Zwitserland maakt zijn gastvrijheid te gelde

Een land met een van de beste hotel- en managementscholen ter wereld, wil zich meer dan ooit profileren als de bestemming par excellence voor meetings, incentives, congressen en events (MICE). Drie dagen lang reizen we mee met de Switzerland Meeting Trophy, een evenement dat die business in de schijnwerpers zet. Nu nog de Zwitserse frank onder controle krijgen.

Voor de zevende keer organiseert het Switzerland Convention & Incentive Bureau een goedlachse raid voor bedrijven die congressen en incentives organiseren. Urs Eberhard, in Zürich verantwoordelijk voor de internationale markten van de Zwitserse Dienst voor Toerisme: “We willen ons land top of mind krijgen als bestemming voor vergaderingen en incentives. Dat kun je op geen betere manier doen dan door verantwoordelijken zelf te laten voelen wat we te bieden hebben.”

Strobalen zeulen

Ook België zendt elk jaar een team naar de Switserland Meeting Trophy. Onder leiding van manager meetings & incentives Benelux Myriam Winnepenninckx trekken acht managers uit de meetingindustrie en één journalist van Bern naar Gstaad, Lavaux en Lausanne. Twee dagen lang nemen we het tijdens ludieke acties en zoektochten op tegen collega’s uit Nederland, de Scandinavische landen, Rusland, Noord-Amerika en Groot-Brittannië. Op het menu staan activiteiten als: koeien melken, strobalen zeulen, kruisboogschieten, bergtoppen benoemen, wijnproeven, kaassoorten herkennen… Met een dikke knipoog relativeert de Zwitserse toeristische dienst er zichzelf mee, maar maakt meteen ook duidelijk dat het land meer dan vroeger wil inzetten op congrestoerisme. Winnepenninckx: “We willen aantonen dat we meer zijn dan een land waar het leuk wandelen is in de bergen. Het potentieel van het zakentoerisme willen we duidelijk maken door een mix voor te schotelen van congressteden als Lausanne en Bern, maar evenzeer bereikbare bergtoppen en gastronomische toppers.”

Dat moeten we dus allemaal zelf uitproberen. We starten in het centrum van Bern, en peddelen per step langs een berenpark, proeven Zwitserse chocolade, leren vendelzwaaien en rijden met een postbus naar het zuidelijker gelegen Weyersbühl. In een heuvellandschap wacht een barbecue op de deelnemers. Die mixen op een vreemde manier een stevige portie competitiezin met flair, plezier en professionele nieuwsgierigheid naar de congresmogelijkheden van Zwitserland.

Budgetten

Het tempo van dag één is erg hoog. Alleen een land waar de koekoeksklok met de nauwkeurigheid van een peperdure Zwitserse horloge loopt, slaagt erin om zo’n honderd mensen op een verbazingwekkend gesmeerde manier per trein, postbus, cabrio en boot door de trophy te loodsen. Het is een cliché dat wordt bevestigd in fortissimo: de Zwitsers zijn stipt. Het soort clichés waar wij trouwens absoluut geen problemen mee hebben. Ook zakenlui zullen wel oren hebben naar de efficiëntie van het Alpenland. Een postbus of een trein: ze rijden allebei op tijd. Een suggestie voor NMBS-toplui…

Het team van Switzerland Convention & Incentive Bureau gooit zware budgetten in de strijd. Daar zijn redenen voor. MICE is big business: elk jaar genereert de sector zo’n 580 miljoen euro omzet in Zwitserland. Dat is een kleine 6 procent van de toerismeomzet in het Alpenland. Grote congressen zijn onontbeerlijk voor tophotels, luchtvaartmaatschappijen en congrescentra. Een land dat toerisme als een van de belangrijkste economische drijvers heeft mag niet alleen van consumenten afhankelijk zijn, maar moet ook zijn B2B-cliënteel verwennen.

Zwitserse frank

Helaas is het grootste nadeel waarmee de Zwitserse toeristische dienst te kampen heeft, iets waaraan het niets kan doen: de Zwitserse frank. De munt kostte in juli 2007 ongeveer 0,6 euro. Vandaag is dat 0,85 euro. Alleen al de laatste zes maanden is de frank 7 procent duurder geworden. Dat mag dan wel een goede zaak zijn voor de Zwitserse export, voor buitenlandse investeerders is het minder prettig. Grote bedrijven die congressen organiseren moeten vaak twee jaar op voorhand over grote budgetten beslissen en houden niet van het idee dat de munt waarin ze gevraagd worden te betalen continu duurder wordt. Voor een land als Zwitserland zijn er dan ook alternatieven die in de eurozone liggen.

“Dat klopt”, zegt Thomas Brunner, salesmanager MICE van Montreux-Vevey-Lavaux. “En dus moeten we andere troeven uitspelen. We mogen niet beweren een goedkope bestemming te zijn, maar we moeten de nadruk leggen op de hoge toegevoegde waarde van ons kwaliteitsproduct.”

Het valt trouwens op dat kamerprijzen in de luxehotels de jongste jaren gedaald zijn. Alsof ze redeneren: als onze munt ons het leven lastig maakt, moeten we zelf reageren en onze prijzen competitiever maken. Zowaar een deflatie om congrestoerisme naar het land van Eiger, Mönch en Jungfrau aantrekkelijker te maken.

Lease eens een koe

Juist, die drie bergen: we zitten Chasselas en Gamay te proeven in de wijngaarden van Lavaux, aan de zonnige noordzijde van het in de zon blinkende meer van Genève. Met overgave gooit het Belgische team zich in de strijd. Als het op chocolade- en wijnproeven aankomt, moet ons land toch een reputatie verdedigen. We klaren de klus foutloos, en schepen in op een riviercruiser die ons statig naar Lausanne dieselt. Een mediterrane zon doet ons bijna vergeten dat we een dikke twee uur geleden nog op de 3000 meter hoge gletsjer van Les Diablerets op houten ski’s onhandig stonden te wezen. Toegevoegde waarde is voor de Helveten geen loze term maar een waar geworden droom. Een droom die ze meer dan tevoren aan het congrestoerisme willen verkopen.

O ja, er was ook nog die wedstrijd. Acht landen nemen het tegen elkaar op. En er is maar één winnaar. De hoofdprijs: een levende koe. In operationele leasing. Een jaar lang wordt de koe gemolken, en met de melk wordt een grote gruyèrekaas gemaakt, te delen onder de leden van het winnende team. Dat team mag in de loop van volgend jaar persoonlijk op bezoek bij de leasekoe. Marketing kan leuk zijn. En neen, België heeft niet gewonnen, die eer ging naar Frankrijk. Een scheef gemikte pijl naar een appel en een te traag gemolken koe waren de boosdoeners.

AART DE ZITTER

“We mogen niet beweren een goedkope bestemming te zijn, maar we moeten de nadruk leggen op de hoge toegevoegde waarde van ons kwaliteitsproduct”

Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier

Partner Content