van dat één van zijn kinderen in zijn voetsporen treedt. Maar dat is niet zo. Pijn in het hart? Helemaal niet’
Herman Van de Velde
De beursgang in het najaar van 1997 kwam er onder andere om te snoeien in de familiale takken. “Het was een elegante manier om familieleden de kans te geven eruit te stappen en de opvolging te regelen”, verklaarde William Van de Velde in de zomer van 2011 aan Trends. “Wij hebben die beursgang eigenlijk niet benut om nieuwe middelen aan te trekken”. Hij legde na de beursgang zijn operationele functies neer.
Producent van premiummerken
Bij de beursgang was de derde generatie op volle kruissnelheid. Zij bleef ook de jaren erna consequent bouwen aan een bedrijf dat bekend werd met premiumlingerie, met de centrale merken Marie Jo, het Duitse Prima Donna en vanaf 2008 het Spaanse Andrés Sardá.
Luc Laureys en zijn neven Herman en Karel Van de Velde waren decennialang samen CEO. Luc Laureys (officieel Lucas) werkte sinds 1971 in de onderneming, Herman vanaf 1981 en Karel vanaf 1985. Luc was als CEO verantwoordelijk voor strategie, verkoop, en marketing, en bleef nog bestuurder tot de algemene vergadering van april vorig jaar. Herman Van de Velde was operationeel verantwoordelijke en bleef ook het meer bekende gezicht voor de buitenwereld, met onder meer mandaten in verenigingen die het ondernemerschap aanwakkeren. Karel was het creatieve brein. Hij verliet het bedrijf in 2004 en verkocht nadien zijn aandelen.
Ik heb een harde opvoeding gekregen, en ik heb mijn kinderen ook een harde opvoeding gegeven. Als de financiële situatie erop vooruit gaat, is dat niet altijd even gemakkelijk
William Van de Velde
in 2011
Hun zus Greet Van de Velde was 28 jaar actief in het bedrijf, als hoofd van de planning. Een andere zus, Liesbeth Van de Velde, een juriste van opleiding, werkte sinds 1990 in het familiebedrijf. Ze was verantwoordelijk voor de strategie van de merkenportefeuille en lid van het zevenkoppige managementteam. Onlangs verliet ze het bedrijf.
De familiale verankering
Niet toevallig vinden we diezelfde familiemensen als centrale aandeelhouders in de nv Van de Velde Holding. De vennootschap werd kort voor de beursgang opgericht, in de zomer van 1997. Volgens een kennisgeving van half september vorig jaar had de holding een belang van 57,39 procent in de lingerieproducent. Dat is niet zoveel minder dan in 1998, toen het belang 59,72 procent was.
Bénédicte en Véronique Laureys, de dochters van Luc, hebben via hun nv Ambo Holding ruim 54 procent van de aandelen in de nv Van de Velde Holding. “Zij hadden bij mijn weten nooit de ambitie voor een operationele functie in het bedrijf”, zei Herman Van de Velde in het interview met Trends begin vorig jaar. Bénédicte en Véronique zijn wel erg actief als bestuurder bij Van de Velde. Bénédicte sinds 2006, Véronique sinds 2017. Ze hebben ook al decennia elders ervaring in de lingeriesector. In de Gouvernementenstraat in Gent hadden de twee bijvoorbeeld een eigen lingeriewinkel, Vogue Lingerie. Daar werden de premiummerken van de lingeriegroep verkocht.
De familie Van de Velde heeft de andere 45,5 procent in de holding boven de lingeriegroep. Dat gebeurt vooral via nog eens een holding in Nederland. Greet, Herman en Liesbeth zijn daarbij de drie spilfiguren.
Vierde en vijfde generatie
Van de vierde generatie zijn twee telgen actief in de onderneming. Lien Van de Velde, een dochter van Herman, werkt sinds 2007 in de ontwerpafdeling en is nu het hoofd innovatie. Barbara Meynen, een dochter van Liesbeth, startte vorig jaar in het marketingteam als junior merkenmanager van Prima Donna. De econome werkte voordien bij andere bedrijven. In het interview in Trends begin vorig jaar sprak Herman Van de Velde over de opvolging. “Lien heeft niet de ambitie om CEO te worden. Elke vader droomt er wel eens van dat een van zijn kinderen in zijn voetsporen treedt. Maar dat is niet zo. Pijn in het hart? Helemaal niet. Mijn dochters hebben eigen keuzes gemaakt met boeiende carrières. Er zijn ook nog de kinderen van mijn zussen. Daar zijn twintigers en jonge dertigers bij. Daar kan iemand uitkomen. Maar niet de komende vijf jaar.”
In de raad van bestuur van de nv Van de Velde Holding zit één telg van de vijfde generatie. Amélie Verschuere is een dochter van Bénédicte Laureys. Volgens haar LinkedIn-profiel werd ze vorige zomer operationeel actief in de Ambo Holding. Ze liep ook stage bij Andrés Sardá in Barcelona.
De stille fortuinen van Vlaanderen
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier