VROUW IN JEANS

Wesco maakte van de productie van vrouwenbroeken zijn specialiteit. Merkenbeleid en distributie zijn aan anderen besteed.

Crisissen zijn uitdagingen. Deze slogan is zeker van toepassing voor de broers Gaby en Carlos Vanhuysse. Tien jaar geleden ging de zaak nv Vanhuysse in vereffening. Het bekende jeansmerk Go On verdween van de Belgische markt. Maar het duo zaakvoerders uit Zwevegem bleef niet bij de pakken zitten. Samen met Christian Dumoulin en de Oost-Vlaamse textielgroep Staels, die elk een kwart van de aandelen in handen namen, werd de nv Wesco opgericht.

“We maken een goed product, maar we zijn geen marketeers en geen distributeurs. Nu leveren we onze producten op één centraal platform. We hebben geen eigen merk meer. De nv Vanhuysse had niet de financiële draagkracht voor de ondersteuning van het eigen merk. Met onze klanten is er een wederzijdse bevruchting. We ontwerpen mee de collecties,” analyseren de beide broers de heropstanding van het voorbije decennium.

Bovendien richtte Wesco zich op een andere nichemarkt. Vanhuysse maakte jeans ; Wesco produceert voor 80 % vrouwenbroeken uit vlas, linnen, katoen, die een jeanslook krijgen. Zoals bij Levi’s worden de broeken gewassen, geverfd, gezandstraald. “Levi’s is een massaproduct,” nuanceert Carlos Vanhuysse. “Wij richten ons naar het midden- en hogere gamma. We gaan verder. We geven het artikel een touché waardoor het doek rijker wordt. Onze basisstoffen beantwoorden aan de hoogste kwaliteitsnormen. Daardoor kan je veel verder gaan in wassen en verven.” De 45 werknemers in België zorgen voornamelijk voor de productontwikkeling, de creatie, en het maken van de modellen. Maar de eigenlijke productie gebeurt in Tunesië, waar reeds 450 mensen aan de slag zijn. Een gloednieuwe productieafdeling verschaft nog eens honderd mensen werk. “De prijs per minuut all inclusive bedraagt in België 10 tot 12 frank. In Tunesië is dat 3 tot 3,5 frank,” rekent Gaby Vanhuysse voor. “Maar de klant kent die prijs ook. De prijzendruk blijft hoog, want de concurrentie begint ginds.” De delokalisatie naar Tunesië is overigens niet van recente datum. Ook de nv Vanhuysse trok twintig jaar geleden al naar Noord-Afrika. Het lagere kwaliteitsbewustzijn wordt gecompenseerd door de politieke stabiliteit en de lage prijzen.

In 1996 namen de broers Vanhuysse het familiebedrijf weer volledig in eigen handen. Dumoulin en Staels werden uitgekocht. De omzet klimt van 373 miljoen in 1996, naar 400 miljoen in 1997. Wesco groeit jaarlijks met 5 %, maar rendement is voor de broers Vanhuysse belangrijker dan snelle groei.

CARLOS EN GABY VANHUYSSE (WESCO) Omschakeling naar pure productie leidde tot de heropstanding van het familiebedrijf.