Christina Foerster (CEO Brussels Airlines): ‘Nee is ja. Uiteindelijk toch’

De piloten bij Brussels Airlines legden vorige week het werk neer. De Duitse CEO Christina Foerster ging praten aan het stakingspiket, maar ze zal haar wil doordrukken.

Communicatief, heel open. Ze staat graag tussen de mensen, zodat ze weet wat er leeft. “Christina Foerster heeft nu ook wel begrepen dat de situatie bij Brussels Airlines zwaar is vertroebeld. Ik heb nog nooit zo veel stakingsbereidheid meegemaakt bij de piloten als vandaag”, oordeelt een vakbondsman van ACV. “En ze wil daar werk van maken. Bij afloop van de onderhandelingen zei ze heel duidelijk: ‘ I understand your message.'”

Christina Foerster is sinds april de CEO van Brussels Airlines. De Duitse volgde de Belg Bernard Gustin op, die door het moederbedrijf Lufthansa aan de deur was gezet. Maar ze is al langer aanwezig in B-House, het hoofdkantoor van de luchtvaartmaatschappij in Zaventem.

In oktober 2016 kwam ze aan boord, met een ellenlange lijst bevoegdheden: innovatie, marketing, opbrengstenbeheer, prijzenbeleid, productmanagement, verkoop en vrachtactiviteit. “Ik ben heel operationeel bezig. Ik zie meteen ook de concrete resultaten”, zei Foerster in de herfst van 2016 in Trends.

Ondanks haar openheid en haar directe communicatie wordt Foerster ook omschreven als een harde tante en een koele en heel analytische cijferaar. Een ijzeren dame met een fluwelen handschoen. “Nee is ja. Uiteindelijk toch”, is een van haar geliefkoosde uitspraken.

Wat ze zag bij Brussels Airlines, beviel haar niet echt. De luchtvaartmaatschappij maakt karig winst in de Lufthansa-groep. De verlieslatende vluchten van Brussels Airlines binnen Europa zijn Foerster een doorn in het oog. Zo lokt de maatschappij tegen bijzonder lage tarieven Zweden naar Spanje, via een tussenstop in Zaventem. Die onzin moet eruit, vond Foerster tijdens haar eerste persconferentie half april, waar ze de media met wat drempelvrees te woord stond.

Wachten op het plan

Zulke onverbloemde uitspraken maken de werknemers nerveus. Het is al maanden wachten op de strategische plannen van Lufthansa voor zijn Belgische dochter. Aanvankelijk waren ze voor maart beloofd, nu voor eind juni. “Is ze enkel een strovrouw van Lufthansa?” moppert een vakbondsman. “Of wil Foerster de positie van Brussels Airlines echt verdedigen en hard maken?”

Zelfs Etienne Davignon, de altijd voorzichtige medevoorzitter van de raad van bestuur, wordt ongeduldig. “Eind juni willen we een ondernemingsplan zien voor Brussels Airlines. Zaventem wordt het competentiecentrum voor de langeafstandsvluchten binnen Eurowings, de lagekostendochter van Lufthansa. Vanuit Zaventem wordt dus de hele strategie voor de lange afstand bepaald. En personeel van Brussels Airlines vliegt ook over de lange afstand vanuit andere luchthavens.”

Dat betekent ook een flinke brok vlootplanning. Christina Foerster heeft daarin ervaring. In 2002 kwam ze bij Lufthansa. In 2011 werd ze verantwoordelijk voor de vlootstrategie van de groep. Lufthansa had toen net 160 nieuwe vliegtuigen gekocht. Foerster mocht bepalen waar de vliegtuigen werden ingezet en welke bestemmingen de beste omzet zouden opleveren.

“Ik vind haar heel bekwaam. In de top honderd van Lufthansa zit Foerster zeker bij de beste vijftig”, oordeelt burggraaf Davignon. “Ze werkt ook heel goed samen met anderen. Altijd luisterbereid, ze kent haar dossiers. En ze blijft ook rustig, zelfs bij de marathonvergaderingen met de piloten de voorbije week.”

Koude stranden

Foerster is dan wel een Duitse, ze woonde vooral elders. Haar jeugd bracht ze deels door op de Canarische Eilanden. “Ik was gefascineerd door de hotelwereld op het eiland. Veel van mijn huidige baan herinnert eraan. Je hebt gasten, die willen reizen. Dienstverlening is heel belangrijk. Klanten moeten zorgeloos reizen.”

Later studeerde ze in de Verenigde Staten hotelmanagement, aangevuld met een MBA aan de elite-universiteit Wharton. Nog in haar jonge jaren woonde ze in Australië en Thailand. “Ik houd van de warmte”, verklapte ze nog tijdens haar eerste persconferentie. “Belgische stranden zijn me te koud.”

Warmte zoekt ze ook bij het personeel. Letterlijk. Ze heeft geen eigen kantoor, maar zet zich te midden van de mensen. De ene dag bij de marketingafdeling, dan bij de verkoop of de netwerkplanning. Voor een Belgische CEO blijft dat vrij ongewoon. Zo houdt Christina Foerster de vinger aan de pols. Want die nee wordt uiteindelijk toch een ja.