“Mensen verliezen hun vader en hun moeder maar één keer. Voor hen staat de wereld op dat moment stil en dus verwachten ze dat ook mijn wereld dan even stilvalt. Of het nu zaterdag of zondag, dag of nacht is. Als je dan niet beseft dat je moet meevoelen, ben je geen goede begrafenisondernemer. Alleen moet je ervoor zorgen dat je dat gevoel niet mee naar huis neemt. Als je het daar niet naast je kunt neerleggen, ben je bijna altijd aan het werken.
“Gelukkig is de tijd voorbij dat je als begrafenisondernemer altijd met een lang gezicht moest rondlopen. Mensen kunnen het tegenwoordig wel plaatsen dat wij soms ook moeten genieten. Het is voor onze klanten tenslotte aangenamer dat er voor hen een bedrijfsleider staat die uitgerust en fris is, niet iemand die bijna bezwijkt onder de stress en daarom voor het minste lastig doet. Daarom durf ik weleens zot te doen als ik niet aan het werken ben.
“Wat niet betekent dat ik op zoek ben naar extremen. Omdat ik zie hoe kort het leven kan zijn, kan ik makkelijker zaken relativeren. Het helpt ook om kleine dingen te waarderen. Als ik ‘s ochtends naar het werk kan wandelen en kan genieten van een mooie zonsondergang, is dat ook al een manier om te ontspannen. Zo zijn er wel meer simpele dingen waar ik gelukkig van word. Propere lakens bijvoorbeeld. Een mes in een nieuwe pot choco steken. Of courgettes en tomaten in mijn moestuin plukken voor een ongeplande barbecue. Al is het ook iets waar ik mezelf soms voor moet behoeden. Omdat ik zo veel graag doe, zou ik in staat zijn bijvoorbeeld een hele vrije dag onkruid te wieden, terwijl mijn vrouw en kinderen misschien liever iets anders willen doen.”
Tien minuten
“Intussen zijn onze kinderen wel al wat ouder, dus die zitten niet meer zo vaak op ons te wachten. Ik denk ook niet dat ze de voorbije jaren gebukt gingen onder een gemis. Hoewel mijn vrouw en ik bij de start van ons huwelijk dachten dat we met ons hectische leven nooit kinderen zouden kunnen hebben. Toen we voelden dat we er toch klaar voor waren, hebben we beslist dat we de kinderen niet door anderen wilden laten opvoeden. Mijn vrouw is er daarom altijd als de kinderen haar nodig hebben.
“Ik heb dus het geluk dat mijn vrouw het mij heel makkelijk maakt door voor dat evenwicht te zorgen. Ze heeft me ook nooit gevraagd waarom ik niet thuis was, dat was altijd heel normaal. Zelf probeer ik op de momenten dat het even minder druk is boodschappen te doen en te koken. Tegen het moment dat de kinderen thuiskomen, staat het eten dan klaar. Dat is altijd een gezellige verrassing. Lukt dat niet, dan eet ik ‘s middags met hen. Soms maar tien minuten of een kwartier, maar dan kunnen ze ondertussen toch vertellen wat ze hebben beleefd.”
Te hoog tempo
“Ik ben er niet om over andere mensen hun leven te oordelen, maar ik vind het zinvoller als ik hoor vertellen over een grootvader die zijn kleinkinderen ging ophalen aan school dan over een bedrijfsleider die een grote titel had. Daarom heb ik ook bepaalde zaken doorgegeven aan mijn medewerkers op het moment dat ik voelde dat het tempo te hoog lag voor mij.
“Ik wil mezelf niet voorbijlopen. Ook niet in mijn vrije tijd trouwens. Er zijn mensen die graag drie tot vier dingen doen op een vrije dag. Ik kies liever één ding, waar ik dan echt van kan genieten, zoals een etentje met vrienden. Laat hen dan maar vertellen wat ze allemaal beleefd hebben. Dat lees ik liever niet, daarom zit ik ook niet op Facebook. Ik hoef niet altijd te weten wat andere mensen aan het doen zijn. Ik heb al genoeg aan het mijne.”
Tom Pues (45)
Zaakvoerder Begrafenissen Pues
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier