Vrouwenpleziertjes

Chantal Thomass maakt naar eigen zeggen lingerie voor vrouwen met borsten en heupen. Vader maakt alvast geen bezwaar. Maar zal moeder de zinnenprikkelende stukjes ook echt dragen?

Chantal Thomass, 211 rue Saint-Honoré, Parijs.

Parijs (Frankrijk)

Chantal Thomass rookt. Veel. Zoveel dat de asbak rood kleurt naarmate ze er de peukjes in uitdrukt die ze van tussen haar vuurrode lippen trekt. Eerst had ze nog voorgesteld om af te spreken in het decadente decor van Jacques Garcia in Hotel Costes. Dat zou pas een op-en-top Parijse ontmoeting geweest zijn! Haar kleding zou er perfect bij gepast hebben. Maar uiteindelijk ontmoeten we elkaar in een cafeetje in de rue Marius Aufan, op twee stappen van haar kantoor in Levallois Perret.

Nieuwe boetiek

Chantal Thomass blikt terug op haar werk en enkele belangrijke fasen uit haar leven. Ook hier past haar kleding perfect. Eigenlijk past ze gewoon overal. “In deze kleren doe ik ook mijn boodschappen, ga ik naar mijn winkel,” zegt ze. Dat is meteen de meest recente ontwikkeling in het eerder bewogen professionele leven van deze vrouw: de opening van een nieuwe boetiek in de rue Saint-Honoré in Parijs. En wat een boetiek! Een festival van chantilly-kant met enkele hedendaagse toetsen in een weelderig interieur dat open en bloot schuilgaat achter een Napoléon III-gevel. Ze droomde er al jaren van, toen ze nog druk bezig was met Arsenic et Vieilles Dentelles, een andere lingeriewinkel.

Chantal Thomass gaf designer Christian Ghion de opdracht om de plek om te toveren in een ‘hedendaags boudoir’. Je vindt er alle modelletjes uit de negen lijnen van het label, een vijftigtal in totaal. “Lijnen die vaak dwepen met lang vervlogen tijden,” legt Thomass uit. “Vrouwen kopen mijn creaties omdat ze naar een mythe verwijzen, naar de fantasieën die rond vrouwen worden geweven. Mijn creaties zijn geruststellend, zij helpen het vuur brandend te houden en ze zorgen ervoor dat vrouwen zich verleidelijker voelen. Voor mijn creaties laat ik me inspireren door oude documenten, oude tijdschriften, kantpatronen van vroeger, de jaren 1900, een boetiek zoals Les Nuits de Satin in Parijs – een onuitputtelijke bron van inspiratie voor mij – of gewoonweg spulletjes die ik op de rommelmarkt van Clignancourt heb gezien.”

Op enkele uitzonderingen na, zijn de sleutelwoorden van de creaties van Chantal Thomass zwart, kant en transparantie, met als gemene deler een mannelijk-vrouwelijke ambiguïteit, een sexy of grappige inslag, en braaf-perverse connotaties. Al meer dan twintig jaar gaat Chantal Thomass zelf altijd in het zwart gekleed, met als enige toegeving een tikje wit hier of daar. “De kleren die ik vandaag draag, zijn stukken uit mijn eigen prêt-à-porterlijn, die ik tien jaar of langer geleden creëerde… Op enkele uitzonderingen na dan, meer bepaald ontwerpen van Joseph of Issey Miyake.”

Brigitte Bardot

Chantal Genty groeit zonder veel problemen op in een kleinburgerlijk milieu in een voorstad van Parijs. Intellectuelen of trendsetters loopt ze in die jaren niet bepaald tegen het lijf. Daar komt verandering in wanneer de jonge Chantal haar marineblauwe uniform opsmukt met enkele bloedrode knopen. De ontwerpster was geboren.

Ze verlaat de school al vroeg. In 1963, wanneer ze vijftien is. Tijdens een vakantie in Montfort-l’Amaury ontmoet ze Bruce Thomass, die een kunstopleiding volgt. Vier jaar later trouwen ze. Vrij snel begint Chantal te ontwerpen, en een van haar creaties maakt veel ophef nadat niemand minder dan Brigitte Bardot ervoor viel. We schrijven dan 1966. Het jonge koppel creëert het label Ter et Bantine, met een hippie-inslag. In 1970 organiseren ze hun eerste defilé in Parijs, in zaal Wagram, samen met Dorothée Bis en Jungle Jap (het latere Kenzo). Vijf jaar later leeft Chantal Thomass zich helemaal uit met een originele prêt-à-porterlijn, compleet met zinnenprikkelende lingerie in stofjes die tot dan toe uitsluitend voor bovenkledij bestemd waren.

Ze oogst meteen succes. Een succes gemaakt om te blijven duren. In 1985 verwerft de Japanse textielgroep World de meerderheid van de aandelen in de vennootschap. De internationale slagkracht is vanaf dan verzekerd, met boetieks, licenties, accessoires… Een jaar later verheft Jack Lang de ontwerpster tot de rang van Chevalier des Arts et Lettres. Chantal en Bruce Thomass krijgen twee kinderen, Louise en Robin, al even rebels als zijzelf. “Louise is een rebelse kunstschilder en Robin is een studierebel.”

Gesignaleerd in Deinze

In 1993 gaat het echtpaar evenwel uit elkaar. Twee jaar later verzoekt World meneer en mevrouw om op te stappen. Zij zouden de vennootschap, die op dat moment wereldwijd meer dan 200 verkooppunten telt, ‘schade hebben toegebracht’. World sluit in sneltempo alle boetieks, zet de collectie stop en verbiedt Chantal Thomass om de merknaam verder te gebruiken. Het succes dat gemaakt was om te blijven duren, was dus toch geen lang leven beschoren. Chantal begint dan anoniem te werken voor het Amerikaanse Victoria’s Secret, en ook nog voor het prestigieuze Oostenrijkse Wolford.

In 1998 sluit Chantal Thomass een partnership met Dim, een dochteronderneming van Sara Lee, waarmee ze ook haar naam terugkoopt en Chantal Thomass Cie opricht. Ze zegt 34 % van de aandelen te bezitten in de nieuwe vennootschap. Het succes dat gemaakt was om te blijven duren, vindt blijkbaar een tweede adem. Chantal Thomass gooit dan ook niet snel de handdoek in de ring.

De jongste tijd wordt de dame in het zwart vaak in Deinze gesignaleerd. Liebaert, onze nationale trots op het gebied van textiel, fabriceert immers stukken in tricot voor haar. Zij doen het schitterend in een collectie die ook echte kant uit Calais omvat.

Serge Vanmaercke

“Mijn creaties zijn geruststellend, zij helpen het vuur brandend te houden en zorgen ervoor dat vrouwen zich verleidelijker voelen.”