Wonden likken

Nicolas Vanhootegem heeft zich snel herpakt na z’n ontgoochelende optreden in de Belgacom Open.

Nicolas Vanhootegem had het niet makkelijk op de Royal Zoute. Hij werd er 81ste, vijf slagen boven par, met 72 68 77 en 72. Hij was makkelijk voorbij de cut geraakt, en zaterdag stond hij na de elfde hole op min vijf. Maar daarna liet hij zich betrappen op dubbele en drievoudige bogeys. De laatste dag speelde hij één boven par. Maar eigenlijk had hij het moeilijkste al voor mekaar gekregen: een week eerder had hij definitief zijn kaart voor de Tour 2001 verworven.

“Ik zal het altijd moeilijk hebben om op m’n eigen terrein te spelen. Zaterdag raakte ik voorbij de cut, maar dan sloegen m’n stoppen door. Ik stond op min vijf, ik miste een hole en stuikte in elkaar.” Een dag later was hij het allemaal vergeten. “Ik speelde zaterdag in de groep van de Nederlander Maarten Lafeber en die maakte er een match-play van. Hij speelde niet tegen het parcours, maar tegen mij. Niet echt fair-play, maar sommige professionals proberen je altijd te beïnvloeden. Hij maakte een paar opmerkingen, bewust luidop, zonder zich rechtstreeks tot mij te richten. Ik weet dat ik er geen rekening mee had mogen houden, maar ik dacht maar aan één ding toen ik op min vijf stond: je kan het toernooi nog winnen. Als ik op het Zoute speel, dan wil ik iedereen plezier doen. Dan wil ik birdies slaan op al die holes die ik zo goed ken. En als ik par speel, dan beschouw ik dat als een mislukking.”

Vanhootegem neemt nochtans geen risico’s: “Naar het midden van de fairway, naar het midden van de green en dan putten. In zo’n systeem wordt de druk almaar groter. Uiteindelijk begaf ik onder die druk.”

Nu neemt hij twee weken rust, en daarna vertrekt hij naar Frankrijk om er opnieuw te trainen. Daarna zijn er de Open van Madrid en van Italië, eind oktober. “Een leuk leventje sinds ik mijn kaart wist te behouden, niet? Ja, ik ben zeer tevreden. Een jaar geleden was ik nog ziek, geblesseerd en moedeloos.”

Vanaf begin november wil hij goed uitrusten. Om de batterijen voor de start van 2001 op te laden. “Een golfspeler presteert alleen als hij echt zin heeft. Niet alleen in de aanloop naar het seizoen, dat in januari begint, maar ook tijdens het seizoen zelf. Ik heb mijn ritme nu gevonden, en ik heb minstens een week rust nodig per maand. Ideaal zou zijn dat ik twee weken op rij kan spelen, en dan een weekje vrij krijg. Maar in werkelijkheid is het drie weken spelen en één week thuis. Soms moeten we zelfs vier weken op rij spelen…”

john baete