Waarom Schröder een politieke prostitué is

Frans Crols

Voor de val van de USSR waren de fellow travellers van de sovjets – de verblinde mooipraters van het regime – te vinden bij de syndicalisten, westerse socialisten en communisten en progressieve journalisten. Vandaag bevolken zij de mooiste etages van de multinationals die de Russische klanten willen bedienen en hun part nastreven van het aardgas en de olie tussen de Oostzee en Vladivostok. Total, met het vroegere Belgische Petrofina, hoort bij die coterie.

De vroegere Duitse kanselier Gerhard Schröder versierde voor zijn val als socialistisch politicus het voorzitterschap van Nord Stream. Dat is de pijplijn onder de Baltische Zee naar Duitsland, met als grootste aandeelhouder Gazprom, het Russische staatsbedrijf en de gasdochter van de nv Kremlin (bij ons bekend om zijn relaties met Fluxys en zijn interesse voor gasopslag in de ondergrond van Poederlee in de Kempen). Schröder arrangeerde onder meer een geheime leningwaarborg van 1 miljard euro. De CEO van Nord Stream is Matthias Warning, ex-Dresdner Bank in Moskou en oud-hoofdofficier van de Oost-Duitse inlichtingendienst Stasi. Over hem gaan gegronde geruchten dat hij Vladimir Poetin, KGB-agent in Dresden, ontmoette achter de Muur. Radek Sikorski, Pools ex-defensieminister, noemt Nord Stream een nieuw Molotov-Ribbentropverdrag. Dat akkoord uit 1939 schonk nazi-Duitsland de kans om het Westen aan te vallen en Polen te verdelen tussen sovjets en Duitsers.

De Amerikaanse politicus Tom Lantos noemt Schröder om zijn zelfbedienende gesjacher een politieke prostitué. De Russisch-Duitse pijplijn concurreert met Nabucco, een gasnet gesteund door de Europese Unie, dat brandstof wil aanvoeren vanuit Centraal-Azië en de Kaspische Zee. Moskou gebruikt alle middelen om de westerse energiegroepen in Rusland te kleineren en te naasten. West-Europa leeft bij de gratie van moslimolie en Russengas.

De Europeanen walgen zo van George W. Bush dat zij niet beseffen wat er groeit in het oosten: een bedreigend Rusland onder Poetin en zijn geheime agenten van de FSB (de zogenaamde efesbefikatsiya, de Russische schaduwregering van Poetin en zijn mollen), topmilitairen, folteraars en oudgedienden van de KGB. De peaceniks in Europa zullen het nooit leren. Als paasvertier wringen ze zich door de prikkeldraad van de Navo. Ondertussen zegt Poetin onomwonden dat Amerika een kwaadaardige kracht is in de wereldpolitiek en dat het een buitenlands beleid voert zoals het Derde Rijk van Hitler. De buikspreker van Poetin – toekomstig president Medvedev – ging in zijn eerste westerse interview tekeer tegen de Navo.

Dé actuele analyse over Rusland is The New Cold War van Edward Lucas. Hij is sinds 1986 correspondent van The Economist met adressen in Moskou, Berlijn, Praag, Wenen en de Baltische staten. Aanbevelingen voor boeken zijn vaak blaaskakerij, in dit geval niet. Anne Applebaum noemt Lucas “essentiële lectuur voor iedereen die Rusland vandaag wil begrijpen”. Applebaum is een Amerikaanse met Oost-Europese wortels en auteur van het sublieme Gulag, over de verborgen slavenstaat in de KGB-kampen. De oogmerken van de efesbefikatsiya zijn de verzwakking van de Navo, de manipulatie van de energie als breidel van de Europese Unie, invloed in de moslimwereld (ondanks de achterdocht wegens de Afghanistanoorlog van de USSR in 1979) en de samenwerking met China. (T)