Winkelbediende voor 1 dag
Voor Mimi Lamote is een dagje op de werkvloer geen rariteit. In de veertig Belgische winkelpunten schrikken ze dan ook niet op als plots de ‘grote baas’ komt opdagen. En voor Lamote zelf vormt zo’n dagje tussen de kledingrekken dé gelegenheid om zelf nog wat dingetjes op de kop te tikken. “Ik vind winkelen nog altijd leuk,” lacht ze. “Het enige probleem is mijn kleerkast. Sinds onze collecties zoveel zijn verbeterd, is die hopeloos te klein geworden.”
Een zaterdagochtend, begin februari. Duizenden mensen overrompelen de Antwerpse Meir op zoek naar de laatste koopjes. Bijna halverwege de drukste winkelstraat van Vlaanderen zuigen de openstaande deuren van de C&A de mensenzee naar binnen. Op de met blauwe vierkantjes gemerkte kledingstukken krijgt de consument 40 procent korting. De rode bollen zijn zelfs goed voor 50 procent.
10.00 uur
Het is geen sinecure om in deze bijenkorf Mimi Lamote, de managing director van C&A België-Luxemburg, terug te vinden. Wanneer we uiteindelijk haar ietwat hese stem herkennen, blijkt ze al druk in de weer te zijn met het opplooien van wintertruien die de koopjesjagers achteloos in een hoekje hebben achtergelaten. De geboren West-Vlaamse heeft dit karweitje al vaker gedaan, zoveel is duidelijk. Lamote werkt dan ook al bijna vijftien jaar voor de Europese kledingdistributeur en doorliep zowat alle geledingen. Ze begon als inkoper, een job die ze bijna tien jaar uitoefende. Daarna werd ze merchandise manager en nog eens twee jaar later district manager. De bekroning volgde begin 2001, toen de familie Brenninkmeijer haar uitverkoos om op de hoogste stoel van C&A België-Luxemburg plaats te nemen.
De buitenwereld reageerde aanvankelijk verrast op deze progressieve keuze. Maar de twijfelaars werd al gauw de mond gesnoerd door de resultaten die Lamote kon voorleggen. In 2001 tekende zich bijvoorbeeld een trendbreuk af zowel op het niveau van omzet als van winst. Voor 2002 rekent de groep op een omzettoename van 3 procent. Lamote wil nog niet vooruitlopen op de definitieve cijfers maar een brede glimlach verraadt dat het vooropgestelde doel meer dan waarschijnlijk zal worden gehaald.
Mimi Lamote is zowat de verpersoonlijking geworden van de prille turnaround bij C&A. Een beeld waar ze het wel wat moeilijk mee heeft. “Het talent was vroeger ook al aanwezig bij de 1300 medewerkers. Alleen werd het niet altijd opgemerkt. Ik heb dat alleen maar losgemaakt.”
Maar niet alleen de cijfers zijn ten goede gekeerd, ook de sfeer is er totaal veranderd. Ademde C&A tot voor kort een doodse sfeer van ambtenarij en hiërarchie uit, dan loopt iedereen er nu fluitend tussen de winkelrekken. Lamote geeft een voorbeeld. “Vroeger kregen de medewerkers de nieuwe collecties te zien aan de hand van video’s die in elke vestiging werden gedraaid. Sedert vorig jaar organiseren we nu een meerdaags personeelsfeest in de hoofdzetel met een uitgebreide barbecue en een heuse modeshow. Het leuke daaraan is dat het allemaal eigen medewerkers zijn die het defilé lopen. Het geeft een fantastisch gevoel om samen met je vrachtwagenchauffeurs, je magazijniers en verkoopsters op de catwalk de nieuwe collecties aan de andere medewerkers voor te stellen.”
10.47 uur
Op de eerste verdieping ontmoeten we floor manager Lydia Van Win. “Je moet eerlijk voor je mening uitkomen, hé,” grapt Lamote terwijl ze zich naar een oudere vrouw bij een pashokje rept die graag een tweede opinie wil over de blouse die ze zonet heeft gepast. “Mimi is gewoon een van ons,” zegt Van Win. “Bovendien is ze nauwelijks veranderd nu ze aan het hoofd van C&A staat.”
Lydia Van Win is een van de vele werknemers met een lange staat van dienst in de groep die dit jaar haar veertigste verjaardag in België viert. Vijfentwintig jaar geleden startte ze als verkoopster in de Mechelse vestiging, nu heeft ze zich opgewerkt tot floor manager in Antwerpen. “Je moet de medewerkers zoveel mogelijk kansen bieden om zich te ontplooien binnen het bedrijf,” stelt Lamote. “Als er nieuwe vacatures zijn binnen het bedrijf, dan krijgen de eigen mensen altijd de eerste kans om daar op in te gaan.”
