Zij gooien het in de groep

Verzamel allemaal beetjes vracht en stouw ze in een container. Proficiat, nu bent u wat men in het jargon een groepeur noemt. Doe zo 65.000 containers op een jaar en u evenaart Raymond Van Achteren. Maar die zit ook niet stil. Over vijf jaar is zijn omzet verdubbeld, dankzij het internet en zijn eigen software.

Toen hij twaalf was, had Raymond Van Achteren twee dromen. Hij wilde boer worden, of in de maritieme sector aan de slag. Op zijn negenenveertigste heeft hij beide dromen bijna gerealiseerd. De algemene directeur van Ecu Line heeft net in Lier een oude boerderij gekocht. Maar de peetvader van het Antwerpse groepagewezen is nog niet aan uitbollen toe.

De GIMV en ABN AMRO Capital Investments leveren in totaal ruim 403 miljoen frank vers kapitaal in de vorm van een achtergestelde lening met warrants. De uitoefening van de warrants levert de financiers, op basis van de definitieve cijfers over 2000, een belang op van zowat een derde in moederholding Ecuhold. Voor Ecu Line biedt het de mogelijkheid de kapitaalstructuur te verstevigen, de expansie in Noord-Amerika te onderbouwen en de investeringsplannen op e-commercegebied in realiteit om te zetten. Tegelijk wordt het bedrijf naar structuur en wijze van rapportering klaargestoomd voor een beursgang. Op de timing – ten laatste eind 2002 volgens sommige bronnen – laat Van Achteren zich niet vastpinnen. “Veel hangt af van het beursklimaat.”

In essentie verzamelt een groepeur bij verschillende klanten, meestal expediteurs, vrachten die te klein zijn om een volledige container te vullen. Door de bundeling wordt de prijs per zending gedrukt.

Ecu Line werd in 1988 uit de grond gestampt door Van Achteren, die met 65% van de aandelen nog steeds de onbetwiste eigenaar is. In 1991 kreeg hij gezelschap van Marc Van Looveren (43), een voormalig kaderlid van Generale Bank, die nu zowat 25% van de aandelen controleert. Samen bouwden ze het bedrijf in sneltempo uit tot vermoedelijk het grootste groepagebedrijf ter wereld, dit jaar met 6 miljard frank geconsolideerde omzet en 1450 werknemers wereldwijd.

Het bureau van Van Achteren geeft een idee van de omvang van het wereldwijde netwerk: een tropisch aandoende plantenweelde, een houten beeld uit Ivoorkust, een schilderij uit Tanzania, op de bureaukast artefacten en snuisterijen uit het Verre Oosten en Latijns-Amerika. In 1993 werd de eerste buitenlandse vestiging geopend in Colombia. Momenteel zijn er 124 kantoren in 66 landen, eind volgend jaar moeten dat er 150 zijn.

De meeste kantoren zijn minstens voor 50% in handen van Ecu Line. Maar het bedrijf experimenteert ook met franchising. Acht kantoren, vooral in het Verre Oosten, betalen om de naam en het netwerk van Ecu Line te mogen gebruiken, terwijl het Antwerpse bedrijf de tijd krijgt om de markt te leren kennen. De formule wordt in de loop van volgend jaar uitgebreid tot China, waar er naast de vier eigen kantoren vermoedelijk een twintigtal franchisevestigingen komen. “Een goedkope manier om uit te breiden,” vindt Van Achteren.

Ook in Europa

is er nog groeipotentieel. In Le Havre werd 60 miljoen frank gepompt in een 6600 vierkante meter groot magazijn. In Antwerpen wordt morgen, 20 oktober, een nieuw complex geopend: 12.000 vierkante meter magazijnen, waarvan 2200 vierkante meter voor gevaarlijke goederen, een investering van zowat 200 miljoen frank.

De sector is nog jong, de bewegingen navenant. Ecu Line kreeg zijn deel van de klappen. Twee jaar geleden ging Brennan, de vaste agent van het bedrijf voor Noord-Amerika, onder de naam Naca samenwerken met twee concurrenten. In het wereldwijde netwerk van de Antwerpenaars ontbrak plots een werelddeel.

