WERKGEVERS MOETEN BETER LOBBYEN

Het spel zit op de wagen. Pieter Timmermans, directeur-generaal van het VBO, haalde scherp uit naar de vakbonden in het huisblad van de werkgeverskoepel. En ACV-voorzitter Luc Cortebeeck deed hetzelfde richting werkgevers in het ACV-blad Visie. Tussendoor liet Rudy De Leeuw de armspieren opbollen op het ABVV-congres.

Is dit het klassieke armworstelen aan de zeer vroege vooravond van de onderhandelingen in het najaar? Of wordt het een echte clash tussen werkgevers en vakbonden zoals de vorige keer, nadat het VBO had aangedrongen op meer uren werken voor hetzelfde loon?

De vakbonden maken graag gebruik van de woorden die gouverneur Guy Quaden uitsprak bij de voorstelling van de economische vooruitzichten van de Nationale Bank. De loonkosten zouden in 2005-2006 met slechts 4,2 % stijgen, of 0,3 % minder dan de loonnorm. Dat is een pluim op de hoed van de vakbonden en de werknemers. Ze hebben zich matiger getoond dan ze mochten volgens de norm.

De CRB raamt de loonkostenstijging in de drie buurlanden op 3,1 %. In het najaar zullen er nieuwe cijfers volgen en waarschijnlijk zullen die hoger uitvallen, omdat er in Duitsland in de metaalsector een duurder akkoord is gesloten dan verwacht was. Agoria lanceerde een tijd terug een mogelijk cijfer van 3,9 %. Dat betekent nog steeds dat er een achteruitgang van 0,3 % zou zijn. Dat is niet veel, maar mag niet doen vergeten dat we al een historische achterstand hebben van 10 %. En die kloof moet gedicht worden. Een geleidelijke afbouw van 1 à 2 procentpunt per loonakkoord van twee jaar zou mooi zijn.

Guy Quaden schoot ook met scherp op de bedrijven die te weinig investeren en te veel dividenden uitbetalen. Dat klinkt als muziek in de oren van de vakbonden en ook dat werd met verve overgenomen. Waarom doen bedrijven dat? Bedrijven die niet investeren gaan op termijn dood. Stilstaan, is achteruitgaan en in de zakenwereld is dat dodelijk – dat weten bedrijfsleiders en aandeelhouders maar al te best. Ze investeren niet omdat ze de omgeving niet aantrekkelijk genoeg vinden. En hier ligt een belangrijke taak voor de regering.

Jammer genoeg ligt die regering op apegapen. De werf over de competitiviteit is alweer uigesteld. In een interview in De Standaard noemt premier Guy Verhofstadt (VLD) dat zelfs helemaal niet zo erg. Uiteraard, anders tekende hij meteen zijn eigen doodvonnis. De regering slaagt er nog wel in zich achter een verhoogde kinderbijslag in september 2006 te scharen (nog wel afhankelijk van de begrotingscontrole). Wortels voor de kiezende Belg – daar is geld voor. Maar geld voor de bedrijven, via bijvoorbeeld lastenverlagingen – dat ligt blijkbaar moeilijker. Nochtans komt ook dat de mensen ten goede. Maar hoe kunnen de mensen dat begrijpen als de gouverneur komt uitleggen dat bedrijven alleen maar dividenden uitbetalen? Dan is het toch een schande die bedrijven nog meer geld toe te stoppen?

Het VBO heeft een zware lobbytaak voor zich. Het moet het imago van de ondernemingen weer goed krijgen. Uit de eind vorige week bekendgemaakte Vlaamse Regionale Indicatoren blijkt trouwens dat het vertrouwen in de werkgevers op een jaar tijd is gedaald met zes procentpunten naar 30,9 %. Het VBO zal zich ook zware inspanningen moeten getroosten om tegen het najaar de onderhandelingspositie tegenover de vakbonden te versterken. Er mag gevreesd worden dat hard roepen zoals Pieter Timmermans dat onlangs deed, daar niet echt veel toe bijdraagt.

Guido Muelenaer