Waalse vakbond delft eigen put

Het dossier verbergt drie fundamentele zaken: de Waalse politici krijgen het moeilijker en moeilijker met een groeiende financiële onafhankelijkheid van Vlaanderen, de Waalse vakbond ziet het spook van aparte Vlaamse cao’s opdoemen, en het federale ABVV staat voor de eerste overlevingsoefening van zijn eigen organisatie.

Ieder zijn onderwijs of cultuurbeleid, tot daar aan toe. Maar regionale fiscale kortingen liggen erg gevoelig bij de Waalse politici. Want via die weg komt het verschil in economische ontwikkeling pijnlijk tot uitdrukking. En komt er een spiraal op gang die dat verschil alleen maar groter kan maken. De aanvullende premie voor het tijdskrediet (de vervanger van de loopbaanonderbreking) moet in die context worden gezien.

Bovendien doet de afschaffing van het kijk- en luistergeld in Vlaanderen de gezondheidsindex met 0,54 punten dalen. In Wallonië lijdt dit tot een regelrechte koopkrachtverlaging. Het logische antwoord zou een Waalse en Vlaamse index zijn. Horreur, horreur.

De Waalse vakbonden werden zenuwachtig omdat de Vlaamse werknemers iets kregen wat hun Waalse collega’s niet te beurt valt. Maar vooral omdat dat voordeel voor het eerst werd toegestaan in sectorale onderhandelingen die voor de rest federale thema’s behandelden. Meteen doemde het spook van een aparte Vlaamse cao op. Voor heel wat Waalse vakbondsleiders is dat de eerste aanzet tot een splitsing van de sociale zekerheid. En dat is een erg emotioneel thema in Wallonië.

Dat de Waalse vakbond rechtmatig verworven rechten van Vlaamse collega’s op de helling wil zetten, werd in Vlaanderen met ongeloof onthaald. En het onmogelijk gewaande gebeurde: Xavier Verboven, Vlaams intergewestelijk secretaris, steunde de Vlaamse maatregel en ging openlijk in verzet tegen zijn Waalse collega’s. Een absoluut unicum.

In Trends van 25 oktober 2001 maakten we een analyse van het ABVV. Onze conclusie luidde dat het Waalse ABVV de organisatie beheerste en de frustratie in Vlaanderen de hoogte in joeg. En dat Mia De Vits, die in juni voorzitster wordt van het federale ABVV, voor de uitdaging staat om die Waalse overheersing een halt toe te roepen.

De eerste test is er sneller dan verwacht. Naar verluidt is bij de bediendencentrale BBTK de wil om te splitsen van de Waalse broederorganisatie Setca groot. “Zo’n roekeloze onderneming ( nvdr – de premies aanvallen) zou de Setca ook isoleren binnen het ABVV,” luidt een interne BBTK-nota waarop wij de hand konden leggen.

Misschien komt het niet tot een splitsing, maar de kans dat de autonomie van de Vlaamse vakbond zal toenemen, lijkt toch wel groot. Het zal alleen de tendens tot een grotere dynamiek van Vlaanderen versterken. Wallonië zal nog veel harde noten te kraken krijgen. Het zou zich daarom beter concentreren op de ontwikkeling van zijn eigen economie dan te kankeren op Vlaanderen. Dat zal hen de kans geven om straks zelf aanvullende premies te geven aan de Waalse werknemers.

Guido Muelenaer