Het bedrijf startte uit noodzaak zelf vijf nieuwe kantoren op in de Verenigde Staten. In december 1999 werden de activiteiten van Sea Express (Baltimore) en Fleet Lines (New York, Baltimore, Chicago, Atlanta) overgenomen. Ook directeur Kris De Witte van Mercator Shipping (Miami) werd overhaald om zijn bedrijf te integreren binnen Ecu Line, in ruil voor een belang van 15% in Ecuhold en de verantwoordelijkheid voor Noord-Amerika. Juridische geschillen rekten de aanloopperiode en zorgden voor rode cijfers. Via de tamtam ging het grote nieuws rond: Ecu Line in liquiditeitsproblemen, Ecu Line op de rand van het faillissement…

“Ach, geruchten…,” schokschoudert Van Achteren. Niemand die hem de sector nog moet leren kennen. Als zoon van een automecanicien was het na de middelbare school en de legerdienst werken geblazen. Expeditie gestudeerd in avondschool, overdag aan de slag bij Schenker. Twee jaar later startte hij bij Gerlach (nu een onderdeel van Van Gend & Loos) een groepagedienst op. Dat deed hij nog eens over in 1979, bij Seacon.

Van Looveren: “De voorbije elf jaar hebben we niets anders gedaan dan uitbreiden. Nu is het tijd voor optimalisatie: het verkeer tussen de verschillende kantoren bevorderen, hubs uitbouwen in Singapore, Dubai, Miami, Hongkong, Los Angeles, New York. Wij willen profit centers, niet alleen een winstgevend hoofdhuis.”

Antwerpen, dat nu nog instaat voor 35% van de totale omzet en 24.000 van de 65.000 vervoerde twintigvoetcontainers (TEU) per jaar, zal binnen het geheel van de groep aan belang inboeten. Maar de Scheldestad wordt dan weer de uitvalsbasis naar steden en havens die door geen enkele andere groepeur worden aangelopen, zoals Ouagadougou en Banjoul.

Al zijn zulke schijnmonopolies niet altijd lang houdbaar. Op wereldvlak zijn Naca en in mindere mate Shipco geduchte concurrenten, op Europees vlak doet vooral Confreight zich gelden. Ecu Line schat zijn marktaandeel in Europa op 20% à 30%, in Antwerpen op 50%. Maar de concurrentie is hard en de marges dus klein. De brutomarge op een container – 25% – levert uiteindelijk een nettoresultaat op van amper 2%. Optimalisatie en het internet moeten dat laatste percentage optrekken naar 4% tot 5%.

Want virtueel valt

er nog veel geld te verdienen, zeker op de business-to-businessmarkt. Zo ontwikkelde dochter Ecu Tech een softwarepakket waarmee Ecu Line zijn kernactiviteit op het internet kan uitoefenen: klanten kunnen zelf vrachten boeken, prijsoffertes vragen, documenten regelen, hun goederen tracken en tracen. Het systeem werkt al in de meeste Europese landen en Zuid-Afrika, de rest van het netwerk volgt. Van Looveren: “Het levert ons dit jaar al een omzetstijging van 15% tot 20% op.”

Belangrijker nog is het plan van Van Achteren om ten laatste eind volgend jaar actief te worden als een e-commercecarrier. Bedoeling is in samenwerking met andere logistieke bedrijven (transporteurs) een one stop shopping-concept aan te bieden aan e-commercebedrijven. Van Achteren: “Letterlijk van deur tot deur, afhankelijk van de vraag via truck, schip of vliegtuig. Wat koeriersdiensten als FedEx en Deutsche Post aanbieden voor kleine pakjes, willen wij doen voor iets grotere zendingen. Het vergt investeringen, maar we hebben het netwerk en de technologie. De elektronische handel kan de grootste boom ooit van onze activiteiten betekenen. Een verdubbeling van de omzet op vijf jaar tijd is zeker mogelijk.”

LUC HUYSMANS