“we kunnen niet meer volgen”

Alle hens aan dek bij DKV. De eerste twee maanden van dit jaar waren een onverwacht succes. Bovendien lanceert de gezondheidsverzekeraar een zorgverzekering. Naast die van de Vlaamse overheid? “De politiek moet ophouden met de mensen blaasjes wijs te maken”, schampert topman Luc Vancamp.

DKV Belgium is de grootste privégezondheidsverzekeraar van het land, met een marktaandeel van 75 procent in het particuliere segment. Voor collectieve polissen is DKV het nummer twee, na Ethias. Maar gedelegeerd bestuurder Luc Vancamp gaat er prat op dat de inhaaloperatie volop wordt gevoerd. Mooi meegenomen dat Ethias momenteel zijn wonden likt? “Moeilijk te zeggen. Wij verkopen onze polissen exclusief via makelaars, terwijl Ethias een directe verzekeraar is. Een overstap van de ene naar de andere is dus niet vanzelfsprekend.”

Hoe dan ook heeft DKV in januari en februari tien procent meer polissen verkocht in vergelijking met dezelfde periode vorig jaar. Momenteel kan de verzekeraar nauwelijks volgen, waardoor de uitbetalingstermijnen uitlopen. Een luxeprobleem waarvoor met man en macht naar een oplossing wordt gezocht. Toch blijft de topman nuchter. Terecht wellicht, want Assuralia – de beroepsvereniging voor verzekeringsondernemingen – waarschuwt dat de premies in het groepssegment terug dreigen te vallen als gevolg van de crisis. Hoe meer ontslagen er de komende maanden vallen, hoe minder inkomsten voor de verzekeraars. Vancamp waagt zich dan ook niet aan voorspellingen.

Oké, eentje dan. “Niks wijst erop dat het met DKV de verkeerde kant uitgaat. Integendeel, ik ben trots op onze jongste jaarresultaten. 2008 was een moeilijk jaar. Vanwege de crisis, maar ook omdat we voor het eerst geen onderscheid meer mochten maken tussen mannen en vrouwen.” Het gevolg, dat laatste, van een Europese antidiscriminatierichtlijn. Heel wat lidstaten lieten een uitzondering toe voor levens- en ziekteverzekeringen, maar Belgische mannen en vrouwen betalen sinds vorig jaar evenveel voor hun hospitalisatieverzekering. Resultaat: markante prijsverhogingen, vooral bij jonge mannen. DKV heeft hier geen hinder van ondervonden.

Vroeger gefrustreerd, nu tevreden

Voor 2009 hoopt Vancamp dat de winst drie tot vijf procent uitmaakt van zijn premie-incasso. Dat ook de opbrengsten van de beleggingen vorig jaar bleven stijgen, verklaart de DKV-topman als een gevolg van de uiterst conservatieve beleggingspolitiek. De beleggingsportefeuille bestaat voor 100 procent uit staatsobligaties. Het minieme stukje aandelen werd in augustus van vorig jaar onmiddellijk de deur uitgegooid – toen de crisis in volle hevigheid begon toe te slaan. Nul risico. “DKV kan het zich niet permitteren om met het geld van zijn klanten te spelen. Wij zijn een monobrancheverzekeraar, wat tegelijk onze sterkte en onze zwakte is. Als het met ons misgaat, dan staan onze anderhalf miljoen klanten op straat. We moeten dus winst maken om te overleven, maar we stellen ons tevreden met kleine marges. Tot voor kort was dat behoorlijk frustrerend, als we onze financiële winst vergeleken met die van de grote spelers, maar nu zijn we heel tevreden.”

DKV Belgium is een volle dochter van Deutsche Krankenversicherung (DKV), een van de grootste Europese privégezondheidsverzekeraars. Op zijn beurt maakt DKV – samen met een zevental andere verzekeraars, zoals DAS en Hamburg-Mannheimer – deel uit van de tussenholding ERGO. Moederbedrijf van die hele constructie is de Duitse herverzekeraar Munich Re. Dat bedrijf zag in het vierde kwartaal van 2008 zijn nettowinst met 76 procent dalen, tot 133 miljoen euro. Nog altijd geen rode cijfers, dus dat valt al bij al mee, vindt Vancamp – die eraan toevoegt dat DKV Belgium een zelfstandige entiteit is.

Doekje voor het bloeden

Het grootste succes van DKV Belgium is de hospitalisatieverzekering – goed voor 85 procent van de inkomsten in het individuele en particuliere segment samen. DKV wil ook zijn andere producten promoten. De verzekering ambulante kosten bijvoorbeeld, die de uitgaven dekt voor doktersbezoeken, geneesmiddelen of medische hulpmiddelen zoals protheses. Een ander product dat DKV met veel enthousiasme promoot, is de zorgverzekering – inspelend op de vergrijzing. De formule: iemand die zorgbehoevend wordt, kan rekenen op thuisverzorging van DKV. Of, als de persoon in kwestie naar een rustoord moet, draagt de gezondheidsverzekeraar ook daarvan de kosten.

Het doet denken aan de Vlaamse zorgverzekering, waarvoor inwoners van Vlaanderen sinds 2000 verplicht 25 euro per jaar moeten neertellen. Brusselaars kunnen zich vrijwillig aansluiten in ruil voor een uitkering als ze zorgbehoevend worden. Dreigt er dan geen overlap? De vraag schiet in het verkeerde keelgat bij Luc Vancamp, die ook voorzitter is van de afdeling gezondheid van Assuralia. “Weet u hoeveel die Vlaamse uitkering bedraagt? 135 euro. Per maand! Daarmee kan een rusthuisbewoner hooguit een paar cola’s kopen. Maar dat vertellen de politici er natuurlijk niet bij. En dan die hele heisa vanuit Wallonië, terwijl het om twee keer niks gaat.”

Afschaffen dan maar en vervangen door een product van DKV? “Maar nee! Het enige wat ik wil, is dat men ophoudt de mensen blaasjes wijs te maken. Politici creëren met hun hoeraberichten over de Vlaamse zorgverzekering bij de bevolking de perceptie dat een extra dekking via een privéverzekeraar niet nodig is. Een kleine rekensom om het tegendeel te bewijzen. In 2006 bedroeg de totale prijs van de gezondheidszorg in België 30 miljard euro. 20 miljard daarvan wordt terugbetaald door de sociale zekerheid en twee miljard door de verzekeraars – via aanvullende verzekeringen. Acht miljard blijft over. Dat is wat de Belgen uit eigen zak moeten betalen. En de meeste Belgen hebben een hospitalisatieverzekering, dus het gaat hier wel degelijk om zorgfacturen. Of apothekerskosten, rekeningen van de tandarts, noem maar op.”

Vancamp beschouwt het als zijn voornaamste uitdaging om de Belgen te overtuigen van het nut van een aanvullende zorgverzekering. Voorts wil hij een verbeterd ambulant en dito tandzorgproduct op de markt brengen. En de crisis? Die gaat DKV Belgium niet te lijf met een inderhaast opgeworpen kostenbesparingsprogramma. “Wij dwingen ons al vijf jaar in een strak keurslijf. En daar gaan we gewoon mee verder. Al onze kosten worden afgewenteld op de ziektebranche, aangezien dat het enige is wat we doen. Grote verzekeraars daarentegen kunnen de meeste kosten afwentelen op het segment dat het best tegen een stootje kan. Of we daarom van plan zijn om te diversifiëren? Helemaal niet. We doen waar we goed in zijn.” (T)

Door Celine De Coster/Foto’s Thomas De Boever