WINNAAR IN BEELD

In de buurt van Berchem-Station ontwikkelt Cmosis beeldsensoren voor machinevisie en professionele camera’s. Vorig jaar maakte het 150.000 stuks, goed voor 52 miljoen euro omzet, een stijging met 50 procent, vertelt chief operating officer Lou Hermans. De aantallen zijn een schijntje vergeleken met de ruwweg 2,5 miljard beeldchips die vorig jaar in smartphones gingen. De Antwerpenaren mikken dan ook op industriële machinevisie. Hermans: “Het draait om de informatie die je uit het beeld kunt halen.” De chips eindigen in nummerplaatherkenning en andere verkeerstoepassingen, doen aan bewegingstracking bij revalidatie en training voor sporters (en renpaarden) of converteren de mimiek van echte acteurs naar animatiefiguren in de filmindustrie. Ze staan in voor containeropvolging in havens (met Camco Technologies uit Heverlee) of analyseren de toestand van gewassen in de landbouw met behulp van drones, een VITO-project.

Volgens Hermans worden er slechts een miljoen industriële camera’s per jaar verkocht. Dat geeft Cmosis een aanzienlijk marktaandeel. “Eigenlijk gebruiken alle grote industriële camerafabrikanten wel een product van ons: Allied Vision, Basler, Baumen, Hitachi, Toshiba Teli, Sentech enzovoort”, somt Hermans op. Cmosis levert ook sensoren voor de Europese zonneobservatiesatelliet Solar Orbiter, die in 2017 wordt gelanceerd.

Ongeveer de helft van de omzet komt echter uit maatwerk voor Leica Camera, waarvoor Cmosis in 2012 een eerste en vorig jaar een tweede beeldsensor ontwikkelde. Leica verkoos Cmosis boven Sony.

Ervaring

Dat Cmosis in zeven jaar zo’n positie heeft bereikt, is te danken aan de ervaring van het team, dat teruggaat tot imec in de jaren negentig en tot de Mechelse beeldchipbouwer FillFactory in de jaren ’00. “Wij hadden al de marktkennis en de contacten. We wisten welke producten te maken. We konden heel snel de juiste beslissingen nemen”, zegt Hermans, die al van in de imec-tijd meedraait.

Zijn grootste uitdaging is toegang tot de nieuwste productietechnieken. Geavanceerde chipbakkers zoals TSMC zijn niet geïnteresseerd in minuscule volumes. Voor ST Microelectronics, dat de Leica-chips produceert, is werk voor derden een nevenactiviteit. Er is hoop: de traditionele productiepartner van Cmosis, het Israëlische TowerJazz, kreeg 15 maanden geleden de controle over een moderne Japanse fabriek van Panasonic. “Die mogelijkheden zijn we nu aan het verkennen”, zegt Hermans. Eind 2013 kocht het Amerikaanse investeringsfonds TA Associates de oorspronkelijke lefgeldverschaffers Capital-E, ING en PMV bij Cmosis uit. Cmosis is winstgevend, maar een kapitaalkrachtige aandeelhouder is belangrijk. “Hoe geavanceerder de technologie, hoe hoger de ontwikkelingskosten”, zegt Hermans.

Goede designers vinden is een andere uitdaging. Sinds de overname van Awaiba vorig jaar heeft Cmosis 33 werknemers in Nürnberg en Madera, naast de 74 van Cmosis zelf. “In een straal van 100 kilometer zijn heel wat bedrijven op zoek naar ontwerpers. We hebben nu een aantal prijzen gewonnen. Dat helpt.”

B.L.