De distributiesector heeft het al jaren moeilijk om voldoende personeel te vinden. De relatief lage lonen en het weekendwerk zijn daar wellicht niet vreemd aan. Bovendien kent de sector een personeelsverloop dat door kenners op 6 tot 8 procent wordt geschat. “Bij ons bedraagt dat amper 2 procent,” glundert Lamote. “Maar dat is een traditie bij C&A. We gaan ook een stap verder dan wat bijvoorbeeld de sociale wetgeving voorschrijft. Wanneer een medewerkster bijvoorbeeld geen opvang heeft voor een ziek kind, gaan wij in de mate van het mogelijke oplossingen zoeken zodat zij zelf voor haar kind kan zorgen.”
11.25 uur
We keren met de roltrap terug naar het gelijkvloers. Voor Lamote gaat die blijkbaar nog niet snel genoeg: ze neemt nog een paar extra treden. Daar botsen we op een jongeman die van de kortingen gebruik wil maken om een extra voorraadje hemden in te slaan. Alleen weet hij absoluut niet welke maat hij moet nemen. Denkende dat Lamote een verkoopster is, vraagt hij haar om raad. Ze monstert de hals van de jongeman en stelt hem maatje 41 voor. Maar voor alle zekerheid haalt ze er toch nog even de lintmeter bij. Wanneer die op de juiste plaats ligt, wijst die inderdaad 41 aan.
11.37 uur
In de lingerieafdeling begroet Lamote de account manager accessoires: Bert Lauwers. De man is verantwoordelijk voor alles wat geen kleding is en daartoe behoren, naast lingerie, ook sokken, handtassen en riemen. Het is een afdeling die steeds belangrijker wordt. Nu het kledingbudget van de consument alsmaar kleiner wordt, koopt die steeds meer accessoires. Door die handig te combineren met dezelfde basisstukken, ziet die persoon er telkens weer een klein beetje anders uit.
Het is eigenaardig vast te stellen dat in een bedrijf waar vrouwen drie vierde van het personeelsbestand uitmaken, net deze functie door een man wordt ingevuld. “Vroeger waren de verkoopsters zeer achterdochtig ten opzichte van de aankopers, ze waren er zelfs bang voor,” zegt Lauwers. “Met de komst van Mimi is er zeer veel veranderd op het vlak van openheid en communicatie. Nu word ik overal met open armen ontvangen.”
“In alle aspecten waar de klant centraal staat, hebben de verkoopsters meer inspraak gekregen,” vertelt Lamote. “Dat resulteert in een collectie die beter is afgestemd op ons publiek. Daardoor halen we hogere omzetten en moeten er ook minder stukken worden afgeprijsd, wat zich onmiddellijk in hogere marges vertaalt.”
Zeker in de lingerieafdeling is de feedback van de verkoopsters belangrijk, weet ook Bert Lauwers. “Vroeger gebeurde het wel eens dat de winkels producten moesten zien te verkopen waar de consument absoluut geen behoefte aan had. Zo herinner ik mij nog een lingerielijn in gifgroen. Tot vervelens toe werden die producten dan uitgestald, waardoor nieuwe klanten onmiddellijk werden afgeschrikt. Die fout wordt nu niet meer gemaakt. We luisteren naar de klanten en de verkoopsters spelen daarin een belangrijke rol. Zo ligt er in de afdeling een notitieboekje waarin de verkoopsters de gemiste verkopen noteren en ook de reden waarom.”
12.11 uur
In de kelderverdieping pakt Lamote even het kassapistool over van verkoopster Petra Rohart. Driftig begint ze de aankopen in te scannen. Rohart werkt nog niet zo heel lang voor C&A maar voelt er zich wel al thuis. “Ik weet niet hoe ze het doet, maar Mimi kent echt alle namen uit het hoofd.” Ook over de informatiedoorstroming is ze best te spreken. “Tweewekelijks krijgen we een folder waarin alle nieuwigheden staan. Zo weten we op voorhand welke producten er allemaal zullen binnenkomen.”
12.26 uur
Lamote maakt van de gelegenheid dankbaar gebruik om zelf ook nog een paar koopjes op de kop te tikken. “Winkelen is nog altijd leuk voor mij,” lacht ze. “Het enige probleem is mijn kleerkast. Sinds onze collecties zoveel verbeterd zijn, is die hopeloos te klein geworden.”
Dirk Van Thuyne [{ssquf}]
dirk.van.thuyne@trends.be
Mimi Lamote wil nog niet vooruitlopen op de definitieve resultaten van C&A, maar een glimlach verraadt dat het vooropgestelde doel meer dan waarschijnlijk zal worden gehaald.
“Als er nieuwe vacatures zijn binnen het bedrijf, dan krijgen de eigen mensen altijd de eerste kans om daar op in te gaan.”
“In alle aspecten waar de klant centraal staat, hebben de verkoopsters meer inspraak gekregen.”
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier