De Europese Centrale Bank koopt overheidsobligaties van landen van de eurozone. Zo drukt ze het rendement van die obligaties. Is het dan een goed idee obligaties in vreemde valuta te kopen?
Er zijn drie risico’s waarvan beleggers zich bewust moeten zijn als ze obligaties in vreemde deviezen kopen: de looptijd, de emittent en de evolutie van de wisselkoers”, zegt Jonathan Goldwasser, manager bij het beurshuis Goldwasser Exchange. “Wij raden altijd aan minstens een van die drie risico’s te neutraliseren of te minimaliseren. Wie een obligatie in een vreemde munt koopt, beperkt het beste de looptijd. Hij koopt bij voorkeur obligaties van zeer kredietwaardige bedrijven of instellingen met een kredietrating van minstens A+.”
Zijn neef en eigenaar Alex Goldwasser voegt er wel aan toe dat beleggers ook niet mogen overdrijven met die korte looptijden. “Het heeft weinig zin obligaties te kopen die nog maar een jaar lopen. Het rendement over zo’n korte looptijd is te laag en de kosten zijn te hoog.”
Alex en Jonathan Goldwasser behoren tot de derde generatie in het familiale beurshuis. Goldwasser Exchange heeft zich gespecialiseerd in obligaties en deelt op de website www.oblis.be ook gratis een deel van zijn kennis met kleine en grote beleggers. Bijna 70 procent van de klanten opent een rekening bij Goldwasser Exchange om in obligaties te handelen.
Het huis aanvaardt wel enkel orders van minimaal 10.000 euro. “De obligatiemarkt werkt anders dan de aandelenmarkt”, legt Alex Goldwasser uit. “De obligatiehandel vindt plaats tussen twee banken — een koper en een verkoper die elkaar vinden — en niet via een gereglementeerde beurs. We hebben het idee dat we geen goede prijs kunnen onderhandelen voor onze klanten als we bij een grote bank met kleine orders komen aanzetten.”
Amerikaanse dollar
Obligaties in Amerikaanse dollar zijn het populairst bij de klanten van Goldwasser Exchange, na obligaties in euro. “Onze klanten gaan bijna op dezelfde manier om met obligaties in euro als met obligaties in dollar. Het risico op grote schommelingen van de munt is beperkt, zeker in vergelijking met de grillige prestaties van sommige exotische munten”, legt Jonathan Goldwasser uit.
Verscheidene economen geloven dat de euro-dollarwisselkoers op weg is naar pariteit. Dat wil zeggen dat 1 euro 1 dollar waard zou worden. Er valt op Amerikaanse overheids- en bedrijfsobligaties dus niet enkel een iets hogere rente te rapen, de kans zit er ook in dat uw inleg in euro meer waard wordt als de Amerikaanse munt nog versterkt tegenover de euro. De keerzijde is dat u bij een ongunstige evolutie van de wisselkoers minder euro’s terugkrijgt dan u hebt ingelegd.
“Er is een zeer ruim aanbod van obligaties in Amerikaanse dollar, ook in kleine coupures van 2000 dollar. Het is voor particuliere beleggers misschien moeilijk om door de bomen het bos te zien. Beleg in wat je kent, is ook het motto voor obligatiebeleggers. Ik denk dan aan grote merknamen — bedrijven waarvan de belegger de activiteiten of de producten kent. Apple, AbbVie, AT&T, Shell en Amazon.com zijn slechts enkele grote Amerikaanse bedrijven die onlangs obligaties hebben uitgegeven.”
Exotische munten
Daarnaast zijn vooral obligaties in roebel, Braziliaanse real, Zuid-Afrikaanse rand en Britse pond in trek bij de klanten van het beurshuis. “De rentevoeten op die obligaties in exotische munten zijn veel hoger dan die op papier in euro. Als het rendement voldoende hoog is, zullen ongewenste schommelingen van de munten het rendement niet volledig opeten”, zegt Jonathan Goldwasser. “Bovendien betalen wij de klanten hun inleg altijd terug in de munt waarin de obligatie noteert. Ze kunnen dan kiezen of ze herinvesteren in die munt, of de cash laten staan of het kapitaal weer omzetten in euro. Op die manier kunnen ze naargelang van de wisselkoers beslissen of het een gunstig moment is om die vreemde deviezen om te ruilen of niet. Voor de couponbetalingen laten we de belegger de keuze of hij die in euro of in de vreemde munt op zijn rekening wil zien verschijnen.”
Over obligaties in Noorse, Zweedse en Deense kroon toont Jonathan Goldwasser zich minder enthousiast. “Er zijn niet veel obligaties in kleine coupures te vinden. De rendementen zijn zo laag dat de belegger er enkel in moet stappen als hij wil speculeren op een versterking van een van de munten”, legt Jonathan Goldwasser uit.
Wisselkoersen laten zich niet gemakkelijk voorspellen. Gokken op een stijging of een daling van een munt is altijd risicovol. Ook economen en strategen vergissen zich regelmatig bij het inschatten van trends op de wisselmarkten.
Supranationale instellingen
Zeker bij beleggingen in obligaties in exotische munten schakelt u het risico op wanbetalingen het beste zo veel mogelijk uit. Dat doet u door obligaties van supranationale instellingen te selecteren. Die voelen de ruggensteun van de overheden.
We spreken dan over emittenten zoals de Europese Investeringsbank, de Europese Bank voor Wederopbouw en Ontwikkeling, de Wereldbank, de Nederlandse Waterschapsbank en de Nordic Investment Bank. Ze geven regelmatig obligaties uit in vreemde munten, van de Zuid-Afrikaanse rand tot de Mexicaanse peso. Ook daar is schuldpapier voorhanden dat dankzij de lage instapdrempel spek voor de bek van kleine beleggers is.
Zeker bij obligaties in munten van minder stabiele economieën is diversifiëren de boodschap. Obligaties waarvoor een minimumdrempel van 100.000 euro vereist is, nemen voor heel wat beleggers een te grote hap uit hun budget. Voldoende spreiden lukt dan niet meer.
Ilse De Witte
“Wie een obligatie in een vreemde munt koopt, beperkt het beste de looptijd”
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier