Zoveel mensen, zoveel keuze…

Er zijn van die beroepen waarvoor je echt iets moet kunnen. Het voelt bijvoorbeeld gewoon prettiger aan wanneer een chirurg je opensnijdt en je een garantie hebt dat hij of zij daar werkelijk voor gestudeerd heeft, en dat die mensen ook meestal jouw probleem oplossen. Er zijn bouwvakkers, metsers, die ‘s morgens aan je huis beginnen, en ‘s avonds staat er werkelijk een muur. Mensen die iets opbouwen, zalig….

Er zijn mensen die bijzondere dingen doen, die echt iets kunnen, en door hun talent en appreciatie bekend zijn geworden. Er zijn talentrijke mensen die toevallig veel op het tv-scherm zijn verschenen en daardoor ook bekend zijn geworden. Er zijn mensen die zonder iets bijzonders te bieden, veel op het scherm zijn gekomen, en bekend zijn geworden.

Er zijn mensen die denken dat ze iets kunnen omdat ze zo veel op het scherm komen. Er zijn mensen die zichzelf daarom zo au sérieux nemen, en in een bui van creativiteit verzinnen wat ze die dag allemaal zullen kunnen, en dan plots iets roepen. Bijvoorbeeld: “Stem voor mij!”

Er zijn programma’s waar je mag gaan vertellen wie je bent en wat je kan, en dan zeg je bijvoorbeeld: “Ik ben joepie, zoon van poepie en ik kan iets”. Dan denken de mensen: “Amai, wat zal dat wel niet zijn?” Als afsluiter van de show spring je dan te voorschijn en zeg je bijvoorbeeld: “Ik kan jullie partij leiden!” “Waaw!”, denken de mensen dan. “Die hebben we nog nooit gezien, die zal dat wel kunnen, want waarom zou hij dat anders zeggen.”

Er zijn mensen die twijfelen of ze nog iets kunnen of het zelfs niet meer weten. Iedereen kan iets. Je moet die twijfel dan wel weghalen. Als het alleen niet lukt, doe het dan samen. In sommige landen roepen ze dan bijvoorbeeld: “Yes, we can”.

Lang geleden wisten de mensen nog niet zoveel, en vroegen ze zich overal ter wereld af: “Maar hoe kan dat nu?” Niemand wist het, of kon het raadsel oplossen. Ze verzonnen dan iemand die alles wist en kon, een God of een Allah. Sommige mensen wisten alles over die God of Allah. “Amai”, zeiden de anderen, “die weten veel.” Inderdaad, en bovendien zegden die mensen toen – en nu nog trouwens – niet enkel of iets kon, maar ook of het mocht. Slim. En dat maakt het leven tenminste wat spannender. Als iets niet mag, is het altijd leuker om het toch te doen.

Als je iets niet weet, kun je het ook gewoon vragen. Om op het scherm te komen, hoef je ook niet alles te weten. Je organiseert bijvoorbeeld een quiz en vraagt gewoon elke avond van alles aan de mensen. Of je speelt mee, en als je het niet weet, zeg je gewoon “Ah ja, natuurlijk”. Of je nodigt een professor uit, die alles weet over God, over politiek… Of een beursspecialist, noem maar op.

Zo’n quiz en al die mensen op het scherm laten komen is wel duur. Jammer. Gelukkig sparen we daar samen voor. Sommige mensen kunnen heel goed sparen of kunnen heel goed met heel veel geld om, omdat ze er zo hard voor gewerkt hebben, of zoveel kunnen. Sommigen draaien elke euro om en denken heel hard na, eurologen bijvoorbeeld.

Er zijn zoveel mensen die van alles kunnen, weten, doen, laten, hebben,… Er zijn er die zoveel hebben dat ze zelfs niet meer weten wat ze ermee kunnen doen. En er zijn mensen die niets hebben. Ook geen stukje grond. Anderen halen dan van onder die grond van alles tevoorschijn, en hebben dan weer iets om van alles mee te doen.

Zoveel boeiende mensen, te veel om op te noemen. Het scherm is te klein om ze allemaal aan bod te laten komen. Sommige mensen hebben trouwens ook geen tijd om op het scherm te komen, omdat ze moeten werken, of anderen gaan helpen, of moeten metsen, of opereren. Je hoort er soms straffe verhalen over.

Jaren geleden maakte ik een film over mensen die hard moesten werken, en die vochten om te mogen stemmen. Nu zijn er mensen die roepen dat ze niet gaan stemmen.

Je kunt stemmen op mensen die iets kunnen of weten, die doen alsof, die kunnen sparen of met anderen hun geld smijten, die veel of nauwelijks op het scherm komen. Er zijn politici die al jaren echt hun nek uitsteken, die het weten en iets kunnen, of jongeren die een boeiende mening hebben, die wroeten, die verantwoordelijkheid durven of trachten op te nemen, zonder eerst aan zichzelf te denken… én opbouwen. Er zijn er die nog nooit iets gedaan hebben, van wie we zelfs niet weten of ze iets kunnen, en die alles afbreken.

Er zijn zoveel mensen die het leven boeiend maken. Zoveel keuze! Eén probleem: je moet kiezen!

DE AUTEUR IS CINEAST.

Stijn Coninx

Er zijn mensen die zichzelf zo au sérieux nemen, en in een bui van creativiteit verzinnen wat ze die dag allemaal zullen kunnen, en dan plots iets roepen. Bijvoorbeeld: “Stem voor mij!”